فرزند 18 ماهه ام به من که مادرش هستم، بسیار وابسته است، به گونه ای که یک لحظه از من جدا نمی شود. برای قطع این وابستگی چه کنم؟

وابستگی کودک به مادر در این سن طبیعی است و با تولد خواهر یا برادر جدید یا اثاث کشی به منزل جدید، شدت می یابد؛ البته این وابستگی ماندگار نیست و به مرور از بین خواهد رفت.
اگر وابستگی فرزند شما با ترس و واهمه شدید همراه شد و بیش از 6 ماه ادامه یافت، به متخصص مراجعه کنید.
رعایت چند نکته
1. از او بیش از حد مراقبت نکنید. مراقبت بیش از حد، به او پیام می دهد که دنیا جای ناامنی است و وابستگی اش را بیشتر می کند.
2. او را با جمله هایی چون ( خجالت بکش)و... هنگامی که به شما می چسبد، نیازارید.
3. به او اجازه دهید هرگاه دوست دارد، شما را در آغوش کشد. این اجازه وابستگی، او را به دور شدن از شما تشویق می کند.
راهکارهایی برای تخفیف
أ. از بازی ( قایم باشک) استفاده کنید. توجه داشته باشید که در ابتدا، خیلی از او دور نشوید و پشت مبل یا در کمد پنهان شوید و به تدریج فاصله را بیشتر و به اتاق های مجاور بروید.
ب. او را به طور مقطعی و برای زمانی کوتاه با پدر، بعد پدربزرگ یا مادربزرگ، سپس با یکی از نزدیکان تنها بگذارید. زمان تنهایی باید با توجه به میزان وابستگی اش به شما باشد؛ بنابراین، هر قدر وابستگی اش بیشتر است، زمان تنهایی باید کمتر باشد. پیشنهاد می کنم زمان جدایی از شما، کیف، روسری یا عکسی از خودتان را در اختیارش قرار دهید.
ج. او را به پارک ببرید و وقتی مشغول بازی شد، به آرامی، 5 قدم از او دور شوید. اگر ترسید، 3 قدم بازگردید و این کار را با فاصله زمانی مناسب تکرار کنید.
د. وقتی جدایی چند قدمی را پذیرفت، در پارک، روی نیمکتی بنشینید و مطالعه کنید؛ ولی گاهی برایش دست تکان دهید و با او صحبت کنید. توجه داشته باشید که وقتی از او جدا می شوید، از جمله های آرامش دهنده( نگران نباش، من این جا هستم، اگر مشکلی پیش آمد، مرا صدا کن و...) استفاده نکنید.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388