بر اساس اعتقادات کلامی و مفاد روایات، ارواح معصومین علیهم السلام سال ها پیش از خلقت ابدان مطهره آن بزرگواران آفریده شده اند. چنان چه در زیارت شریفه جامعه کبیره که از امام هادی علیه السلام نقل شده همه ما می خوانیم: (خلقکم الله انواراً فجعلکم بعرشه محدقین حتی منّ علینا بکم فجعلکم فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه...).[1] خدا شما را (به صورت) انواری آفرید و در اطراف عرش خودش قرار داد تا این که بر ما منت نهاد و شما را (به دنیا انتقال داد) و در خانه هایی قرار داد که امر به رفعت اش فرمود و به ذکر نام خدا در آن فرمان داد. و بر اساس برخی روایات (نور فاطمه سلام الله علیها را هزار سال پیش از آمدنش به دنیا آفرید)[2] بنابر این آن چه از زیارت آن بانوی مکرمه در روز یک شنبه که به محضر آن حضرت عرض می کنیم: (السلام علیک یا ممتحنة امتحنک الذی خلقک قبل ان یخلقک و کنت لما امتحنک به صابرة...)[3] (سلام بر تو ای آزمایش شده، آن کس که تو را آفرید پیش از آن که تورا خلق کند آزمودت و تو در آن آزمایش بردبار و شکیبا بودی) معلوم می شود این است که آن بزرگوار از ناحیه خداوند متعال مورد آزمایش و امتحان قرار گرفته است پیش از آن که خلق بشود یعنی به دنیا بیاید آن هنگامی که روح آن بانوی جلیله نوری از انوار بوده و خداوند او را سال ها پیش از آفریدن بدن مطهر اش آفرید و بر اساس روایات در اطراف عرش الهی جای داشت.[4] و از آن جا که خداوند متعال عالم به همه امور است، امتحان فاطمه زهرا علیها السلام به جهت اظهار مقام والا و جایگاه حقیقی آن حضرت صورت گرفته است و چون فلسفه عقلایی امتحان اینست که استعداد و قابلیت شخص مورد آزمایش معلوم شود به همین جهت می بینیم خداوند متعال از باب این که خالق عقل می باشد این امتحان الهی را در مورد حضرت فاطمه علیها السلام به اجرا گذاشته و او را امتحان فرموده تا مستودع و حامل اسرار الهیه باشد و این چیزی است که مشیت و اراده الهی آن را در مورد حضرت صدیقه طاهره اقتضا کرده است، و البته درک حقیقت آن فوق فهم بشر است لذا آن بانوی بزرگوار از این امتحان کامیاب و موفق در آمده به گونه ای که مستحق لقب (صابره) شده است. این که ماهیت این امتحان و این که در چه موضوعی بوده و کیفیت آن چگونه بوده است؟ باید گفت که حقیقت این امور را فقط خدا و ائمه معصومین که حاملان اسرار الهی اند می دانند ولی با این وجود (آن چه از روایات استفاده می شود این است که آن حضرت در مورد تحمّل علم و دانش و امانت الهی مورد امتحان و آزمایش قرار گرفته و خدای متعال او را واجد صابر بر حمل علم و امانت الهی یافته و به همین جهت مستحق حمل اسرار ربّانی گردیده است).[5] جابر بن عبد الله انصاری از ابی عبد الله علیه السلام نقل کرده است که فرمود: (فاطمه زهرا) (زهرا نامیده شد زیرا خداوند متعال او را از عظمت خودش آفرید... به گونه ای که خدای تعالی درباره ماهیت نور فاطمه به ملائکه می گوید که نص و صریح فرمایش خداوند اینست: آن (فاطمه) نوری از نور من است (که) در آسمانم جا داده ام، از عظمت ام آفریده ام از صلب برترین پیامبرانم او را خارج کردم و از آن نور امامانی را که امر مرا اقامه می کنند و به حق من هدایت می کنند، خارج گردانیدم، و آنان را جانشینان خودم در روی زمین بعد از انقضاء وحی ام قرار دادم).[6] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1 اسرار فاطمیه، محمد فاضل مسعودی. 2 شرح زیارت جامعه کبیره، سید عبدالله شبر. پی نوشتها: [1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 613، بحار، ج 99، ص 130. [2] . مسعودی، فاضل، اسرار فاطمیه، ص 54. [3] . مسعودی، شیخ محمد فاضل، اسرار فاطمیه، ص 54؛ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص 100. [4] . همان. [5] . مسعوی، شیخ محمد فاضل، ص 55. [6] . همان، ص 83. منبع: اندیشه قم
