والدین فرزندان خود را دوست دارند، حتی در زمانی که نمی توانند با آنان باشند. یکی از علت هایی که بسیاری از والدین سر کار می روند این است که می خواهند کودکانشان را بهتر بزرگ کنند.
البته درک این موضوع برای کودکان، دشوار است. گاهی تعجب می کنند که چطور کسی که عاشق آنها است، نمی خواهد همه ی لحظات با آنها باشد.
یکی از کارهایی که می توانیم انجام دهیم این است که به کودکان اطمینان دهیم، زمانی که در کنار آنها نیستیم دلتنگ شان هستیم و حتی در آن زمان که از ما دورند، عاشق آنها هستیم.
یکی از مراحل رشد، یادگیری غلبه بر احساسات شدیدی است که هنگام جدایی از والدین بوجود می آیند. دلتنگی، یکی از آن احساسات است که ما معمولا" آنرا با جدایی ربط می دهیم. دیگری احساس خشم است که اغلب قابل تشخیص یا شناخت نیست و تاثیرات آن می تواند با تاخیر به چشم بیایند. تمامی آن خشمی که به علت جدا شدن از والدین در کودک
نهفته بود، هنگام دیدار مجدد والدین، آشکار می شود. هرچند والدین، "سلام" و "خداحافظ" را دو واژه متضاد می دانند، کودکان ممکن است از بُعدی به آنها نگاه کنند که تجربه یکسانی در بر دارد و آن تجربه این است : پدر و مادری که عاشقشان هستند، آنها را ترک می کنند.
ما می توانیم به کودکان کمک کنیم تا خشمی که به علت جدایی از والدین به سراغشان می آید را کنترل کنند و از دلایل ترک والدین و احساساتی که درهنگام جدایی بوجود می آیند با آنها سخن بگوییم.
خطاب به والدین
والدین، کودکان را برای رفتن به محل کار، ترک می کنند اما کودکان طور دیگری به قضیه نگاه می کنند: " اگه واقعا منو دوست داری ، چرا همیشه با من نیستی؟ " خیلی سخت است هر روز با کسی که دوستش دارند ، خداحافظی کنند - به خصوص در دوران طفولیت که دوران حساس رشد آنها است یا حتی بعد از یک تعطیلات طولانی. تعجبی نیست اگر در آخر روز وقتی به دنبال کودک می روید ، خلاف انتظار خود را مشاهده کنید. مادری می گفت: " تمام راه به این فکر می کنم که وقتی فرزندم مرا می بیند، به طرفم دویده و محکم مرا در آغوش می گیرد. ولی وقتی به مهد می رسیم، طوری رفتار می کند که انگار مرا ندیده.حتی یکبار به طرف مربی اش دوید و گریه کرد که نمی خواهد به خانه بیاید.
بارها این رفتار ناپسند را تکرار کرده، بنابراین ناچار شده او را به زور از مهد بیرون بیاورم." اگرچه ممکن است این صحنه ناخوشایند به نظر برسد، احتمالا" فرزند آن مادر در اعماق وجودش احساس خوشحالی و راحتی از دیدار مجدد مادر دارد. در ظاهر می خواهد خشم خود را از اینکه مادر او را ترک کرده بود نشان دهد. به تدریج وقتی عادت می کند که مادر هر روز او را برای رفتن به کار ترک کرده و در ساعت معینی مجدد به دنبال او می آید، به راحتی اعتماد می کند که روز بعد نیز مادر به دنبال او خواهد آمد.
نکات کمکی
*هنگامی که به دنبال فرزند خود می روید، کمی صبر کنید و اگر کودک درحال انجام بازی یا فعالیتی است، به آن ابراز علاقه کنید. برخی از کودکان نیازمند زمان هستند تا کار خود را تمام و برای رفتن آماده شوند.
*خود را برای موقعیت هایی آماده کنید که خداحافظی مشکل است: مثلاً بعد از چند روز تعطیلی، یا زمانی که کودک کسالت دارد یا وقتی که مربی جدیدی دارد.
* با فرزند خود در مورد رفتن و بازگشتن، در مورد دلایل رفتن خود و احساساتی که در هنگام دور بودن از او دارید، صحبت کنید.
به خاطر داشته باشید که کودک از دیدن مجدد شما خوشحال است، هر چند ممکن است همیشه این طور به نظر نرسد. شاید امید دارد که بتواند مادر را از رفتن بازدارد، ولی وقتی به این نتیجه رسید که قادر به انجام این کار نیست،آن وقت با روی خوش تری با مادر برخورد می کند. در اینجا به فعالیتی اشاره می کنیم که کودک با استفاده از آن می توانداحساسات مختلفی را تمرین و حتی ابراز کند.
منبع:سایت تبیان
