سخن چنینی، نوعی افشای سرّ و پرده دری و از صفات خبیثه و بسیار پست است و از آن تعبیر به سعایت هم می شود، که موجب کینه و عداوت و دشمنی، بین دو فامیل، یا دو رفیق و یا زن و شوهر می شود. خداوند تبارک و تعالی می فرماید: (وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَة لُمَزَة);[1] وای بر هر عیب جو (و سخن چین) و طعنه زن. هم چنین می فرماید: (هَمّاز مَشّاء بِنَمِیم مَنّاع لِلْخَیْرِ مُعْتَد أَثِیم);[2] سخن چین و عیب جو، مانع خیر، و ستمگر و گناهکار است. رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نیز می فرماید: لا یدخل الجنة نمّام[3]; سخن چین به بهشت نمی رود. هم چنین می فرماید: الا انبئکم بشرارکم؟ قالوا بلی یا رسول الله قال المشّاؤن بالنمیمة، المفرّقون بین الاحبّه، الباغون للبراء المعایب[4]; می خواهید شما را به بدترین شما آگاه کنم؟ عرض کردند: بلی، یا رسول الله. فرمود: آنان که به سخن چینی می روند و میان دوستان جدایی می افکنند و برای پاکان عیب جویی می کنند. پس باید کسی را که از دیگران بدگویی و سخن چینی می کند، نهی از منکر نمود. -------------------------------------------------------------------------------- [1]. سوره ی همزه، آیه ی 1. [2]. سوره ی قلم، آیه ی 11. [3]. جامع السعادات، ج 2، ص 212. [4]. همان.
سخن چنینی، نوعی افشای سرّ و پرده دری و از صفات خبیثه و بسیار پست است و از آن تعبیر به سعایت هم می شود، که موجب کینه و عداوت و دشمنی، بین دو فامیل، یا دو رفیق و یا زن و شوهر می شود.
خداوند تبارک و تعالی می فرماید:
(وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَة لُمَزَة);[1] وای بر هر عیب جو (و سخن چین) و طعنه زن.
هم چنین می فرماید:
(هَمّاز مَشّاء بِنَمِیم مَنّاع لِلْخَیْرِ مُعْتَد أَثِیم);[2] سخن چین و عیب جو، مانع خیر، و ستمگر و گناهکار است.
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نیز می فرماید:
لا یدخل الجنة نمّام[3]; سخن چین به بهشت نمی رود.
هم چنین می فرماید:
الا انبئکم بشرارکم؟ قالوا بلی یا رسول الله قال المشّاؤن بالنمیمة، المفرّقون بین الاحبّه، الباغون للبراء المعایب[4]; می خواهید شما را به بدترین شما آگاه کنم؟ عرض کردند: بلی، یا رسول الله. فرمود: آنان که به سخن چینی می روند و میان دوستان جدایی می افکنند و برای پاکان عیب جویی می کنند.
پس باید کسی را که از دیگران بدگویی و سخن چینی می کند، نهی از منکر نمود.
--------------------------------------------------------------------------------
[1]. سوره ی همزه، آیه ی 1.
[2]. سوره ی قلم، آیه ی 11.
[3]. جامع السعادات، ج 2، ص 212.
[4]. همان.
- [سایر] سخن چینی چه جایگاهی دارد؟
- [سایر] سخن چینی چه پیامدی دارد؟
- [سایر] چگونه سخن چینی، نوعی جادوگری است؟
- [سایر] این سخن که (تَسْقُطُ الْآدَابُُُِِّ بَیْنَ الْأَحْبَابِ) روایت است؟ و معنای آنرا توضیح دهید و در صورتی که روایت نباشد آیا با آیات و روایات موافقت و مطابقت دارد؟
- [سایر] کدام آیات قرآنی درباره توکل سخن گفته است؟
- [سایر] ویژگی های گوینده ی سخن، مخاطب و موضوع سخن تا چه حد می تواند در فهم ما از آیات مؤثر باشد؟
- [سایر] برخی آیات نشانگر تبعید حضرت نوح بوده و برخی بیانگر سخن مستقیم کفار با ایشان است! آیا این دو گروه از آیات با هم سازگارند؟
- [سایر] سند احادیث از معصومین به پیامبر متصل نیستند آیا این سخن حقیقت دارد؟ لطفاً توضیح دهید.
