عالم
عالم ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • عالم (جهان)، عالَم (جهان) به معنای عام عبارت است از تمامی موجود در زمان و مکان• عالم (دانشمند)، به معنی دانشمند
با توجه به این که خداوند عالم علی الاطلاق است، غرض از امتحانات الاهی چیست؟
همان طوری که در سؤال آمده است امتحان الاهی برای کشف مجهول نیست؛ چون خداوند به همه چیز عالِم است، ولی از آیات قرآن و روایات به دست می‌آید که امتحان، یک سنت و قانون الاهی است و این سنت الاهی بر مبنای سنت دیگری است که عبارت است از: تربیت و هدایت عامۀ الاهی. خداوند از طریق شریعتی که برای انسان‌ها تشریع ‌نمود و حوادثی که پدید ‌آورد، اراده کرده است که آنها را از قوه و استعداد، خارج کند و هر کسی با فعلیت بخشیدن به استعدادهایش به کمال مورد نظر خود او رهنمون گردد. از جمله تعبیراتی که در متون اسلامی برای بیان آزمایش الاهی به کار رفته واژۀ "فتنه" است و فتنه به معنای پاک و خالص نمودن طلا است. در روایت آمده است که مردم امتحان می‌شوند همان گونه که طلا امتحان می‌گردد. گوهر وجود انسان طلایی است که در کوران حوادث و امتحانات الاهی خالص می‌گردد و پرورش می‌یابد. از آثار دیگر امتحان الاهی این است که انسان را از خواب غفلت بیدار می‌نماید. خداوند در آیاتی از قرآن کریم، هدف از ابتلای انسان به حوادث ناگوار را آزمون و در نتیجه، بیداری او معرفی می‌فرماید. در واقع می‌توان گفت این حوادث همچون پیچ‌های مصنوعی در جاده‌ها می‌باشند که بدین منظور در جاده‌ها ایجاد می‌گردند تا راننده در اثر یک نواختی جاده به خواب نرود و در درّه سقوط ننماید. این معنا از امتحان برای به فعلیت رسیدن پلیدی‌هایی که کافران و فاسقان در ضمیر خود می‌پرورانند نیز لازم است. به عبارت دیگر، خداوند در امتحان دو خواست و اراده دارد. یکی خواست و ارادۀ تکوینی و دیگری تشریعی. خواست تکوینی خدا از امتحان این است که مؤمن و کافر هر یک بتوانند قابلیت‌های خوب یا بد خود را به فعلیت برسانند؛ ولی خواست تشریعی خداوند از این امتحانات این است که فقط ضمیر پاک انسان خود را نشان دهد و استعدادهای نیکوی او شکوفا شود. منبع: http://farsi.islamquest.net
همان طوری که در سؤال آمده است امتحان الاهی برای کشف مجهول نیست؛ چون خداوند به همه چیز عالِم است، ولی از آیات قرآن و روایات به دست می‌آید که امتحان، یک سنت و قانون الاهی است و این سنت الاهی بر مبنای سنت دیگری است که عبارت است از: تربیت و هدایت عامۀ الاهی. خداوند از طریق شریعتی که برای انسان‌ها تشریع ‌نمود و حوادثی که پدید ‌آورد، اراده کرده است که آنها را از قوه و استعداد، خارج کند و هر کسی با فعلیت بخشیدن به استعدادهایش به کمال مورد نظر خود او رهنمون گردد. از جمله تعبیراتی که در متون اسلامی برای بیان آزمایش الاهی به کار رفته واژۀ "فتنه" است و فتنه به معنای پاک و خالص نمودن طلا است. در روایت آمده است که مردم امتحان می‌شوند همان گونه که طلا امتحان می‌گردد. گوهر وجود انسان طلایی است که در کوران حوادث و امتحانات الاهی خالص می‌گردد و پرورش می‌یابد. از آثار دیگر امتحان الاهی این است که انسان را از خواب غفلت بیدار می‌نماید. خداوند در آیاتی از قرآن کریم، هدف از ابتلای انسان به حوادث ناگوار را آزمون و در نتیجه، بیداری او معرفی می‌فرماید. در واقع می‌توان گفت این حوادث همچون پیچ‌های مصنوعی در جاده‌ها می‌باشند که بدین منظور در جاده‌ها ایجاد می‌گردند تا راننده در اثر یک نواختی جاده به خواب نرود و در درّه سقوط ننماید. این معنا از امتحان برای به فعلیت رسیدن پلیدی‌هایی که کافران و فاسقان در ضمیر خود می‌پرورانند نیز لازم است. به عبارت دیگر، خداوند در امتحان دو خواست و اراده دارد. یکی خواست و ارادۀ تکوینی و دیگری تشریعی. خواست تکوینی خدا از امتحان این است که مؤمن و کافر هر یک بتوانند قابلیت‌های خوب یا بد خود را به فعلیت برسانند؛ ولی خواست تشریعی خداوند از این امتحانات این است که فقط ضمیر پاک انسان خود را نشان دهد و استعدادهای نیکوی او شکوفا شود. منبع: http://farsi.islamquest.net
