ازدواج فرد سالم با معلول یا جانباز، ازدواج ایثارگرانه است که ارزش و پاداش فراوانی دارد. این گونه ازدواج‌ ها از قاعده همتایی خارج، و نوعی ایثار است؛ بنابراین، هرکسی توان آن را ندارد. برای این گونه ازدواج‌ ها، روحیه و ویژگی‌ های خاصی لازم است. باید هدف و انگیزه‌ای عالی، سعه صدر و تحمل قوی داشته باشید. اگر شخصی به شدت عاطفی هستید، توجه داشته باشید که تصمیمتان از روی دلسوزی و احساسات زودگذر نباشد. اگر اهل منت گذاشتن و تحقیر کردن هستید، این ازدواج درست نیست. افزون بر این، باید به نکاتی دیگر توجه داشته باشید: 1. پیش از ازدواج با مشاوران مراکز بهزیستی و بنیادهای مخصوص آنان مشاوره کنید. شما باید با ویژگی‌ های جسمی، روحی و روانی طرف مقابل و نیز میزان نیاز وی به مراقبت آشنا شوید و توان جسمی و روحی خود را برای مراقبت از وی و همراهی‌ اش در نظر بگیرید؛ 2. حتما با خانم‌ هایی که تجربه چنین ازدواجی را داشته ‌اند، صحبت کنید؛ 3. به پیامدها و سختی‌ های آن بیندیشید. فقط مقصدی عالی و الاهی است که توان تحمل سختی‌ ها را به شما خواهد داد؛ 4. به مسائل اخلاقی، رفتاری و فرهنگ خانوادگی طرف مقابلتان هم توجه کنید؛ 5. به احتمال عقیم بودن یا عقیم شدن وی نیز توجه داشته باشید. به طور معمول، خانم‌ هایی که تجربه ازدواج پیشین داشته‌ اند، به دلیل تجربه و آگاهی بیشتر در زمینه همسرداری، دراین گونه ازدواج‌ها موفق ‌ترند. برخی، ازدواج دو نفر با وضعیت مشابه و در حقیقت همتایی را پیشنهاد می‌ دهند به این دلیل که همدیگر را بهتر درک می‌کنند و احتمال منت گذاشتن در زندگی آینده منتفی می‌ شود. این پیشنهاد در صورتی عملی است که دو نفر متکی به غیر نباشند. منبع:سایت انوار طاها
ازدواج فرد سالم با معلول یا جانباز، ازدواج ایثارگرانه است که ارزش و پاداش فراوانی دارد. این گونه ازدواج ها از قاعده همتایی خارج، و نوعی ایثار است؛ بنابراین، هرکسی توان آن را ندارد.
برای این گونه ازدواج ها، روحیه و ویژگی های خاصی لازم است. باید هدف و انگیزهای عالی، سعه صدر و تحمل قوی داشته باشید. اگر شخصی به شدت عاطفی هستید، توجه داشته باشید که تصمیمتان از روی دلسوزی و احساسات زودگذر نباشد. اگر اهل منت گذاشتن و تحقیر کردن هستید، این ازدواج درست نیست.
افزون بر این، باید به نکاتی دیگر توجه داشته باشید:
1. پیش از ازدواج با مشاوران مراکز بهزیستی و بنیادهای مخصوص آنان مشاوره کنید. شما باید با ویژگی های جسمی، روحی و روانی طرف مقابل و نیز میزان نیاز وی به مراقبت آشنا شوید و توان جسمی و روحی خود را برای مراقبت از وی و همراهی اش در نظر بگیرید؛
2. حتما با خانم هایی که تجربه چنین ازدواجی را داشته اند، صحبت کنید؛
3. به پیامدها و سختی های آن بیندیشید. فقط مقصدی عالی و الاهی است که توان تحمل سختی ها را به شما خواهد داد؛
4. به مسائل اخلاقی، رفتاری و فرهنگ خانوادگی طرف مقابلتان هم توجه کنید؛
5. به احتمال عقیم بودن یا عقیم شدن وی نیز توجه داشته باشید.
به طور معمول، خانم هایی که تجربه ازدواج پیشین داشته اند، به دلیل تجربه و آگاهی بیشتر در زمینه همسرداری، دراین گونه ازدواجها موفق ترند.
برخی، ازدواج دو نفر با وضعیت مشابه و در حقیقت همتایی را پیشنهاد می دهند به این دلیل که همدیگر را بهتر درک میکنند و احتمال منت گذاشتن در زندگی آینده منتفی می شود. این پیشنهاد در صورتی عملی است که دو نفر متکی به غیر نباشند.
