الإمامُ الصّادقُ علیه‌السلام
فی قولِهِ تعالی : (الَّذِینَ آتَیناهُمُ الکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ ): یُرَتِّلُونَ آیاتِهِ ، ویَتَفَهَّمونَ مَعانِیَهُ ، ویَعمَلُونَ بأحکامِهِ ، ویَرجُونَ وَعدَهُ ، ویَخشَونَ عَذابَهُ ، ویَتَمَثَّلُونَ قصَصَهُ ، ویَعتَبِرُونَ أمثالَهُ ، ویَأتُونَ أوامِرَهُ ، ویَجتَنِبونَ نَواهِیَهُ . ما هُو واللّه بحِفظِ آیاتِهِ وسَردِ حُروفِهِ ، وتِلاوَةِ سُوَرِهِ ودَرسِ أعشارِهِ وأخماسِهِ ، حَفِظُوا حُروفَهُ وأضاعُوا حُدودَهُ ، وإنّما هو تَدَبُّرُ آیاتِهِ ، یقولُ اللّه‌ُ تعالی : (کِتابٌ أنْزَلناهُ إلَیکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّروا آیاتِهِ ) ؛
امام صادق علیه‌السلام
- درباره آیه (کسانی که به آنان کتاب دادیم ، آن را تلاوت می‌کنند آن گونه که حقّ تلاوت آن است) بقره ، آیه 121 .- : آیاتش را روشن و شمرده می‌خوانند ، سعی می‌کنند معانیش را بفهمند ، احکام و فرامینش را به کار می‌بندد ، به وعده‌اش امیدوارند ، از عذابش می‌ترسند ، از داستانهایش سرمشق می‌گیرند ، از مثلهایش پند می‌گیرند ، امرهایش را به جا می‌آورند و از نهی‌هایش دوری می‌کنند . به خدا سوگند که حقّ تلاوت قرآن به حفظ آیات و پشت سر هم خواندن حروف و کلماتش و تلاوت سوره‌هایش و تکرار ده جزو و پنج جزو آن نیست . (برخی) حروف و کلماتش را حفظ کردند و حدود و معانیش را فرو گذاشتند ، بلکه به تدبّر و تأمّل در آیات آن است ؛ خداوند متعال می‌فرماید : (کتابی است خجسته که سوی تو فرو فرستادیم ، تا در آیات آن تدبّر کنند) .
ص : 29 .تنبیه الخواطر : 2/236 ، منتخب میزان الحکمة : 460 البقرة : 121 .
