ادیان آسمانی به ویژه دین اسلام عنایت خاصی به مسئله گفت و گو و تبادل افکار و اندیشه دارند؛ چرا که هدف دین، هدایت مردم به راه راست و سعادت و تکامل است و این مقصود حاصل نمی شود، مگر از طریق تعامل، گفت و گو، تبادل افکار و تضارب اندیشه ها، با منطق صحیح و براهین روشن. با مراجعه به قرآن کریم می بینیم که قرآن به نمونه های فراوانی از مناظره و گفت و گو در مسائل مختلف اشاره می کند. از جمله آنها گفت و گو با شیطان، مشرکان، مخالفان، مستکبران، جباران و ... است. چنان که زندگی و سیره انبیا به ویژه پیامبر اسلام (ص) و ائمه (ع) سرشار از مناظره و گفت گو از راه های درست و منطقی با ادله و براهین است: "مردم را با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت بخوان و با بهترین شیوه با آنان مجادله کن". این مسئله همواره و به طور مستمر در زندگی پیامبر و امامان وجود داشته و هیچ گاه تعطیل نشده بود، علما و دانشمندان کتاب ها در باب مناظره پیامبر و امامان با مخالفان نوشته اند و تمام آنها را در آثار خود گرد آوری نمودند. بدیهی است که نتایج و ثمرات میمون و مبارک بسیاری بر مناظره و تبادل افکار مترتب است که باز گشت آن به نفع مردم به ویژه مسلمانان است: 1. گفت و گو باعث هدایت و اقناع مخالفان، در نتیجه جلوگیری از ظلم و خونریزی به بهترین و راحت ترین وجه می شود. 2. باعث قدرت و توان اندیشه اسلامی و ارشاد و هدایت و برتری اندیشه اسلامی بر سایر مکاتب خواهد شد. 3. بیشترین بهره های اجتماعی و استفاده از اکثر ظرفیت ها از تعاون و همکاری اجتماعی به دست می آید و مشکلات و معضلات فراوانی از این طریق حل خواهد شد. 4. از مهم ترین آثار و فواید گفت و گو و مناظره وحدت مسلمانان و آگاهی از دسیسه ها و طرفندهای دشمنان برای ایجاد تفرقه در میان صفوف آنان است. البته گفت و گو در برخی از مواقع نتایج منفی در بر دارد که باید از آن پرهیز کرد. بخشی از شرایط مناظره این است که: 1. مناظره و گفت و گو در فضایی کاملاً آرام و به دور از مسائل حاشیه ای برگزار شود و دو طرف مناظره شخصیت های علمی هم طراز باشند، تا توازن علمی برای روشن شدن حق و حقیقت برقرار شود. 2. مسائل و موضوعات مورد گفت و گو نخست مباحث و مسائل اساسی و زیربنایی باشد. 3. استناد طرف مناظره، یعنی اهل سنت به منابع و مصادر شیعه باشد، نه کتاب های مخالفان شیعه و همین شیوه باید در طرف مقابل اهل سنت، یعنی شیعه نیز رعایت شود. 4. از جمله مطالبی که باید در مناظره ها به آن توجه شود، این است که صرف وجود یک روایت در کتابی دلیل بر آن نیست که آن مذهب، به محتوای آن روایت ایمان دارد. منبع: http://farsi.islamquest.net
ادیان آسمانی به ویژه دین اسلام عنایت خاصی به مسئله گفت و گو و تبادل افکار و اندیشه دارند؛ چرا که هدف دین، هدایت مردم به راه راست و سعادت و تکامل است و این مقصود حاصل نمی شود، مگر از طریق تعامل، گفت و گو، تبادل افکار و تضارب اندیشه ها، با منطق صحیح و براهین روشن. با مراجعه به قرآن کریم می بینیم که قرآن به نمونه های فراوانی از مناظره و گفت و گو در مسائل مختلف اشاره می کند. از جمله آنها گفت و گو با شیطان، مشرکان، مخالفان، مستکبران، جباران و ... است.
چنان که زندگی و سیره انبیا به ویژه پیامبر اسلام (ص) و ائمه (ع) سرشار از مناظره و گفت گو از راه های درست و منطقی با ادله و براهین است: "مردم را با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت بخوان و با بهترین شیوه با آنان مجادله کن". این مسئله همواره و به طور مستمر در زندگی پیامبر و امامان وجود داشته و هیچ گاه تعطیل نشده بود، علما و دانشمندان کتاب ها در باب مناظره پیامبر و امامان با مخالفان نوشته اند و تمام آنها را در آثار خود گرد آوری نمودند.