پاسخ:
همان طوری که در سؤال آمده است امتحان الاهی برای کشف مجهول نیست؛ چون خداوند به همه چیز عالِم است، ولی از آیات قرآن و روایات به دست می‌آید که امتحان، یک سنت و قانون الاهی است و این سنت الاهی بر مبنای سنت دیگری است که عبارت است از: تربیت و هدایت عامۀ الاهی. خداوند از طریق شریعتی که برای انسان‌ها تشریع نمود و حوادثی که پدید آورد، اراده کرده است که آنها را از قوه و استعداد، خارج کند و هر کسی با فعلیت بخشیدن به استعدادهایش به کمال مورد نظر خود او رهنمون گردد.
از جمله تعبیراتی که در متون اسلامی برای بیان آزمایش الاهی به کار رفته واژۀ "فتنه" است و فتنه به معنای پاک و خالص نمودن طلا است. در روایت آمده است که مردم امتحان می‌شوند همان گونه که طلا امتحان می‌گردد. گوهر وجود انسان طلایی است که در کوران حوادث و امتحانات الاهی خالص می‌گردد و پرورش می‌یابد. از آثار دیگر امتحان الاهی این است که انسان را از خواب غفلت بیدار می‌نماید. خداوند در آیاتی از قرآن کریم، هدف از ابتلای انسان به حوادث ناگوار را آزمون و در نتیجه، بیداری او معرفی می‌فرماید. در واقع می‌توان گفت این حوادث همچون پیچ‌های مصنوعی در جاده‌ها می‌باشند که بدین منظور در جاده‌ها ایجاد می‌گردند تا راننده در اثر یک نواختی جاده به خواب نرود و در درّه سقوط ننماید.
این معنا از امتحان برای به فعلیت رسیدن پلیدی‌هایی که کافران و فاسقان در ضمیر خود می‌پرورانند نیز لازم است. به عبارت دیگر، خداوند در امتحان دو خواست و اراده دارد. یکی خواست و ارادۀ تکوینی و دیگری تشریعی. خواست تکوینی خدا از امتحان این است که مؤمن و کافر هر یک بتوانند قابلیت‌های خوب یا بد خود را به فعلیت برسانند؛ ولی خواست تشریعی خداوند از این امتحانات این است که فقط ضمیر پاک انسان خود را نشان دهد و استعدادهای نیکوی او شکوفا شود.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] سفارش امیرالمؤمنین علی علیه السلام درباره ی یاد خدا چه بود؟
- [سایر] منظور از (عالم متهتک) و (جاهل متنسّک) در سخنی از امام علی(ع) کیست؟
- [سایر] با توجه به این روایت که؛ (اگر مردم بعد از پیامبر اکرم(ص) با امیر المؤمنین علی(ع) بیعت میکردند خداوند جهنم را خلق نمیکرد)، تکلیف اقوام قبل از پیامبر مانند قوم ثمود و عاد چه می‌‌شد؟
- [سایر] در حضور فردی سُنّی "یا علی" می گوییم، می پرسند چرا "یا خدا" نمی گویید، در صورتی که علی(ع) بنده خدا است. ریشه "یا علی" گفتن چیست؟
- [سایر] در حضور فردی سُنّی "یا علی" می گوییم، می پرسند چرا "یا خدا" نمی گویید، در صورتی که علی(ع) بنده خدا است. ریشه "یا علی" گفتن چیست؟
- [سایر] چرا خداوند ولایت حضرت علی علیه السلام راواجب کرد؟
- [آیت الله خامنه ای] فرقه ای وجود دارد که خود را (علی اللهی) می نامند، یعنی امیرالمومنین علی بن ابی طالب(علیه السلام) را خدا دانسته و به دعا و طلب حاجت به جای نماز و روزه اعتقاد دارند. آیا اینها نجس هستند؟
- [سایر] آیا غیر از خداوند متعال، کسی میتواند عالم به غیب باشد، و اگر میتواند، حصر علم غیب به ذات مقدس الاهی در سورۀ لقمان به چه معنا است؟