در زیارت حضرت فاطمه زهرا آمده است : «السلام علیک یا ممتحنه امتحنک الله الذی خلقک قبل ان یخلقک ...» امتحان قبل از خلقت چطور تصور می شود؟
بر اساس اعتقادات کلامی و مفاد روایات، ارواح معصومین علیهم السلام سال ها پیش از خلقت ابدان مطهره آن بزرگواران آفریده شده اند. چنان چه در زیارت شریفه جامعه کبیره که از امام هادی علیه السلام نقل شده همه ما می خوانیم: (خلقکم الله انواراً فجعلکم بعرشه محدقین حتی منّ علینا بکم فجعلکم فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه...).[1]
خدا شما را (به صورت) انواری آفرید و در اطراف عرش خودش قرار داد تا این که بر ما منت نهاد و شما را (به دنیا انتقال داد) و در خانه هایی قرار داد که امر به رفعت اش فرمود و به ذکر نام خدا در آن فرمان داد. و بر اساس برخی روایات (نور فاطمه سلام الله علیها را هزار سال پیش از آمدنش به دنیا آفرید)[2]
بنابر این آن چه از زیارت آن بانوی مکرمه در روز یک شنبه که به محضر آن حضرت عرض می کنیم: (السلام علیک یا ممتحنة امتحنک الذی خلقک قبل ان یخلقک و کنت لما امتحنک به صابرة...)[3] (سلام بر تو ای آزمایش شده، آن کس که تو را آفرید پیش از آن که تورا خلق کند آزمودت و تو در آن آزمایش بردبار و شکیبا بودی) معلوم می شود این است که آن بزرگوار از ناحیه خداوند متعال مورد آزمایش و امتحان قرار گرفته است پیش از آن که خلق بشود یعنی به دنیا بیاید آن هنگامی که روح آن بانوی جلیله نوری از انوار بوده و خداوند او را سال ها پیش از آفریدن بدن مطهر اش آفرید و بر اساس روایات در اطراف عرش الهی جای داشت.[4] و از آن جا که خداوند متعال عالم به همه امور است، امتحان فاطمه زهرا علیها السلام به جهت اظهار مقام والا و جایگاه حقیقی آن حضرت صورت گرفته است و چون فلسفه عقلایی امتحان اینست که استعداد و قابلیت شخص مورد آزمایش معلوم شود به همین جهت می بینیم خداوند متعال از باب این که خالق عقل می باشد این امتحان الهی را در مورد حضرت فاطمه علیها السلام به اجرا گذاشته و او را امتحان فرموده تا مستودع و حامل اسرار الهیه باشد و این چیزی است که مشیت و اراده الهی آن را در مورد حضرت صدیقه طاهره اقتضا کرده است، و البته درک حقیقت آن فوق فهم بشر است لذا آن بانوی بزرگوار از این امتحان کامیاب و موفق در آمده به گونه ای که مستحق لقب (صابره) شده است.
این که ماهیت این امتحان و این که در چه موضوعی بوده و کیفیت آن چگونه بوده است؟ باید گفت که حقیقت این امور را فقط خدا و ائمه معصومین که حاملان اسرار الهی اند می دانند ولی با این وجود (آن چه از روایات استفاده می شود این است که آن حضرت در مورد تحمّل علم و دانش و امانت الهی مورد امتحان و آزمایش قرار گرفته و خدای متعال او را واجد صابر بر حمل علم و امانت الهی یافته و به همین جهت مستحق حمل اسرار ربّانی گردیده است).[5]
جابر بن عبد الله انصاری از ابی عبد الله علیه السلام نقل کرده است که فرمود: (فاطمه زهرا) (زهرا نامیده شد زیرا خداوند متعال او را از عظمت خودش آفرید... به گونه ای که خدای تعالی درباره ماهیت نور فاطمه به ملائکه می گوید که نص و صریح فرمایش خداوند اینست: آن (فاطمه) نوری از نور من است (که) در آسمانم جا داده ام، از عظمت ام آفریده ام از صلب برترین پیامبرانم او را خارج کردم و از آن نور امامانی را که امر مرا اقامه می کنند و به حق من هدایت می کنند، خارج گردانیدم، و آنان را جانشینان خودم در روی زمین بعد از انقضاء وحی ام قرار دادم).[6]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1 اسرار فاطمیه، محمد فاضل مسعودی.
2 شرح زیارت جامعه کبیره، سید عبدالله شبر.
پی نوشتها:
[1] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 613، بحار، ج 99، ص 130.
[2] . مسعودی، فاضل، اسرار فاطمیه، ص 54.
[3] . مسعودی، شیخ محمد فاضل، اسرار فاطمیه، ص 54؛ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص 100.
[4] . همان.
[5] . مسعوی، شیخ محمد فاضل، ص 55.
[6] . همان، ص 83.
