چگونه می توان دوستان خوبی پیدا کرد؟
علل ضعف شما در دوست یابی و ارتباط با دیگران زود رنجی و احتمالا الگوهای رفتاری بوده است این خصوصیت ریشه در دوران کودکی و رفتارهای خانواده دارد که البته تجزیه و تحلیل آن با روشهای علمی کاری سودمند است ولی آنچه که از تحلیل گذشته سودمندتر است شناخت آینده و اخذ تصمیم صحیح برای وصول به اهداف است آدمی فقط ساخته محیط خانواده و اطرافیان نیست، بلکه اراده انسانی از عوامل بسیار مهمی است که می‌تواند همهگذشته‌ها را تحت تاثیر قرار دهد و شرایط را دگرگون سازد. مهم اراده کردن و خواستن است به نظر ما مشکل شما باور نداشتن خود است و از همین جهت در برخوردها احساس ضعف کرده و همواره همان پیش ساخته ها، خود را نشان می‌دهند. شما هیچ مشکلی جز باور کردن خود ندارید. چرا خود را کمتر از دیگران می‌بینید؟ شما بحمداللّه‌ با این استعداد که دارید می‌توانید به گونه‌ای باشید که دیگران برای دوستی با شما مسابقه بدهند. بنابراین توصیه ما این استکه خود را باور کنید و به خود اعتماد داشته باشید و با توکل بر خداوند برای ایده‌های خود تلاش کنید. منگر آنکه تو حقیری یا ضعیف بنگر اندر همت خود ای شریف مرغ را پر می‌برد تا آشیان پر مردم همت است این را بدان شما برای رسیدن به این هدف مقطعی (یعنی دوست یابی ) تنها به یک باور نیاز دارید، این هدف که سهل است شما به اهدافی بزرگ و بزرگتر بیاندیش و برای رسیدن به آن بکوش که خواستن توانستن است. توصیه‌ها: 1- ارتباط خود را با خداوند محکم کنید و با نماز و حتی بجای آوردن نوافل و دعا پایگاه روحی خود را مستحکم‌تر سازید. 2- در مجالس و محافل عمومی شرکت کنید و از این بابت هیچ نگرانی به خود راه ندهید. 3- شب‌ها به هنگام آرامش در بستر این جملات را با خود زمزمه کنید من قادر هستم بر زود رنجی خود غلبه نمایم و آن را در هم بشکنم. من این دشمن را از سر راه خود بر خواهم داشت و آن را نابود خواهم کرد. خداوند به من کمک خواهد کرد تا دوستانی خوب و صمیمی پیدا کنم. البته ذکر یک نکته نیز در پایان ضروری است و آن اینکه دوستیها همواره به سود انسان تمام نمی‌شود گرچه دوست خوب، بسیار خوب است ولی دوست بد نیز بسیار بد است. امیدآن داریم که با درایت و خردمندی و هنری که در شما سراغ داریم در روزهای آینده شاهد ارتباط گرم و صمیمی شما با دوستان خوبتان باشیم. برای بالا بردن ظرفیت خود به امور زیر توجه داشته باشید: الف) در انتقاد درونی از خود زیاده روی نکنید. ب ) افکار منفی خود را کنترل نموده و به خود باز خورد بدهید. ج ) همواره در مسائل موضع انفعالی نگیرید و همه تقصیرها را به گردن خود نیندازید. د ) مقداری به جسارت ورزی و جرأت آموزی اجتماعی بپردازید. برای این کار ورزش ها و رقابت های جمعی مفید است. برای موفقیت در دوستی‌ها نیز لازم است: - پیش از هر چیز هدف از دوستیابی را مشخص کنید. - دوستان را متناسب با ملاک های صحیح و محاسبه شده برگزینید. - با دوستان به گونه‌ای رفتار کنید که دوست دارید با شما عمل کنند. - در دوستی‌های خود با دیگران حدود معینی را رعایت نموده و از افراط و تفریط بپرهیزید. مثلا در روابط دوستانه به شوخی‌های زننده یا چنان‌که در روایت است به بیان همه اسرار خویش نپردازید. زیرا چه بسا همان دوستان روزی دشمن شما گردند و در رابطه با دشمنان نیز حدودی را باید مراعات نمود زیرا چه بسا زمانی زمینه دوستی با آنان فراهم گردد. - علل رنجش دوستان از خود را بررسی و در رفع آنها بکوشید. در برخورد با مشکلات در درجه اول انسان باید به گونه‌ای از نظر روحی خود را تقویت کند که آماده استقبال از هر دشواری باشد و از ناملایمات زندگی همچون کامرواییهایش استقبال نموده و آنها را عامل بدبختی و رنج و اندوه به حساب نیاورد، برخورد انفعالی و حسرت‌بار در برخورد با مشکلات زندگی انسان را به سرعت از پای در می‌آورد و دنیا را چون سیاهچالی سرد و تاریک می‌نمایاند، چنین روشی انسان را از همه‌جا وهمه چیز مأیوس ساخته و همه روزنه‌های امید را به روی او می‌بندد و از جنبش و تحرک در مسیر بهسازی وضع خویش باز می‌دارد. برعکس برخورد فعال در برابر مشکلات، اراده انسان را نیرومند و پولادین می‌سازد، به انسان نشاط و قوت فکری و جسمی می‌بخشد و در پناه آن می‌تواند بر امواج سهمناک مشکلات شنا کند و طوفان‌های مرگبار را با قدرت هرچه تمام‌تر درنوردد تا به