بدیهی است که نتایج و ثمرات میمون و مبارک بسیاری بر مناظره و تبادل افکار مترتب است که باز گشت آن به نفع مردم به ویژه مسلمانان است:
1. گفت و گو باعث هدایت و اقناع مخالفان، در نتیجه جلوگیری از ظلم و خونریزی به بهترین و راحت ترین وجه می شود.
2. باعث قدرت و توان اندیشه اسلامی و ارشاد و هدایت و برتری اندیشه اسلامی بر سایر مکاتب خواهد شد.
3. بیشترین بهره های اجتماعی و استفاده از اکثر ظرفیت ها از تعاون و همکاری اجتماعی به دست می آید و مشکلات و معضلات فراوانی از این طریق حل خواهد شد.
4. از مهم ترین آثار و فواید گفت و گو و مناظره وحدت مسلمانان و آگاهی از دسیسه ها و طرفندهای دشمنان برای ایجاد تفرقه در میان صفوف آنان است. البته گفت و گو در برخی از مواقع نتایج منفی در بر دارد که باید از آن پرهیز کرد.
بخشی از شرایط مناظره این است که:
1. مناظره و گفت و گو در فضایی کاملاً آرام و به دور از مسائل حاشیه ای برگزار شود و دو طرف مناظره شخصیت های علمی هم طراز باشند، تا توازن علمی برای روشن شدن حق و حقیقت برقرار شود.
2. مسائل و موضوعات مورد گفت و گو نخست مباحث و مسائل اساسی و زیربنایی باشد.
3. استناد طرف مناظره، یعنی اهل سنت به منابع و مصادر شیعه باشد، نه کتاب های مخالفان شیعه و همین شیوه باید در طرف مقابل اهل سنت، یعنی شیعه نیز رعایت شود.
4. از جمله مطالبی که باید در مناظره ها به آن توجه شود، این است که صرف وجود یک روایت در کتابی دلیل بر آن نیست که آن مذهب، به محتوای آن روایت ایمان دارد.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] آیا شما مناظره میان شیعه و اهل سن را تأیید می کنید؟ فایده، شرایط و راهکارهای آن چیست؟
- [سایر] اهل حق چگونه فرقه ای است و شرایط تغییردین از اهل حق به شیعه چیست؟
- [سایر] کسی که سنی است در چه شرایط شرعی و قانونی می تواند شیعه شود؟
- [سایر] در حال حاضر در جامعه بحث توسل به شکلی جا افتاده که امامان را مهربانتر از خدا میدانند . آیا این نوع توسل مورد تأیید اهل بیت است؟
- [سایر] ریاضت مورد تایید اسلام کدام است؟فایده و اقسام ریاضت را توضیح دهید؟
- [سایر] با سلام، آیا در نهج البلاغه عباراتی وجود دارد که امامت امامان شیعه را تأیید کند؟
- [سایر] آیا جریان مناظره امام جواد(ع) با علمای زمان خودش؛ به غیر از منابع شیعی در منابع دیگری نیز نقل شده است؟
- [سایر] نظریه شیعه درباره روایت مناظره امام رضا(ع) با علی بن جهم در مورد شخصیت حضرت داود و گناه آدم را بنویسید.
- [سایر] لطفا راهکارهای کنار گذاشتن ترس را به من آموزش دهید و همچنین بفرمایید که چگونه در شرایط مختلف رفتار جراتمندانه داشته باشیم؟
- [سایر] آیا وهابیت مورد تایید بزرگان اهل سنت است؟
- [آیت الله بهجت] مستحق زکات باید مؤمن (شیعه) باشد، مگر مورد چهارم و هفتم از مصارف زکات، که شرایط خاص خود را دارد.
- [آیت الله بهجت] بنابر اظهر جایز است زکات فطره را به فقیر مستضعف، یعنی کسی که نه اهل ولایت است و نه دشمن شیعه، بدهند.
- [آیت الله سیستانی] زکات فطره را بنابر احتیاط واجب باید فقط به فقرا داد و منظور فقرای شیعه است که دارای شرایط گذشته در مستحقین زکات مال هستند ، و چنانچه در شهر از فقرای شیعه کسی نباشد میتواند آن را به فقرای دیگر مسلمانان داد ، ولی در هر صورت نباید به ناصبی داده شود .
- [آیت الله نوری همدانی] مرتبة دوّم از امر به معروف ونهی از منکر ، امر ونهی به زبان است ، پس با احتمال تأثیر وحصول سایر شرایط گذشته ، واجب است اهل معصیت را نهی کنند ، وتارک واجب را امر کنند به آوردن واجب .