منبع: اندیشه قم
- [سایر] در زیارت حضرت فاطمه زهرا آمده است : «السلام علیک یا ممتحنه امتحنک الله الذی خلقک قبل ان یخلقک ...» امتحان قبل از خلقت چطور تصور می شود؟
- [سایر] این که می گویند:«منشأ خلقت حضرت زهرا (ع) رطب(خرما) و سیب بهشتی است» یعنی چه؟
- [سایر] آیا روایت: «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علیّ لما خلقتک و لولا فاطمة لما خلقتکما» معتبر است؟ معنای آن چیست؟
- [سایر] آیا روایت: «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علیّ لما خلقتک و لولا فاطمة لما خلقتکما» معتبر است؟ معنای آن چیست؟
- [سایر] معنی «فاطمه» که از اسم های شریف حضرت زهراء(سلام الله علیها) است، چیست؟ روایاتی که در این زمینه آمده را بیان کنید.
- [سایر] آراستگی در «سیره همسرداری »حضرت زهرا سلام الله علیها چگونه بود؟
- [سایر] آیا حدیث منقول از پیامبر اکرم که فرمودند: «ان اول شخص یدخل الجنة فاطمة» ؛ «فاطمه اولین کسی است که وارد بهشت می شود.» صحیح است؟
- [سایر] آیا حدیث منقول از پیامبر اکرم که فرمودند: «ان اول شخص یدخل الجنة فاطمة» ؛ «فاطمه اولین کسی است که وارد بهشت می شود.» صحیح است؟
- [سایر] چرا در بین اهلبیت پیامبر اکرم(ص)، به حضرت زهرا و حضرت رضا(ع) بضعه النبی «پاره تن رسول الله» می گویند؟
- [سایر] آیا درجه و رتبه پیامبر اکرم(ص) پایینتر از امام علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) است؛ زیرا از حدیث «لولاک لما خلقت الافلاک...» چنین استنباط میشود؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر شوهر بخواهد خود صیغه طلاق را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد، میگوید: (زَوْجَتِی فاطِمَةُ خالَعْتُها عَلی ما بَذَلَتْ، هِیَ طالِقٌ) یعنی: (زنم فاطمه را در مقابل آنچه بخشید طلاق خلع دادم، او رهاست).
- [آیت الله بهجت] اگر شوهر بخواهد صیغه طلاق خُلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد میگوید: (زَوْجَتِی فاطِمَةُ خالَعْتُها عَلی ما بَذَلَتْ هِی طالِق)؛ یعنی: (زنم فاطمه را طلاق خُلع دادم، او رهاست).
- [آیت الله بروجردی] اگر شوهر بخواهد صیغهی طلاق را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد، میگوید:(زَوجَتی فاطِمَةَ خالَعْتُها علی ما بَذَلَتْ هی طالِقٌ). (یعنی زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است. )
- [امام خمینی] اگر شوهر بخواهد صیغه طلاق خلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد می گوید: "زوجتی فاطمة خالعتها علی ما بذلت هی طالق" یعنی زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است.
- [آیت الله بهجت] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: (بارَأتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق)، یعنی: (مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او، پس او رهاست)، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: (بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق).
- [آیت الله سبحانی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِق. یعنی از زنم فاطمه در مقابل مهر او جدا شدم پس او رهاست، و اگر دیگری را وکیل کند وکیل باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَةُ مُوَکِّلِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِق. و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (علی مهرها) (لمهرها) بگوید، اشکال ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَتِی فَاطِمَةَ عَلی مَا بَذَلَتْ مَهْرِها فَهِیَ طالِقَ ) مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل آنچه بذل کرده او، پس او رهاست. و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلِی فَاطِمَةَ عَلی مَا بَذَلَتْ فَهِیَ طالِق و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (عَلی مَا بَذَلَتْ بمَا بَذَلَتْ) بگوید، اشکال ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند؛ چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد؛ باید بگوید بارات زوجتی فاطمه علی ما بذلت فهی طالق یعنی من و زنم فاطمه در مقابل بذل کرده او از هم جدا شدیم پس او رها است. و اگر دیگری را وکیل کند؛ وکیل باید بگوید: عن قبل موکلی بارات زوجته فاطمه علی ما بذلت فهی طالق و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (علی ما بذلت) ، (بما بذلت) بگوید اشکال ندارد.
- [آیت الله بروجردی] اگر شوهر بخواهد صیغهی مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید:(بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِی طالِقٌ)؛ یعنی مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رهاست و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید:(بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِی طالِقٌ) و در هر دو صورت اگر به جای کلمة (عَلی مَهْرِها) (بمَهْرها) بگوید اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر شوهر بخواهد صیغ مبارات را بخواند، چنانچه مثلًا اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: (بارأُتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی ما بَذَلْتْ فَهِیَ طالِق) یعنی من و زنم فاطمه در مقابل بذل کردة او از هم جدا شدیم پس او رها است، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: (عَنْ قِبَلِ مُوَکِّلِی بارَأُتُ زَوْجَتَهُ فاطِمَة عَلی ما بَذَلَتْ فَهِیَ طالِق) ودر هر دو صورت اگر بهجای کلم (علی ما بذلت) (بما بذلت) بگوید اشکال ندارد.