ساحل نجات و پیروزی باریابد. بنابر این هر اندازه مشکلات شما افزون باشد مطمئن باشید که با ارادهو روحیه قوی به راحتی می‌توانید بر آنها فایق آیید و بر همه ناملایمات لبخند زنید. یکی از دستورات بسیار عالی و سازنده اسلام این است که در مسایل زندگی خود هماره به زیردست و تهیدست‌تر از خود و کسانی که در رنج و فشار بیشتری هستند بنگرید، این مسأله از نظر روانی بسیاری از فشارهای ناشی از برخورد با مشکلات را کاهش می‌دهد و راه تحمل آنها را هموار می‌سازد، نعمتهایی را که خداوند بزرگ به انسان ارزانی داشته و دیگری از آنها محروماست را به خاطر می‌آورد و انسان را شکرگزار نعمتهای حق تعالی و راضی به مشیت او می‌سازد. برعکس اگر انسان همواره به کسانی نظر افکند که در نظر وی زندگی بهتری دارند، رنج و ناراحتی‌اش افزون می‌شود و در خود احساس کمبود می‌کند، در نتیجه زندگی برایش سرد و تاریک شده و همه را خوشبخت و خود را تیره بخت می‌بیند، در حالی که چه بسا پشت پرده ظاهری خوشبختی دیگران هزارگونه تیره‌بختی نهفته و آن سوی نگران بختی ظاهر خویشسفید بختی و سعادت مکنون و مبطون است. مطمئن باشید بسیاری هستند که در وضعیتی بسیار اسفناک‌تر از شما زندگی می‌کنند و چنان با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند که گویی قهرمان بزرگ مصاف با دشوارترین صحنه‌های زندگی‌اند و در عین حال همواره در پیشگاه خداوند پیشانی شکر به خاک می‌سایند، چنانکه گویی خداوند سراسر زندگی آنان را غرق در نعمت و خوشبختی نموده است. نکته دیگری که باید بدان توجه داشت این است که اساسا سعادت و خوشبختی غیر از خوشیهای گذران چند روزه دنیا و رسیدن به آرزوها و آمال دنیایی است، بسیاری در این جهان کامروا و کامیاب زیستند اما چون چشم از جهان فرو بستند و به سرای جاودان پا نهادند همه تیره بختیهایی که هرگز اندیشه آن را نمی‌کردند به سویشان روی آورد و چون فرشته مرگ صاعقه‌وار بر سرشان فرود آمد به خوبی دریافتند که این چند صباح هیچ بود و پوچ وزندگی حقیقی همان سرای جاوید آخرت است چنان که قرآن فرموده: (و لدارالاخره لهی الحیوان) و در آن تنها مایه سعادت اعمال و کردار نیک و خداپسندانه است که دستشان از آن تهی است. آنگاه با حسرت و اندوه فراوان باید همه چیز را رها کنند و تا ابد در هلاک و خسران و نگون بختی بسوزند و بسازند، در مقابل کسانی در این چند روزه دنیا برای رضای خدا مشکلات را تحمل می‌کنند و چون چشم به سوی جهان ابدیت می‌گشایند با بشارت‌های ملایک آسمان روبرو می‌شوند و در برابر چند روزی تحمل دشواریها پاداشی جاودان و سرمدی می‌بینند، چنانکه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: (صبروا ایاما قصیره اعقبتهم راحه طویله) . بنابر این اگر شما برای رضای خداوند این مشکلات را تحمل نموده و دربرابر آنها صبر و پایداری می‌ورزید، نه تنها نباید نگران باشید، بلکه باید به شما تبریک گفت که از آزمایش بزرگ الهی سرافراز بیرون آمده و در برابر هر ناخوشی، خداوند نعمتی به شماخواهد داد که آرزو می‌کنید ای کاش مشکلات بیشتری را تحمل می‌کردم و ای کاش شکر و بردباری افزونتری می‌ورزیدم تا پاداش بیشتری نیز دریافت می‌داشتم. eporsesh.com
عنوان سوال:

چگونه می توان دوستان خوبی پیدا کرد؟


پاسخ:

علل ضعف شما در دوست یابی و ارتباط با دیگران زود رنجی و احتمالا الگوهای رفتاری بوده است این خصوصیت ریشه در دوران کودکی و رفتارهای خانواده دارد که البته تجزیه و تحلیل آن با روشهای علمی کاری سودمند است ولی آنچه که از تحلیل گذشته سودمندتر است شناخت آینده و اخذ تصمیم صحیح برای وصول به اهداف است آدمی فقط ساخته محیط خانواده و اطرافیان نیست، بلکه اراده انسانی از عوامل بسیار مهمی است که می‌تواند همهگذشته‌ها را تحت تاثیر قرار دهد و شرایط را دگرگون سازد. مهم اراده کردن و خواستن است به نظر ما مشکل شما باور نداشتن خود است و از همین جهت در برخوردها احساس ضعف کرده و همواره همان پیش ساخته ها، خود را نشان می‌دهند. شما هیچ مشکلی جز باور کردن خود ندارید. چرا خود را کمتر از دیگران می‌بینید؟ شما بحمداللّه‌ با این استعداد که دارید می‌توانید به گونه‌ای باشید که دیگران برای دوستی با شما مسابقه بدهند. بنابراین توصیه ما این استکه خود را باور کنید و به خود اعتماد داشته باشید و با توکل بر خداوند برای ایده‌های خود تلاش کنید.
