گناه
گناه به معنای خلاف است و در اسلام هر گونه کاری که برخلاف فرمان خداوند باشد گناه است.
در جایی انسان مجبور به انجام گناه می‌شود مثلاً به علت مسائل خانوادگی به کارفرما دروغ می‌گوید . آیا این هم توبه پذیرفته است؟
اگر جبر به معنای حقیقی کلمه باشد دیگر گناه نیست مثل این‌که اگر شخصی مال حرامی را نخورد از گرسنگی می‌میرد. اگر واقعاً در شرایطی فرد به حقیقت معنای کلمه، ناچار به دروغ شود، یک قاعده‌ای در فقه وجود دارد و آن این‌که، اگر ضرورت و ناچاری به وجود آید ارتکاب آن حرام و گناه به اندازه‌ی رفع ضرورت حلال می‌شود. مثلاً شخصی به بیماری مبتلا شده که تجویز پزشک خوردن شئی حرام است و هیچ درمان دیگری هم برای آن وجود ندارد، خوردن آن گناه نیست ولی اگر ضرورت نداشته باشد و کوتاهی از جانب شخص باشد در این‌جا نیاز به توبه و استغفار است.
اگر جبر به معنای حقیقی کلمه باشد دیگر گناه نیست مثل این‌که اگر شخصی مال حرامی را نخورد از گرسنگی می‌میرد. اگر واقعاً در شرایطی فرد به حقیقت معنای کلمه، ناچار به دروغ شود، یک قاعده‌ای در فقه وجود دارد و آن این‌که، اگر ضرورت و ناچاری به وجود آید ارتکاب آن حرام و گناه به اندازه‌ی رفع ضرورت حلال می‌شود. مثلاً شخصی به بیماری مبتلا شده که تجویز پزشک خوردن شئی حرام است و هیچ درمان دیگری هم برای آن وجود ندارد، خوردن آن گناه نیست ولی اگر ضرورت نداشته باشد و کوتاهی از جانب شخص باشد در این‌جا نیاز به توبه و استغفار است.
عنوان سوال:
در جایی انسان مجبور به انجام گناه می‌شود مثلاً به علت مسائل خانوادگی به کارفرما دروغ می‌گوید . آیا این هم توبه پذیرفته است؟
پاسخ:
اگر جبر به معنای حقیقی کلمه باشد دیگر گناه نیست مثل این‌که اگر شخصی مال حرامی را نخورد از گرسنگی می‌میرد. اگر واقعاً در شرایطی فرد به حقیقت معنای کلمه، ناچار به دروغ شود، یک قاعده‌ای در فقه وجود دارد و آن این‌که، اگر ضرورت و ناچاری به وجود آید ارتکاب آن حرام و گناه به اندازه‌ی رفع ضرورت حلال می‌شود. مثلاً شخصی به بیماری مبتلا شده که تجویز پزشک خوردن شئی حرام است و هیچ درمان دیگری هم برای آن وجود ندارد، خوردن آن گناه نیست ولی اگر ضرورت نداشته باشد و کوتاهی از جانب شخص باشد در این‌جا نیاز به توبه و استغفار است.
- [سایر] سلام.یک کناه مرتکب شده ام و توبه کردم و اطمینان دارم که خدا توبه ام را پذیرفته,اما از اثرات این گناه در مراحل بعدی زندگی بیم دارم.ایا خدا اثرات ان را بعد از توبه از بین میبرد؟
- [سایر] می گویند: در آخرین لحظه عمر توبه ی انسان پذیرفته می شود آیا این توبه برای مسلمانان است یا دیگران را نیز شامل می شود؟
- [سایر] خداوند در قرآن می فرمایند: " توبه کنید". چرا توبه انسان مرتد یعنی کسی که ایمان داشته سپس کافر شده ، پذیرفته نیست؟ .
- [سایر] می گویند: در آخرین لحظه عمر توبه ی انسان پذیرفته می شود آیا این توبه برای مسلمانان است یا دیگران را نیز شامل می شود؟
- [سایر] قرآن دروغ را گناه بزرگ میداند و زندگی انسان بدون دروغ نمیچرخد توضیح دهید؟
- [سایر] سلام در مورد توبه یک سوال داشتم. اگر به یک نفر یه خالی بسته باشیم(مثلا فرض کنید گفته باشیم که یک همجین ماشینی خریدم) ولی بعدا از این دروغ پشیمان شویم و توبه واقعی کنیم. ولی از ترس حفظ آبرو نتونیم حقیقت رو به طرف بگیم آیا توبه پذیرفته است؟؟
- [آیت الله مظاهری] من دختری هستم که گناه خیلی کردهام از زنا تا دروغ، حالا میخواهم توبه کنم. آیا خدا مرا خواهد بخشید؟ نمیدانم چه کنم؟ چطور شروع کنم؟ کمکم کنید.
- [سایر] چرا انسان پس از توبه و پشیمانی از گناه باز احساس سنگینی و عذاب وجدان دارد؟
- [سایر] شخصی قسم دروغ به قرآن یاد کرده اکنون نادم و پشیمان است. اگر توبه کند و از خداوند طلب عفو و بخشش نماید، آیا گناه ایشان قابل بخشش نیست؟
- [سایر] با توجه به این‌که اگر انسان غیر از آنچه در دل دارد چیزی را اظهار کند و سخنی بگوید که حق نیست، دروغ خواهد بود حال کسی که تقیه می کند حتما دروغ خواهد گفت و دروغ یک گناه است، پس نباید این انسان معصوم باشد. آیا تقیه امام معصوم مخالف عصمت او نیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که برای اثبات مطلبی قسم می خورند اگر حرف آنها راست باشد قسم خوردن مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان کبیره است، ولی اگر مجبور شود که برای نجات خود یا مسلمانان دیگری از شر ظالمی قسم دروغ بخورد اشکال ندارد، بلکه گاه واجب می شود و این نوع قسم خوردن که برای اثبات مطلبی است غیر از قسمی است که در مسائل پیش گفته شد که برای انجام کار یا ترک کاری بود.