- [سایر] غرض امام حسین(علیه السلام) از یادآوری اصل و نسب خود در کربلا، چه بود؟
- [آیت الله خامنه ای] فرقه ای وجود دارد که خود را (علی اللهی) می نامند و معتقدند که حضرت علی(علیه السلام) خدا نیست ولی کمتر از خدا هم نیست، این گروه چه حکمی دارند؟
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [امام خمینی] - ترجمه تشهد و سلام (الحمد لله اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له )، یعنی ستایش،مخصوص پروردگار است و شهادت می دهم که خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یگانه است و شریک ندارد. (و اشهد ان محمدا عبده و رسوله )، یعنی شهادت می دهم که محمد صلی الله علیه و آله بنده خدا و فرستاده اوست. (اللهم صل علی محمد و آل محمد)، یعنی خدایا رحمت بفرست بر محمد و آل محمد. (و تقبل شفاعته و ارفع درجته ) یعنی قبول کن شفاعت پیغمبر را و درجه آن حضرت را نزد خود بلند کن. (السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته )، یعنی سلام بر تو ای پیغمبر و رحمت و برکات خدا بر تو باد. (السلام علینا و علی عباد الله الصالحین )، یعنی سلام از خداوند عالم بر نمازگزاران و تمام بندگان خوب او. (السلام علیکم و رحمة الله و برکاته ) یعنی سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما مؤمنین باد.
- [آیت الله سبحانی] اللّه اکبر یعنی خدای بزرگ تر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، یعنی شهادت می دهم که خدایی جز اللّه نیست. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله)پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمیرالمؤمنینَ وَلِیُّ اللّه، یعنی شهادت می دهم که حضرت علی(علیه السلام)امیرالمؤمنین، و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، یعنی بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الفَلاَح، یعنی بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قًد قامَتِ الصَّلاةُ، یعنی نماز برپا شده است. لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، یعنی خدایی جز اللّه نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که در حق علی(علیه السلام) و سایر امامان(علیهم السلام) غلو کنند; یعنی، آن بزرگواران را خدا بدانند یا صفات مخصوص خدایی برای آنها قائل باشند، کافرند.
- [آیت الله مظاهری] نیّت یعنی توجّه به عمل برای انجام فرمان خداوند عالم، و لازم نیست نیّت را از قلب خود بگذراند یا به زبان بگوید و همین مقدار که توجّه داشته باشد که نماز میخواند برای خدا، کفایت می‌کند.
- [آیت الله جوادی آملی] ) .االله اکبر) یعنی خدای سبحان بزرگتر از آن است که وصف شود. (أشهد أن لا إله الاّ االله ), یعنی شهادت می دهم که غیر خدای یکتا و یگانه خدای دیگری نیست . (أشهد أنّ محمداً رسول االله ); یعنی شهادت میدهم که حضرت محمدبن عبداالله(ص) پیامبر و فرستاده خداست . (أشهد أنّ علیاً امیرالمؤمنین و ولیّ االله)؛ یعنی شهادت میدهم که حضرت علی(ع)امیر مؤمنان و ولیّ خدا بر همه خلق است . (حیّ علی الصلاة )؛ یعنی بشتاب برای اقامه نماز، (حیّ علی الفلاح)؛ یعنی بشتاب برای رستگاری، (حیّ علی خیر العمل )؛ یعنی بشتاب برای بهترین کار که نماز است، (قد قامت الصلاة)؛ یعنی به تحقیق نماز برپا شد، (لا إله الاّ االله )؛ یعنی خدایی؛ جز خدای یکتا و یگانه, سزاوار پرستش نیست.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من می‌باشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من می‌باشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده میشود.