من فرزندانم را فقط با زبان و جمله های خوب تشویق می کنم. آیا همین کافی است یا حتماً باید تشویق مادی هم وجود داشته باشد؟

تشویق انواعی دارد که بهتر است از همه آن ها استفاده کنید:
1. گفتاری: از واژگانی چون( آفرین، به به، جالبه، خیلی خوبه و...) و جمله هایی چون ( کاری که انجام دادی خیلی خوبه)، ( از کارت خیلی خوشم آمد)، ( خوشحالم از این که چنین توفیقی به دست آوردی) و... استفاده کنید. بکوشید در واژگان و جمله ها تنوع ایجاد کنید و همیشه از تعابیر کلیشه ای بهره نبرید.
2. رفتاری: گاهی نگاهی محبت آمیز، تکان دادن سر و تغییر حالت چهره به نشانه خشنودی، بوسیدن، در آغوش گرفتن و... می تواند اثر شگفت انگیزی داشته باشد.
3. نوشتاری: نوع دیگر تشویق، استفاده از نوشتار است به این صورت که رفتارهای خوب و پسندیده فرزندان را بنویسید و در پایان هفته به آن ها نشان دهید یا به مناسبت هایی، کارت پستال تهیه کنید و در آن ها جمله هایی محبت آمیز بنویسید.
4. مادی: فهرستی تهیه و انواع تشویق های مادی روزانه، هفتگی و ماهانه را در آن ثبت کنید و با توجه به فعالیت فرزند و میزان اهمیت رفتار او از آن ها بهره ببرید.
تشویق های مادی روزانه مشتمل بر خوردنی های ارزان قیمت، تشویق های مادی هفتگی مشتمل بر پارک، سینما، منزل دوستان و نزدیکان، و
تشویق های مادی ماهانه، اسباب بازی ها یا وسایل مورد علاقه او است. بکوشید در خرید خوردنی ها یا اسباب بازی ها تنوع ایجاد کنید و ارزش غذایی خوردنی ها و بعد فرهنگی اسباب بازی ها را از نظر دور ندارید.
برای استفاده درست از تشویق، به پیشرفت های جزئی فرزندان توجه داشته باشید و با استفاده از نمودارهای درختی، جدول، امضای کارت و... پیشرفت ها را ثبت کنید.
کودکان، دست کم روزی 3 بار و نوجوانان روزی یک بار به تشویق نیاز دارند. نقص بزرگ برخی والدین این است که نقاط مثبت فرزندان خود را نمی بینند و متأسفانه فقط نقاط منفی را می بینند. بکوشیم آیینه صفت باشیم و تمام نقاط مثبت و منفی را با هم ببینیم. مگس صفتی، ویژگی بسیار ناپسندی است.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388