- [آیت الله اردبیلی] اگر انسان از روی فراموشی یا ناچاری به سوگند عمل نکند، کفّاره بر او واجب نیست و همچنین است اگر او را مجبور کنند که به سوگند عمل ننماید و قسمی که آدم وسواسی میخورد، مثل این که می‌گوید: (وَاللّه الآن مشغول نماز میشوم) و به واسطه وسواس مشغول نمیشود، اگر وسواس او به گونهای باشد که بیاختیار به سوگند عمل نکند، کفاره ندارد.
- [آیت الله بهجت] اگر انسان بدون این‌که تصمیم قلبی بر انجام یا ترک کاری داشته باشد قسم بخورد، مثلاً در مکالمات روزمره بگوید: (به خدا چنین شد یا چنین نشد)، اینگونه قسم موجب کفاره نیست، ولی اگر راست باشد مکروه است، و اگر دروغ باشد گناه است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که برای اثبات یا نفی مطلبی قسم میخورد اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان کبیره میباشد، ولی اگر برای این که خودش یا مسلمان یا غیر مسلمان را (که اموال وی احترام دارد) از شرّ ظالمی نجات دهد، قسم دروغ بخورد اشکال ندارد، بلکه گاهی واجب می‌شود امّا اگر بتواند توریه کند؛ یعنی موقع قسم خوردن طوری نیّت کند که دروغ نشود، بنا بر احتیاط مستحبّ توریه نماید، مثلاً اگر ظالمی بخواهد کسی را اذیّت کند و از انسان بپرسد که او را ندیدهای؟ و انسان یک ساعت قبل او را دیده باشد، احتیاط مستحبّ آن است که بگوید او را ندیدهام و قصد کند که مثلاً از پنج دقیقه پیش ندیدهام.
- [آیت الله اردبیلی] نُه چیز روزه را باطل می‌کند: اوّل: خوردن و آشامیدن. دوم: جِماع. سوم: اِستمناء، (استمناء آن است که انسان با خود عملی انجام دهد که منی از او بیرون آید.)چهارم: دروغ بستن به خدا و پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم و جانشینان ایشان علیهمالسلام . پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق. ششم: فرو بردن تمام سر در آب. هفتم: باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح. هشتم:اماله کردن با چیزهای روان. نهم: قی کردن؛ واحکام آنها در مسائل آینده بیان می‌شود.
- [آیت الله علوی گرگانی] نه چیز روزه را باطل می‌کند: اوّل خوردن وآشامیدن، دوم جماع، سوم استمنأ، و استمنأ آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید، چهارم دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر:، پنجم رساندن غبار غلیظ به حلق، ششم فرو بردن تمام سر در آب، هفتم باقی ماندن بر جنابت وحیض ونفاس تا اذان صبح، هشتم اماله کردن با چیزهای روان، نهم قی کردن، واحکام اینها در مسائل آینده گفته می‌شود.
- [امام خمینی] نُه چیز روزه را باطل می‌کند. اول: خوردن و آشامیدن، دوم: جماع، سوم: استمناء، و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید. چهارم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر علیهمالسلام. پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق. ششم: فرو بردن تمام سر در آب. هفتم: باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح. هشتم: اماله کردن با چیزهای روان. نهم: قی کردن، و احکام اینها در مسائل آینده گفته می‌شود.
- [آیت الله نوری همدانی] نه چیز روزه را باطل می کند : اول : خوردن و آشامیدن . دوم : جماع . سوم : استمناء و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید . چهارم : دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر ( علیهم السلام ) پنجم : رساندن غبار غلیظ به حلق . ششم : فرو بردن تمام سر در آب . هفتم : باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح . هشتم : اماله کردن با چیزهای روان . نهم : قی کردن و احکام اینها در مسائل آینده گفته می شود . 1 – خوردن و آشامیدن
- [آیت الله فاضل لنکرانی] ده چیز روزه را باطل می کند; اول: خوردن. دوم: آشامیدن. سوم: جماع. چهارم: استمناء و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید. پنجم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر علیهم السلام. ششم: رساندن غبار غلیظ به حلق. هفتم: فرو بردن تمام سر در آب. هشتم: باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح. نهم: اماله کردن با چیزهای روان. دهم: قی کردن. و احکام اینها در مسائل آینده گفته می شود. 1 و 2 خوردن و آشامیدن
- [آیت الله سبحانی] نُه چیز روزه را باطل می کند: اول: خوردن و آشامیدن. دوم: جماع، سوم: استمناء آن است که انسان از غیر طریق نزدیکی کاری کند که منی از او بیرون آید. چهارم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق، ششم: فرو بردن تمام سر در آب، هفتم: باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح، هشتم: اماله کردن با چیزهای روان، نهم: قی کردن و احکام اینها در مسائل آینده گفته می شود. 1. خوردن و آشامیدن: