نحوه برقراری رابطه صحیح در هماهنگی کودک را بیان کنید؟

چنانچه نمونه ای از یک هماهنگی بر پایه روابط صحیح را در نظر گیریم. باید محورهای زیر مورد توجه واقع شود:
- هر یک از اعضای خانواده موقعیت و جایگاه مطلوب خود را داراست و از محبت و تامین عاطفی کافی برخوردار است به گونه ای که محبت به یکی از اعضا، جایگزین محبت به دیگری نمی شود به عنوان مثال، تولید فرزند جدید و ورود او به صحنه خانواده موجب به هم ریختن روابط عاطفی زن و شوهر نخواهد گردید.
- همسران جوان، پس از ازدواج قصد برتری، رقابت، سلطه و قدرت نهایی بر یکدیگر را ندارند و از مشی دوستانه و همیاری پیروی می نمایند.
- همیشه یک نسخه شفابخش قبلی وجود ندارد که در هماهنگی از دست رفته تاثیر بخشد و تعادل زندگی را برقرار نماید. اطمینان نکردن و بیش از حد به یک روش متکی نشدن، امکانتجدید نظر در پاره ای از شیوه ها را فراهم می نماید. بهره مندی از روشهای نوین، احتمالاً موجد هماهنگی بیشتر خواهد شد.
- پدر و مادر، در برخورد با سلیقه ها و دیدگاههای مختلف در مورد تربیت فرزندان، با نمونه‌هایی از اختلاف نظرها مواجه می شوند. درایت و تدبیر آنها از یک سوی و ظرفیت روانی از سوی دیگر ایجاب می نماید که پای فرزندانشان را به معرکه مشکلات متقابل باز نکنند و موقعیت مناسب را برای طرح مشکلات در نظر گیرند. یادآوری می شود که قصد ما این نیست بگوییم، مشکلات مطرح نشود بلکه مهم نحوه مطرح نمودن آنها است. به عبارت دیگر موفقیت در طرح مسایل در گروه رعایت دو عامل بسیار مهم است:
این دو عامل بسیار مهم عبارتند از:
1- انتخاب بهترین زبان
2- انتخاب بهترین زمان
زبان ارتباطی ما با همسر، چگونه است؟ آیا با لحنی دوستانه، مشفقانه و خیرخواهانه به صحبت می‌پردازیم و یا اینکه کلام تند و تحریک آمیزی را در این ارتباط به کار می گیریم؟ آیا به اندازه‌ای که از نیت خیرخواهانه برخورداریم عملکرد و بیان ما چنین موضوعی را تایید می‌نماید؟
در احوال بزرگان دین و پیشوایان معصومین (ع) آمده است که آنها هرگز با زبان خود به کسی جفا ننمودند، پاره ای از اوقات به قصد اصلاح رفتار همسر، با او ارتباط کلامی برقرار می کنیم ولی چون شیوه بیان خوبی نداریم، همه تلاشها عقیم می ماند. همسران باید توجه داشته باشند که برخورداری از قصد خیرخواهانه در زندگی مشترک لازم است ولی کافی نیست. چنانچه قصد خیرخواهی با کلام متین، ملایم و منطقی پیوند یافت، ما به مقصود خویش رسیده ایم. از اینروی توصیه این مطلب را ضروری می بینیم که به زوجین توجه دهیم، سعی کنند در گفتارهای خود همیشه از منطق صحیح و استوار استفاده کنند تا حرف آنها از اثر بخشی فراوانی برخوردار باشد.
دومین عامل موثر در ارتباطهای هماهنگ کننده، انتخاب زمان مناسب می باشد. توجه داشته باشیم که انسانها همیشه از نظر حالات روانی در یک وضعیت به سر نمی برند همانگونه که خود این چنین هستیم. گاهی خرسند و زمانی ناخرسندیم. این حالات از ظاهر و چهره آدمی به خوبی هویداست از اینروی باید هوشیاری خاصی را همسران نسبت به حالات روحی و عاطفی شریک زندگیشان به دست آورند تا کلام آنها، واجد تاثیر قوی و تعیین کننده ای شود. (1)
پی نوشت:
1- کتاب با فرزند خود چگونه رفتار کنیم نوشته محمدرضا شرفی
www.morsalat.com