منگر آنکه تو حقیری یا ضعیف بنگر اندر همت خود ای شریف
مرغ را پر می‌برد تا آشیان پر مردم همت است این را بدان
شما برای رسیدن به این هدف مقطعی (یعنی دوست یابی ) تنها به یک باور نیاز دارید، این هدف که سهل است شما به اهدافی بزرگ و بزرگتر بیاندیش و برای رسیدن به آن بکوش که خواستن توانستن است.
توصیه‌ها:
1- ارتباط خود را با خداوند محکم کنید و با نماز و حتی بجای آوردن نوافل و دعا پایگاه روحی خود را مستحکم‌تر سازید.
2- در مجالس و محافل عمومی شرکت کنید و از این بابت هیچ نگرانی به خود راه ندهید.
3- شب‌ها به هنگام آرامش در بستر این جملات را با خود زمزمه کنید من قادر هستم بر زود رنجی خود غلبه نمایم و آن را در هم بشکنم. من این دشمن را از سر راه خود بر خواهم داشت و آن را نابود خواهم کرد. خداوند به من کمک خواهد کرد تا دوستانی خوب و صمیمی پیدا کنم. البته ذکر یک نکته نیز در پایان ضروری است و آن اینکه دوستیها همواره به سود انسان تمام نمی‌شود گرچه دوست خوب، بسیار خوب است ولی دوست بد نیز بسیار بد است. امیدآن داریم که با درایت و خردمندی و هنری که در شما سراغ داریم در روزهای آینده شاهد ارتباط گرم و صمیمی شما با دوستان خوبتان باشیم.
برای بالا بردن ظرفیت خود به امور زیر توجه داشته باشید:
الف) در انتقاد درونی از خود زیاده روی نکنید.
ب ) افکار منفی خود را کنترل نموده و به خود باز خورد بدهید.
ج ) همواره در مسائل موضع انفعالی نگیرید و همه تقصیرها را به گردن خود نیندازید.
د ) مقداری به جسارت ورزی و جرأت آموزی اجتماعی بپردازید. برای این کار ورزش ها و رقابت های جمعی مفید است. برای موفقیت در دوستی‌ها نیز لازم است:
- پیش از هر چیز هدف از دوستیابی را مشخص کنید.
- دوستان را متناسب با ملاک های صحیح و محاسبه شده برگزینید.
- با دوستان به گونه‌ای رفتار کنید که دوست دارید با شما عمل کنند.
- در دوستی‌های خود با دیگران حدود معینی را رعایت نموده و از افراط و تفریط بپرهیزید. مثلا در روابط دوستانه به شوخی‌های زننده یا چنان‌که در روایت است به بیان همه اسرار خویش نپردازید. زیرا چه بسا همان دوستان روزی دشمن شما گردند و در رابطه با دشمنان نیز حدودی را باید مراعات نمود زیرا چه بسا زمانی زمینه دوستی با آنان فراهم گردد.
- علل رنجش دوستان از خود را بررسی و در رفع آنها بکوشید.
