آیا ازدواج ایثارگرانه (مثلاً ازدواج با معلول جسمی یا جانباز ) صحیح است؟

احساس مسؤولیت و روحیه فداکاری افرادی که اقدام به ازدواج با چنین افرادی می کنند شایان تقدیر و ستایش است. افزون بر آن، خدمت به یک معلول یا جانباز درپیشگاه الهی پاداشی بزرگ و اجری جزیل دارد. ولی باید توجه داشت ازدواج با یک جانباز شرایطی را می‌طلبد که فقدان هر یک از آنها، پس از چند صباحی، زندگی را به شکست و تلخکامی دائمی یا جدایی رهنمون می‌شود:
1- شناخت و آگاهی نسبت به ویژگیهای جسمی، روحی و مالی آنها و نیازهای عاطفی و مراقبتی با سطوح مختلف معلولیت وجانبازی.
2-انگیزه صحیح. در این دو بعد دو مسأله راباید در نظر داشت:
الف) داوطلب ازدواج باید دور از انگیزه‌های مادی و کاملا خواستار خدمت به این افراد باشد.
ب) محرک داوطلب نباید عاطفه صرف باشد. زیرا تأثیر و انگیزش آن پس از چند ماهی زندگی کردن، کاسته می‌شود و از طرف دیگر نیازهای روحی، جنسی و... که قبلا به آنها اهمیت نمی‌داد در خودش بروز می‌کند و خود را در زندگی ناکام می‌بیند. از این رو درایت و تعقل را باید باعاطفه بیامیزد و حساب شده انتخاب کند
باید این واقعیت را بپذیرد که شخص معلول شرایط خاص خود را دارد و باید قبلاً آمادگی زندگی با ایشان را داشته باشد و محدودیت ها را در نظر بگیرد و تنها بر اساس احساسات و ترحم تصمیم گیری ننماید . آنها حتی در امور کوچک خود نز ممکن است به کمک احتیاج داشته باشند و ....لذا همه جوانب قضیه را باید مد نظر قرار دهد و تصمیم گیری کند.
. با توجه به مسائل فوق توصیه می‌گردد:
ازدواج با جانبازان مبتلا به بیماری‌های عصبی و روانی و یا قطع نخاعی‌ها برای دختران مناسب نیست. زیرا تجربه و آمارهای موجود نشان می‌دهد که ازدواج آنان با زنان بیوه به دلایلی مفیدتر بوده است.
ازدواج با جانبازانی که از درصد جانبازی بالایی برخوردار نبوده و دارای مشکلات روانی و جنسی و عقیم بودن، نباشند امری پسندیده است و تا حدودی حق جانبازان عزیز و گرانقدر انقلاب را تأمین می‌کند. البته در این صورت نیز مناسب است چند نکته را مورد توجه قراردهید:
در انتخاب شخص تنها به مساله جانبازی فکر نکنید، بلکه مسائل اخلاقی، رفتاری و فرهنگ خانوادگی طرف و تناسب آن با روحیات خود را بسنجید.
بهتر است دوران نامزدی یا عقد را کمی طولانی‌کنید تا کاملا یکدیگر را بشناسید و در صورتی که تفاهم کامل داشتید، زندگی مشترک را آغاز کنید.
www.morsalat.com