- [سایر] نشانههای منافقین در آیات و روایات چیست؟
- [سایر] جرأت کنفرانس دادن را ندارم ؛ احساس می کنم آنگونه که باید بر سخن گفتن مسلط نیستم و نمی توانم آنچه را که می دانم بر زبان آورم. در ضمن اگر کسی هنگام سخن گفتن انتقاد کرد، چگونه باید برخورد کنیم؟
- [آیت الله اردبیلی] قرض دادن از کارهای مستحبی است که در آیات قرآن و روایات درباره آن زیاد سفارش شده است. از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم روایت شده است که: (هر کس به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال او زیاد میشود و ملائکه بر او رحمت میفرستند و اگر با بدهکار خود مدارا کند، بدون حساب و به سرعت از صراط میگذرد و کسی که برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد، بهشت بر او حرام میشود.)(1)
- [آیت الله مکارم شیرازی] سخن گفتن از روی سهو و فراموشی و نسیان نماز را باطل نمی کند.
- [آیت الله جوادی آملی] .آب قلیل با برخورد عین نجس یا شیء نجس شده، نجس میشود؛ ولی اگر از بالا یا پایین یا پهلو با فشار به آن برخورد کند، فقط مقداری از آن که با شیء نجس برخورد کرده, نجس میشود. اگر آب پایین فواره نجس شد, آب بالای آن نیز نجس میشود
- [آیت الله جوادی آملی] .آب جاری, هر چند کمتر از کُر باشد با برخورد شیء نجس، نجس نمیشود, مگر آنکه بو یا رنگ یا مزّه آن, به سبب برخورد با نجس، دگرگون شود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر از چیزهائی که نماز آیات برای آنها واجب است بیشتر از یکیاتّفاق بیفتد، انسان باید برای هر یک از آنها یک نماز آیات بخواند، مثلاً اگر خورشید بگیرد وزلزله هم بشود، باید دو نماز آیات بخواند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر از چیزهایی که نماز آیات برای آنها واجب است بیشتر از یکی اتفاق بیفتد، انسان باید برای هر یک از آنها، یک نماز آیات بخواند؛ مثلاً اگر خورشید بگیرد و زلزله هم بشود، باید دو نماز آیات بخواند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر از چیزهائی که نماز آیات برای آنها واجب است بیشتر از یکی اتفاق بیفتد؛ انسان باید برای هر یک از آنها یک نماز آیات بخواند؛ مثلا اگر خورشید بگیرد و زلزله هم بشود؛ باید دو نماز آیات بخواند.
- [آیت الله سیستانی] اگر از چیزهایی که نماز آیات برای آنها واجب است بیشتر از یکی اتفاق بیفتد، انسان باید برای هر یک از آنها یک نماز آیات بخواند، مثلاً اگر خورشید بگیرد، و زلزله هم بشود، باید دو نماز آیات بخواند.
- [آیت الله بروجردی] اگر از چیزهایی که نماز آیات برای آنها واجب است بیشتر از یکی اتّفاق بیفتد، انسان باید برای هر یک از آنها یک نماز آیات بخواند، مثلاً اگر خورشید بگیرد و زلزله هم بشود، باید دو نماز آیات بخواند.
- [آیت الله بهجت] اگر از چیزهایی که نماز آیات برای آنها واجب است بیشتر از یکی اتفاق بیفتد، انسان باید برای هر یک از آنها یک نماز آیات بخواند، مثلاً اگر خورشید بگیرد و زلزله هم بشود، باید دو نماز آیات بخواند.