چگونه به فرزند خود برای اولین روز مدرسه کمک کنیم ؟

دراولین روز مهدکودک ، دبستان یا دبیرستان یا اولین روز یک مدرسه جدید ، کودکان دچار اضطراب می شوند . این روزها ، روزهای حساسی در زندگی کودک شما بوده و نحوه برخورد او با این روزها ممکن است تعیین کننده این باشد که در آینده با اولین های خود در زندگی چگونه برخورد کند .
محققین معتقدند کودکانی که ازاین اولین ها دچار ترس هستند ممکن است همان هایی باشند که در سایر جنبه های زندگی نیز تطابق سخت تری دارند . بعضی از کودکان منعطف تر و دارای قابلیت تطابق بالاتری بوده و این اولین ها برای آنان مسئله مهمی نیست . برای سایر اطفال این تغییرات ممکن است بسیار سخت باشد و در نتیجه زمان بیشتری طول بکشد تا به این تغییرات عادت کنند .
بنابر نظر محققین هر تجربه مثبت کوچک به کودکان کمک می کند تا با اولین های زندگی خود تطابق بیشتری داشته باشند . هر چقدر کودک خود را آماده کنید بهتر است ، مخصوصاً اگر کودک شما حساس باشد .
توصیه های زیر به والدین می تواند مفید باشد :

1. کودک خود را برای کارهای روزانه جدید خود آماده کنید .
2. با معلم او ملاقات کنید .
3. با کودک خود در مورد اینکه مدرسه به چه چیزی شبیه است صحبت کنید .
4. بصورت آزمایشی یکبار کودک را تا مدرسه برده و برگردانید .

روزهای اول مدرسه ، کودک شما ممکن است از شما درخواست کند تا با او به مدرسه بروید . در این صورت این کار را انجام دهید . کودک به شما نیاز دارد تا این حالت انتقالی را پشت سر بگذارد . این حالات انتقالی برای کودک مهم بوده و والدین باید نسبت به این موضوع حساس باشند . کودکان در طی این زمانها نیاز به حمایت بیشتری دارند . حتی کسانیکه به راهنمائی یا دبیرستان می روند . اگر فرزند شما نوجوان است مسئله اصلی وی همسن و سالانش خواهند بود . اینکه وی احساس کند در گروه همکلاسی های خود پذیرفته شده است بسیار مهم می باشد . دعوت کردن از سایر همکلاسی های در یک مهمانی کوچک در طول تابستان می تواند مفید باشد . بخصوص اگر فرزند شما فردی خجالتی است این موضوع می تواند کمک بسیاری در برقراری ارتباط با دیگران بکند .
زمانیکه مدرسه شروع شد منتظر واقعیت ها بوده و آماده برای شریک شدن در این واقعیت ها باشید . کودکان ممکن است ببینند مدرسه از آنچیزی که تصور می کردند سخت تر است . بهتر این است که در ابتدای مدرسه شما بیشتر در دسترس کودکان باشید . بهتر است در روزهای ابتدای مدرسه شما برای کودکان خود صبحانه را آماده کنید تا اینکه خودشان اینکار را انجام دهند . شما باید به دنبال فرصت هایی برای برقراری ارتباط بخصوص با نوجوانان باشید .
کمک به کودکان برای مبارزه با اضطراب اغلب به معنای کمک به مبارزه با افکار منفی است ، علت ترس کودک خود را جستجو کنید . سپس برای اطمینان بخشی به او اقدام کنید . اغلب مواقع کودکان واقعاً نمی دانند که مشکل چیست ؟ مگر تا زمانی که شما از آنها سئوالات کافی بپرسید . سپس آنها به شما مطالبی را خواهند گفت . ممکن است ترس آنان ناشی از عدم حضور والدین هنگام خروج آنان از مدرسه ، یا ناشی از پیاده روی تا منزل و یا مسخره شدن توسط کودکان دیگر باشد .
برای اکثریت اطفال اولین روز ایجادکننده اضطراب است و ممکن است گریه کنند ولی بیشتر آنان روز دوم مشکلی ندارند .
ولی اگر پس از چندین هفته کودک از رفتن به مدرسه امتناع کرد و یا هر روز با دل درد و سردرد به خانه برگشت یا از مربی بهداشت در خواست برگشت به خانه را کرد . در آنصورت شما باید کاری انجام دهید . این مسائل می تواند علائم مشکلات هیجانی و روحی باشد .
توصیه می شود که با یک متخصص اطفال یا روانپزشک صحبت کنید . گاهی متوجه می شویم که در کلاس یک فرد زورگو وجود دارد یا معلم بر سر کودک داد زده است . اگر هیچ علت مشخصی پیدا نشد ولی هنوز کودک کابوس های شبانه داشته و خوب نمی خوابد اینها می تواند علائم بیماری اضطراب باشد که مانع عملکرد طبیعی کودک می شود .
اکثریت اطفال به والدین خود نمی گویند که در کلاس مورد تهدید افراد زورگو یا خشن هستند ، مگر اینکه از کودکی ارتباط خوبی با پدر و مادر خود داشته باشند .
باید به کودکان خود اجازه دهید تا بدانند اگر چیزی در مدرسه اتفاق می افتد که ناراحت کننده است آنها می توانند این را به شما بگویند . اگر در کلاس مورد خشونت واقع شدند سعی کنید ناراحت نشوید . در غیراینصورت کودک شما خود را ضعیف و یا قربانی تصور میکند . ممکن است از اینکه شما تعجب می کنید که چگونه او اجازه داده است این حالت رخ دهد ناراحت شود .
سپس به مدرسه رفته و خشونت را گزارش کنید . مهم است که به اولیاء مدرسه بگوئید که این نوع رفتار را تحمل نخواهید کرد .این تنها راه برای توقف خشونت و زورگوئی است .