امام علی علیه‌السلام :
حَسوُ اللَّبَنِ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ إلاَّ المَوتَ؛
نوشیدن شیر، شفایی برای هر درد است، مگر مرگ .
الخصال ، صفحه 636 ، حدیث 10
*******
عن أبی الحسن الأصبهانی :
کُنتُ عِندَ أبی عَبدِاللّه‌ِ علیه‌السلام فَقالَ لَهُ رَجُلٌ وأنَا أسمَعُ : جُعِلتُ فِداکَ ! إنّی أجِدُ الضَّعفَ فی بَدَنی .
فَقالَ لَهُ : عَلَیکَ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ یُنبِتُ اللَّحمَ ، ویَشُدُّ العَظمَ ؛
به نقل از ابو الحسن اصفهانی: نزد امام صادق علیه‌السلام بودم . در حالی که من نیز می‌شنیدم ، مردی به ایشان گفت : فدایت شوم ! من در بدنم احساس ضعف می‌کنم .
امام علیه‌السلام به او فرمودند : (بر تو باد شیر؛ چرا که گوشت می‌رویاند و استخوان را استحکام می‌بخشد) .
الکافی ، جلد 6 ، صفحه 336 ، حدیث 7
*******
امام صادق علیه‌السلام :
ما وَجَدنا لِوَجَعِ الحَلقِ مِثلَ حَسوِ اللَّبَنِ؛
برای گلودرد، چیزی چون نوشیدن شیر نیافته‌ایم .
بحارالأنوار ، جلد 62 ، صفحه 182 ، حدیث 4
*******
امام کاظم علیه‌السلام :
مَن تَغَیَّرَ عَلَیهِ ماءُ الظَّهرِ ، فَإِنَّهُ یَنفَعُ لَهُ اللَّبَنُ الحَلیبُ ، وَالعَسَلُ؛
هر کس که آب کمرش دیگرگون می‌شود، شیر تازه همراه با عسل برایش سودمند است .
الکافی ، جلد 6 ، صفحه 337 ، حدیث 8