منبع:سایت انوار طاها
- [سایر] میخواهم برای رضای خدا با آقایی ازدواج کنم که معلول است. آیا این اقدام پسندیده است؟
- [سایر] می خواهم برای رضای خدا با آقایی ازدواج کنم که معلول است. آیا اساساً این گونه ازدواجها که با ترحم است، قابل تایید می باشد ؟
- [سایر] چگونه فقط به رضای خداوند اهمیت بدهیم نه رضای دیگران؟
- [آیت الله سبحانی] ازدواج معلول ذهنی جایز است؟
- [سایر] وهابیون تکفیری که به قول خودشان برای رضای خداوند عملیات انتحاری انجام میدهند آیا در قیامت با توجه به هدف آنها که جلب رضای خداوند بوده, آیا خداوند آنها را معذب میکند؟
- [سایر] رضای خدا و نشانههای آن را بیان کنید؟
- [سایر] آیا به هنگام قیامت کبری همه ی موجودات به جز خداوند می میرند، حتی عزرائیل هم می میرد؟
- [سایر] چگونه می توان قبول کرد که خدا معلول نیست؟
- [سایر] چرا خداوند برخی را ناقص الخلقه و معلول آفریده است؟
- [سایر] شما از هرکس که سوال کنی چرا کار نیکو می کنی، می گوید برای رضای خدا، حال برای من بگویید رضای خدا برای چه، برای ما کار نیکو یک وظیفه است یا نه؟
- [آیت الله نوری همدانی] دختری که به حدّبلوغ رسیده است هر چند رشیده هم باشد یعنی مصلحت خود را تشخیص بدهد در ازدواج خود چه دائم و چه موقت باید با اذن پدر یا جد پدر اقدام به ازدواج نماید.
- [آیت الله نوری همدانی] مُوَکِّل ، یعنی کسی که دیگری را وکیل می کند و نیز کسی که وکیل می شود ، باید بالغ و عاقل باشند و از روی قصد و اختیار اقدام کنند و بچّة ممیِّز هم اگر فقط در خواندن صیغه وکیل شده باشد و صیغه را با شرائطش بخواند ، صیغه ای که خوانده صحیح است .
- [آیت الله سبحانی] موکل (کسی که دیگری را وکیل می کند) و نیز کسی که وکیل می شود، باید بالغ و عاقل باشند و از روی قصد و اختیار اقدام کنند و بچه ممیز هم اگر فقط در خواندن صیغه وکیل شده باشد و صیغه را با شرائطش بخواند صیغه ای که خوانده صحیح است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] موکّل یعنی کسی که دیگری را وکیل می کند و نیز کسی که وکیل می شود، بایدبالغ وعاقل باشند واز روی قصد واختیار اقدام کنند، وبچه ممیز هم اگر فقط در خواندن صیغه وکیل شده باشد و صیغه را با شرایطش بخواند صیغه ای که خوانده صحیح است.
- [آیت الله نوری همدانی] زن مسلمان نمی تواند به عقد کافر در آید ، مرد مسلمان هم نمی تواند با زنهای کافره غیر اهل کتاب ازدواج نماید ، ولی متعه کردن زن اهل کتاب مانند یهود و نصاری مانعی ندارد ، بلکه ازدواج آنها به طور دوام نیز بنابر اقوی جائز است ولی این احتیاط ترک نشود که در صورتی اقدام به ازدواج به طور دوام به آنها بکند که متمّکن از ازدواج با زن مسلمان نباشد .
- [آیت الله شبیری زنجانی] نذر نیازمند صیغه است و در صیغه نذر باید نام خداوند به زبان جاری گردد ولی سایر اجزاء صیغه لازم نیست با لفظ باشد، بلکه میتواند با نوشتار یا انجام کاری باشد. همچنین لازم نیست نام خدا به لفظ عربی برده شود، پس اگر مثلاً بگوید چنانچه مریض من خوب شود، برای خدا بر من است که هزار تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] صلح را می توان با صیغه عربی یا فارسی یا هر زبان دیگری خواند، بلکه هر اقدام عملی که به وضوح نشان دهد طرفین می خواهند به وسیله آن صلح و سازش کنند کافی است.
- [آیت الله اردبیلی] موکِّل یعنی کسی که دیگری را وکیل میکند و نیز کسی که وکیل میشود، باید بالغ و عاقل باشند و از روی قصد و اختیار اقدام کنند، ولی بچّه ممیّز اگر فقط در خواندن صیغه وکیل شده باشد و صیغه را با شرایط آن بخواند، صیغهای که خوانده صحیح است.
- [امام خمینی] موکّل یعنی کسی که دیگری را وکیل میکند و نیز کسی که وکیل میشود، باید بالغ و عاقل باشند و از روی قصد و اختیار اقدام کنند، و بچه ممیز هم اگر فقط در خواندن صیغه وکیل شده باشد و صیغه را با شرایطش بخواند صیغهای که خوانده صحیح است.
- [آیت الله اردبیلی] عبارت (برای خدا) به هر زبان که باشد، باید در صیغه نذر گفته شود و اگر در قلب آن را نیّت کند، کافی نیست و نذر واقع نمیشود.