- [آیت الله بهجت] اگر مالک مال خود را در اختیار کسی بگذارد و بگوید، اگر با این مال تجارت کردی سود حاصله به نصف یا ثلث از آن تو باشد، این عمل مضاربه نیست، بلکه جُعاله است که فایده مضاربه را دارد، ولی شرایط مضاربه در آن لازم نیست.
- [آیت الله سیستانی] بر طبق مذهب امامیه، زن مطلقه یائسه و صغیره اگر چه با آنها نزدیکی شده باشد عدّه ندارند. لیکن بر طبق مذاهب اهلسنّت با اختلافی که در شروط عدّه برای صغیره دارند عدّه بر آنان واجب است. حال اگر شوهر از اهلسنّت باشد، و زن یائسه یا صغیرهاش را با اعتقاد به لزوم عدّه برای صغیره طلاق دهد، ملزم به رعایت قواعد مذهب خود مانند فساد عقد خواهر مطلقه، و نکاح زنانی که جمع آنها با زن در دوران عدّه حرام است، میشود، بنابراین مرد شیعی میتواند با خواهر این مطلقه ازدواج کند هرچند آن مرد سنی با او عقد بسته باشد. و احتیاط واجب برای مرد شیعی نیز آن است که با این زن مطلقه پیش از تمام شدن عدهاش ازدواج نکند، و آن زن نیز اگر شیعه باشد و یا شیعه بشود تا پایان عدّه، ازدواج نکند. همچنین احوط آن است که در ایام عدّه از شوهر نفقه نگیرد، گر چه طبق مذهب شوهر واجبالنفقه او باشد، مگر آنکه از باب اجرای قاعده مقاصّه نوعی در صورت بودن شرایط آن، بتوان نفقه گرفت.
- [آیت الله سیستانی] از نظر اهل سنّت، زن از همه تَرَکه شوهر اعمّ از منقول و غیرمنقول مانند زمین و غیره، ارث میبرد. حال آنکه از نظر مذهب امامیه، زن از اصل زمین یا قیمت آن ارث نمیبرد و تنها از قیمت بنا و درختان ارث میبرد، نه اصل آنها. بنابراین اگر مذهب اهل سنّت بر شیعه نافذ باشد به گونهای که زن سنّی مذهب از زمین و اصل بنا و درختان ارث ببرد، در صورتی که دیگر ورثه امامی مذهب باشند، زن امامی مذهب نیز میتواند میراثی را که از زمین و اصل بنا و درختان به او میرسد، بگیرد که سایر ورثه اهل سنت باشند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مجتهد و اعلم و واجد سایر شرایط تقلید را از سه راه میتوان شناخت: اوّل: آن که خود انسان از اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم و واجد سایر شرایط را بشناسد و به آن یقین یا اطمینان حاصل کند. در تشخیص مجتهد و اعلم، لازم نیست خود انسان مجتهد باشد. دوّم: آن که از راهی برای خود انسان یا برای نوع مردم در این شرایط، اطمینان حاصل شود، مثلاً عدهای از اهل علم که میتوانند مجتهد و اعلم و واجد شرایط را تشخیص دهند، واجد شرایط بودن کسی را تصدیق کنند و از گفته آنان برای شخص انسان یا نوع مردم اطمینان پیدا شود. سوم: آن که دو مرد عالم عادل که میتوانند واجد شرایط تقلید را تشخیص دهند، بدان گواهی دهند به شرط آن که دو مرد عالم عادل دیگر با نظر آنان مخالفت ننمایند و بنا بر احتیاط واجب اگر یک نفر عالم عادل گواهی دهد باید احتیاط کرد. و چنانچه دو مرد عالم عادل یا بیشتر، به واجد شرایط تقلید بودن کسی شهادت دهند، لازم نیست انسان تحقیق کند که آیا دو مرد عالم عادل دیگر برخلاف نظر آنها شهادت میدهند یا خیر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] زنان سیّده و غیر سیّده هر دو بعد از تمام شدن پنجاه سال قمری یائسه می شوند، یعنی اگر در این سنّ و سال خونی ببینند خون حیض نیست، مگر این که آنچه می بینند تمام شرایط حیض را داشته باشد که در این صورت باید مطابق آن عمل کنند. 1. 50 سال قمری تقریبا 543 روز و 18 ساعت ، یعنی 18 ماه و سه روز کمتر از 50 سال شمسی است. بنابر این سن یائسگی به سال شمسی 48 سال و 6 ماه می شود.
- [آیت الله وحید خراسانی] نماز جمعه با امام معصوم علیه السلام یا منصوب از قبل ان حضرت واجب تعیینی است و در زمان غیبت مکلف مخیر است که نماز ظهر بخواند یا با اجتماع شرایط نماز جمعه بخواند و احوط نماز ظهر است و افضل نماز جمعه است