نظام کیفری و جزایی چه نقشی می‌تواند در درمان اعتیاد ایفا کند؟
به نحو روزافزونی، تحقیقات در حال اثبات این مسئله هستند که درمان برای معتادین بزهکار چه در طول دوران زندانی بودن و چه پس از آن می‌تواند تأثیر مهم قابل توجهی بر (مصرف مواد در آینده)، (رفتارهای جنایی و بزهکارانه) و (عملکرد اجتماعی) بگذارد. وجود یک قالب برای گنجاندن رویکردهای درمان اعتیاد و نظام حقوقی و جزایی اجباری است. ترکیب (زندان + روش‌های درمانی مبتنی بر اجتماع درمانی (درمان جمعی)) برای معتادین بزهکار، هم خطر ارتکاب دوباره جرائم مرتبط یا مواد را کاهش می‌دهد و هم لغزش به سوی مصرف دوباره مواد را برای مثال یکی از مطالعات اخیر، دریافت که زندانیانی که در یک برنامه درمانی معالجه‌گرا شرکت کرده بودند و به دریافت کمک‌های درمانی در یک برنامه مرخصی کاری ادامه داده بودند، پس از زندان 70 درصد کمتر از زندانیانی که در این برنامه درمانی شرکت نکرده بودند، به دام مصرف دوباره مواد و دستگیری برای ارتکاب دوباره جرم، افتادند. اکثریت افراد بزهکاری که در سیستم جزایی و کیفری گرفتار هستند در زندان به سر نمی‌برند بلکه تحت نظارت کانون‌های اصلاح و تربیت اجتماعی قرار دارند. برای کسانیکه مشکل اعتیاد آن‌ها معلوم شده است، درمان اعتیاد یا پیشنهاد می‌شود یا به عنوان یکی از شرایط صلاحیت برای آزادی مشروط آن‌ها قید می‌شود. تحقیقات ثابت کرده‌اند که افرادی که تحت فشارهای قانونی وارد برنامه‌های درمانی شده‌اند به اندازه افرادی که خود به طور ارادی وارد برنامه درمانی شده‌اند نتایج مطلوب به دست آورده‌اند. نظام حقوقی جزایی، افراد معتاد بزهکار را از راه‌های گوناگونی وارد برنامه‌های درمانی می‌کند. مثلاً معطوف کردن توجه متخلفانی که رفتارهای خشونت‌بار نداشته‌اند را به روش‌های درمانی، مشروط کردن و حکم کردن به اینکه ترک اعتیاد یکی از شرایط صلاحیت برای آزادی یا یک پیش آزمایش برای آزادی مشروط آن‌هااست و همچنین تشکیل دادگاه‌های اختصاصی که مسئولیت جرائم و تخلفات مرتبط با مواد مخدر را برعهده دارند. دادگاه‌های مواد مخدر، مدل دیگری، که اعضا را به موقعیت‌هایی که مربوط به تخلفات و جرائم مربوط به مواد مخدر است، می‌پردازند. این دادگاه‌ها مسئول ترتیب و اجرای برنامه‌ةای درمانی را به عنوان یک عمل جایگزین برای زندانی کردن، پیشرفت در درمان را فعالانه تحت نظر و مراقبت دقیق خود دارند و برای سایر خدمات به متخلفان جرائم مربوط به مواد مخدر، برنامه‌ریزی می‌کنند. در این میان، مدل پیشنهاد شده‌ای که مؤثرتر از همه استف مدل یکی کردن سیستم‌های حقوقی و جزایی و سیستم درمان اعتیاد است. کارکنان سیستم درمانی و کیفری با یکدیگر بر روی نقشه‌ها و برنامه‌ها (برنامه‌ریزی) و پیاده‌سازی و کاربرد روش‌هایی مثل: گزینش (از راه مشاهده)، جایگزینی، آزمایش، نظارت‌های مشاهداتی دقیق و مراقبت و به همان اندازه استفاده از مجازات و جایزه برای مصرف کنندگان در سیستم جزایی، کار می‌کنند. روش‌های درمانی برای مصرف کنندگان زندانی باید، همچنین، مراقبت ادامه‌دار، بازبینی مشاهده‌ای و دقیق و نظارت و بررسی را چه پس از آزادی و چه طی دوران آزادی مشروط در بر گیرند.
عنوان سوال:

نظام کیفری و جزایی چه نقشی می‌تواند در درمان اعتیاد ایفا کند؟


پاسخ:

به نحو روزافزونی، تحقیقات در حال اثبات این مسئله هستند که درمان برای معتادین بزهکار چه در طول دوران زندانی بودن و چه پس از آن می‌تواند تأثیر مهم قابل توجهی بر (مصرف مواد در آینده)، (رفتارهای جنایی و بزهکارانه) و (عملکرد اجتماعی) بگذارد. وجود یک قالب برای گنجاندن رویکردهای درمان اعتیاد و نظام حقوقی و جزایی اجباری است. ترکیب (زندان + روش‌های درمانی مبتنی بر اجتماع درمانی (درمان جمعی)) برای معتادین بزهکار، هم خطر ارتکاب دوباره جرائم مرتبط یا مواد را کاهش می‌دهد و هم لغزش به سوی مصرف دوباره مواد را برای مثال یکی از مطالعات اخیر، دریافت که زندانیانی که در یک برنامه درمانی معالجه‌گرا شرکت کرده بودند و به دریافت کمک‌های درمانی در یک برنامه مرخصی کاری ادامه داده بودند، پس از زندان 70 درصد کمتر از زندانیانی که در این برنامه درمانی شرکت نکرده بودند، به دام مصرف دوباره مواد و دستگیری برای ارتکاب دوباره جرم، افتادند. اکثریت افراد بزهکاری که در سیستم جزایی و کیفری گرفتار هستند در زندان به سر نمی‌برند بلکه تحت نظارت کانون‌های اصلاح و تربیت اجتماعی قرار دارند. برای کسانیکه مشکل اعتیاد آن‌ها معلوم شده است، درمان اعتیاد یا پیشنهاد می‌شود یا به عنوان یکی از شرایط صلاحیت برای آزادی مشروط آن‌ها قید می‌شود. تحقیقات ثابت کرده‌اند که افرادی که تحت فشارهای قانونی وارد برنامه‌های درمانی شده‌اند به اندازه افرادی که خود به طور ارادی وارد برنامه درمانی شده‌اند نتایج مطلوب به دست آورده‌اند. نظام حقوقی جزایی، افراد معتاد بزهکار را از راه‌های گوناگونی وارد برنامه‌های درمانی می‌کند. مثلاً معطوف کردن توجه متخلفانی که رفتارهای خشونت‌بار نداشته‌اند را به روش‌های درمانی، مشروط کردن و حکم کردن به اینکه ترک اعتیاد یکی از شرایط صلاحیت برای آزادی یا یک پیش آزمایش برای آزادی مشروط آن‌هااست و همچنین تشکیل دادگاه‌های اختصاصی که مسئولیت جرائم و تخلفات مرتبط با مواد مخدر را برعهده دارند. دادگاه‌های مواد مخدر، مدل دیگری، که اعضا را به موقعیت‌هایی که مربوط به تخلفات و جرائم مربوط به مواد مخدر است، می‌پردازند. این دادگاه‌ها مسئول ترتیب و اجرای برنامه‌ةای درمانی را به عنوان یک عمل جایگزین برای زندانی کردن، پیشرفت در درمان را فعالانه تحت نظر و مراقبت دقیق خود دارند و برای سایر خدمات به متخلفان جرائم مربوط به مواد مخدر، برنامه‌ریزی می‌کنند. در این میان، مدل پیشنهاد شده‌ای که مؤثرتر از همه استف مدل یکی کردن سیستم‌های حقوقی و جزایی و سیستم درمان اعتیاد است. کارکنان سیستم درمانی و کیفری با یکدیگر بر روی نقشه‌ها و برنامه‌ها (برنامه‌ریزی) و پیاده‌سازی و کاربرد روش‌هایی مثل: گزینش (از راه مشاهده)، جایگزینی، آزمایش، نظارت‌های مشاهداتی دقیق و مراقبت و به همان اندازه استفاده از مجازات و جایزه برای مصرف کنندگان در سیستم جزایی، کار می‌کنند. روش‌های درمانی برای مصرف کنندگان زندانی باید، همچنین، مراقبت ادامه‌دار، بازبینی مشاهده‌ای و دقیق و نظارت و بررسی را چه پس از آزادی و چه طی دوران آزادی مشروط در بر گیرند.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین