مبدأ و معاد از مسائل بسیار مهمی است که در قرآن مجید بطور گسترده مطرح شده است به گونه‌ای که حدود دو هزار آیه از آیات قرآن ( یعنی یک سوم مجموع آیات قرآن ) به معاد تعلق گرفته است و یک سوم آن نیز آیات مربوط به مبدأ می‌باشد.
واین مطلب نشانه اهمیت مبدأ و معاد و روز رستاخیز است. مسائلی که آیات بدان پرداخته‌اند، از قبیل دادگاه عدل الهی، بهشت و جهنم، نامه اعمال، تجسم اعمال، معاد جسمانی، و میوه‌های بهشتی و... است. رمز این همه با اهمیت شمردن معاد روشن است؛ زیرا انسان در صورتی در مسیر سعادت حرکت میکند و به آن نائل می‌شود که به دو اصل مهم معتقد باشد نخست؛ اصل مبدأ و یکتاپرستی و دیگر، اعتقاد به معاد و بازگشت انسان به خدا.
اعتقاد به خدا، به انسان می‌آموزد که خداوند در همه جا و در همه حال مراقب انسان است (هُوَ مَعَکُمْ اَیْنَما کُنْتُمْ) (سوره حدید، آیه 4و سوره مجادله ، آیه 7) اعتقاد به معاد، می‌آموزد که خداوند به تمام اسرار درونی انسان آگاه است و اعمال انسان از نظر خدا پوشیده نیست (وَ هُوَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدوُز) (آیه 119 ، سوره آل عمران) (یَعْلَمُ خائِنَةَ الاَعْیُنْ وَ ما تُخْفِی الصُّدوُر) (سوره فاطر، آیه 19) بنابر آیات قرآن ، روز رستاخیز پرونده اعمال هر انسانی در دادگاه عدل الهی مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ دادگاهی که نه می‌توان قاضی آن را فریب داد و نه شهود آن قابل انکار است. براساس آیه شریفه (فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراََ یَرَه وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّاََ یَرهُ) (سورة زلزال، آیه 7 و 8) و نیز آیه شریفه (وَ لا یُغادِرُ صَغیرَةََ وَ لاکَبیرَةََ اِلّا اَحْصیها) (سوره کهف، آیه 49) کوچکترین و بزرگترین عمل هر انسانی مورد قضاوت حضرت حق قرار می‌گیرد و انسان در برابر آن مسئول است.
توجه به دو اصل مذکور سبب می‌شود که انسان در همه حال خدا را بر اعمال خود ناظر بداند و معصیت نکند و چنانچه از یاد خدا غافل شد شیطان بر او مسلط می‌شود؛ همانگونه که آیه شریفه می‌فرماید؛ (وَ مَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمنِ نُقَیَّضْ لَهُ شیطاناََ فَهُوَ لَهُ قَرین) [هر کس از یاد خدا روی گردان شود، شیطان را به سراغ او می‌فرستیم پس همواره قرین و همراه او خواهد بود!] زخرف/36
www.eporsesh.com