در برخورد با مشکلات در درجه اول انسان باید به گونه‌ای از نظر روحی خود را تقویت کند که آماده استقبال از هر دشواری باشد و از ناملایمات زندگی همچون کامرواییهایش استقبال نموده و آنها را عامل بدبختی و رنج و اندوه به حساب نیاورد، برخورد انفعالی و حسرت‌بار در برخورد با مشکلات زندگی انسان را به سرعت از پای در می‌آورد و دنیا را چون سیاهچالی سرد و تاریک می‌نمایاند، چنین روشی انسان را از همه‌جا وهمه چیز مأیوس ساخته و همه روزنه‌های امید را به روی او می‌بندد و از جنبش و تحرک در مسیر بهسازی وضع خویش باز می‌دارد. برعکس برخورد فعال در برابر مشکلات، اراده انسان را نیرومند و پولادین می‌سازد، به انسان نشاط و قوت فکری و جسمی می‌بخشد و در پناه آن می‌تواند بر امواج سهمناک مشکلات شنا کند و طوفان‌های مرگبار را با قدرت هرچه تمام‌تر درنوردد تا به ساحل نجات و پیروزی باریابد. بنابر این هر اندازه مشکلات شما افزون باشد مطمئن باشید که با ارادهو روحیه قوی به راحتی می‌توانید بر آنها فایق آیید و بر همه ناملایمات لبخند زنید. یکی از دستورات بسیار عالی و سازنده اسلام این است که در مسایل زندگی خود هماره به زیردست و تهیدست‌تر از خود و کسانی که در رنج و فشار بیشتری هستند بنگرید، این مسأله از نظر روانی بسیاری از فشارهای ناشی از برخورد با مشکلات را کاهش می‌دهد و راه تحمل آنها را هموار می‌سازد، نعمتهایی را که خداوند بزرگ به انسان ارزانی داشته و دیگری از آنها محروماست را به خاطر می‌آورد و انسان را شکرگزار نعمتهای حق تعالی و راضی به مشیت او می‌سازد. برعکس اگر انسان همواره به کسانی نظر افکند که در نظر وی زندگی بهتری دارند، رنج و ناراحتی‌اش افزون می‌شود و در خود احساس کمبود می‌کند، در نتیجه زندگی برایش سرد و تاریک شده و همه را خوشبخت و خود را تیره بخت می‌بیند، در حالی که چه بسا پشت پرده ظاهری خوشبختی دیگران هزارگونه تیره‌بختی نهفته و آن سوی نگران بختی ظاهر خویشسفید بختی و سعادت مکنون و مبطون است. مطمئن باشید بسیاری هستند که در وضعیتی بسیار اسفناک‌تر از شما زندگی می‌کنند و چنان با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند که گویی قهرمان بزرگ مصاف با دشوارترین صحنه‌های زندگی‌اند و در عین حال همواره در پیشگاه خداوند پیشانی شکر به خاک می‌سایند، چنانکه گویی خداوند سراسر زندگی آنان را غرق در نعمت و خوشبختی نموده است.
نکته دیگری که باید بدان توجه داشت این است که اساسا سعادت و خوشبختی غیر از خوشیهای گذران چند روزه دنیا و رسیدن به آرزوها و آمال دنیایی است، بسیاری در این جهان کامروا و کامیاب زیستند اما چون چشم از جهان فرو بستند و به سرای جاودان پا نهادند همه تیره بختیهایی که هرگز اندیشه آن را نمی‌کردند به سویشان روی آورد و چون فرشته مرگ صاعقه‌وار بر سرشان فرود آمد به خوبی دریافتند که این چند صباح هیچ بود و پوچ وزندگی حقیقی همان سرای جاوید آخرت است چنان که قرآن فرموده: (و لدارالاخره لهی الحیوان) و در آن تنها مایه سعادت اعمال و کردار نیک و خداپسندانه است که دستشان از آن تهی است. آنگاه با حسرت و اندوه فراوان باید همه چیز را رها کنند و تا ابد در هلاک و خسران و نگون بختی بسوزند و بسازند، در مقابل کسانی در این چند روزه دنیا برای رضای خدا مشکلات را تحمل می‌کنند و چون چشم به سوی جهان ابدیت می‌گشایند با بشارت‌های ملایک آسمان روبرو می‌شوند و در برابر چند روزی تحمل دشواریها پاداشی جاودان و سرمدی می‌بینند، چنانکه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: (صبروا ایاما قصیره اعقبتهم راحه طویله) . بنابر این اگر شما برای رضای خداوند این مشکلات را تحمل نموده و دربرابر آنها صبر و پایداری می‌ورزید، نه تنها نباید نگران باشید، بلکه باید به شما تبریک گفت که از آزمایش بزرگ الهی سرافراز بیرون آمده و در برابر هر ناخوشی، خداوند نعمتی به شماخواهد داد که آرزو می‌کنید ای کاش مشکلات بیشتری را تحمل می‌کردم و ای کاش شکر و بردباری افزونتری می‌ورزیدم تا پاداش بیشتری نیز دریافت می‌داشتم.
eporsesh.com





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین