بهترین راه تأثیرگذاری، این است که با رفتار و عمل کردن به حقایق دینی و معلومات خود، دیگران را تحت تأثیر قراردهیم. قطعاً موقعی می‌توانیم اثرگذار باشیم که خود اهل عمل باشیم؛ ولی اگر اهل عمل نباشیم ولو به ظاهر خود را متعبدهم جلوه دهیم - تأثیرگذاری ما خیلی کم می‌شود. قرآن در سوره بقره می‌فرماید: (اتأمرون الناس بالبر و تنسون انفسکم) (آیا دیگران را به نیکی دعوت می‌کنید در حالی که خودتان را فراموش کرده‌اید). معصوم(ع) هم می‌فرماید (کونوا دعاة الناس به غیر السنتکم) ؛ (مردم را به غیر زبانتان دعوت کنید)؛ یعنی، با عمل. بنابراین بهترین راه تأثیرگذاری اهل عمل شدن و الگوی مشاهده‌ای برای دیگران ایجاد کردن است. مسأله تأثیرپذیری یا تأثیرگذاری در حدود کیفیت آن، بستگی به توانایی و قابلیت‌های انسان در ابعاد مختلف دارد. مهم‌ترین اموری که در تاثیرگذاری دخالت دارد، ویژگی‌های روحی از قبیل اراده استوار، اخلاق نیکو، حسن معاشرت - و آگاهی‌ها و توانش‌های علمی بالا است. تاثیرپذیری مثبت نیز تا حدودی به این امور و نیز به میزان انعطاف‌پذیری و حقیقت‌طلبی شخص، ارتباط دارد. تاثیرپذیری‌های منفی برخاسته از ضعف آگاهی و اراده می‌باشد. بنابراین هر اندازه در تقویت اراده خود و گسترش صفات حسنه و خلق و خوی پسندیده و افزون‌سازی آگاهی‌ها ودانش‌های خود به ویژه در زمینه مسائل دینی، فرهنگی و اجتماعی - تلاش کنید، به تدریج توان تاثیرگذاری بیشتری خواهید یافت.
با رعایت اصول و نکات زیر، فرد می‌تواند میزان تأثیرگذاریخویش را افزایش دهد:
1. کار خود را با تحسین و قدردانی صمیمانه از طرف مقابل شروع کنید.
2. با اندکی تفحص و جست‌وجو برنامه خود را با برجسته کردن یک یا چند نکته مثبت و ارزشمند در طرف مقابل و تحسین صادقانه از وی به جهت وجود آن امر مثبت، ارتباط خود را با وی پی‌گیری کنید.
3. در صورتی که اشتباه و لغزشی در وی مشاهده کردید، مستقیماً از او گلایه نکنید و وی را مورد انتقاد مستقیم و سرزنش خود قرار ندهید.
4. قبل از انتقاد از دیگران درباره اشتباهات خود حرف بزنید.
5. سعی کنید شنونده خوبی باشید و دیگران را تشویق کنید درباره خود، برای شما حرف بزنند.
6. صمیمانه دیگران را دوست داشته باشید و به آنها این محبت باطنی خود را اعلام کنید.
7. به دیگران اعتبار بدهید و کاری کنید که احساس کنند مهم هستند.
8. در طرف مقابل نسبت به کاری که می‌خواهی انجام دهد، میل شدیدی ایجاد کنید و به عبارت دیگر فضای روانی لازم را برای انجام دادن آن عمل فراهم سازید.
9. هر رفتاری را که از دیگران نسبت به خود انتظار دارید، همان را با ایشان در پیش گیرید.
10. سعی کنید نقطه نظرات و دیدگاه‌های خویش را بر دیگران تحمیل نکنید؛ زیرا مردم سخن کسی را که بخواهد عقیده‌اش را بر آنان تحمیل کند نمی‌پذیرند و با کسی که همچون یک سرپرست با ایشان رفتار کند، دوستی نمی‌ورزند و به او اعتماد نمی‌کنند. در این زمینه برای آگاهی بیشتر ر.ک.
الف. دیل کارنگی، آئین دوست‌یابی؛
ب. مدرسی، سید هادی، دوستی و دوستان؛
پ. محمدی ری شهری، دوستی در قرآن.
eporsesh.com
