چرا برخی از مردم در تحقیقات ازدواج، حقایق را بیان نمی‌کنند؟
برخی، مسائل امنیتی را در نظر می‌گیرند و احتیاط می‌کنند تا دردسری برایشان ایجاد نشود؛ در حالی که انسانیت حکم می‌کند اگر حقایقی را درباره شخصی می‌دانند و جلو مشکلات پدید آمده برای دو خانواده را در آینده بگیرند؛ زیرا اگر ازدواج نادرستی شکل بگیرد، هر دو خانواده با جدایی بعدی متحمل ضررهای مادی و معنوی می‌شوند. اگر بینی که نابینا و چاه است‌ اگر خاموش بنشینی گناه است‌ برخی به لحاظ شرعی احتیاط می‌کنند؛ زیرا معتقدند که اسلام، کشف )آشکار ساختن(عیب دیگران و تجسس و غیبت را جایز نمی‌داند؛ اما گویا اطلاع ندارند که اسلام، ازدواج را استثنا کرده و در این مورد می‌توانند هم عیب خود فرد و هم عیب خانواده‌اش را به تحقیق کننده بگویند. ) سید مسعود معصومی، احکام روابط زن و مرد، ص 170 فقیهان شیعه تحت عنوان )نصح مستشیر( یعنی خیرخواهی مشورت‌خواه، به جواز آن فتوا داده‌اند؛ البته فقط ذکر عیب‌هایی که مجاز است که در ازدواج تأثیر داشته باشد و به شناخت طرف کمک کند؛ برای مثال: ذکر گناه یا خطایی که پیش‌تر داشته و توبه کرده و دیگر تکرار نمی‌کند؛ جایز نیست. در ضمن، عیوب باید به کسی گفته شود که در تحقیق ازدواج نقش دارد و نه دیگران. در صورت منتهی نشدن خواستگاری و تحقیق به ازدواج، باید تمام معایب دو طرف پوشیده بماند و هیچ یک حق آشکار کردن آن را ندارد.
عنوان سوال:

چرا برخی از مردم در تحقیقات ازدواج، حقایق را بیان نمی‌کنند؟


پاسخ:

برخی، مسائل امنیتی را در نظر می‌گیرند و احتیاط می‌کنند تا دردسری برایشان ایجاد نشود؛ در حالی که انسانیت حکم می‌کند اگر حقایقی را درباره شخصی می‌دانند و جلو مشکلات پدید آمده برای دو خانواده را در آینده بگیرند؛ زیرا اگر ازدواج نادرستی شکل بگیرد، هر دو خانواده با جدایی بعدی متحمل ضررهای مادی و معنوی می‌شوند.

اگر بینی که نابینا و چاه است‌
اگر خاموش بنشینی گناه است‌
برخی به لحاظ شرعی احتیاط می‌کنند؛ زیرا معتقدند که اسلام، کشف )آشکار ساختن(عیب دیگران و تجسس و غیبت را جایز نمی‌داند؛ اما گویا اطلاع ندارند که اسلام، ازدواج را استثنا کرده و در این مورد می‌توانند هم عیب خود فرد و هم عیب خانواده‌اش را به تحقیق کننده بگویند. ) سید مسعود معصومی، احکام روابط زن و مرد، ص 170
فقیهان شیعه تحت عنوان )نصح مستشیر( یعنی خیرخواهی مشورت‌خواه، به جواز آن فتوا داده‌اند؛ البته فقط ذکر عیب‌هایی که مجاز است که در ازدواج تأثیر داشته باشد و به شناخت طرف کمک کند؛ برای مثال: ذکر گناه یا خطایی که پیش‌تر داشته و توبه کرده و دیگر تکرار نمی‌کند؛ جایز نیست.
در ضمن، عیوب باید به کسی گفته شود که در تحقیق ازدواج نقش دارد و نه دیگران.
در صورت منتهی نشدن خواستگاری و تحقیق به ازدواج، باید تمام معایب دو طرف پوشیده بماند و هیچ یک حق آشکار کردن آن را ندارد.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین