ظاهرا سوال ناظر به داستانی است که در برخی کتب تاریخی نقل شده که چون حضرت رسول(ص) از سفری مراجعت می فرمود، اول به خانه حضرت فاطمه(س) تشریف می برد و مدتی می ماند و بعد از آن به منزل خود می رفت. در یکی از سفرهای پیامبر(ص)، حضرت زهرا(س) برای خود دستبند و گلوبند و گوشواره از جنس نقره تهیه کرده و پرده ای بر در خانه خود آویخته بود. هنگامی که رسول خدا(ص) از سفر مراجعت کرد و به خانه فاطمه زهرا(س) وارد شد، چون چشمش به زینت های مورد استفاده فاطمه(س) افتاد، با ناراحتی از خانه بیرون رفت و به مسجد وارد شد و در کنار منبر نشست. حضرت فاطمه(س) با فهمیدن علت این رفتار پدر، برای جلب خشنودی و رضایت رسول اکرم(ص) همه آن زینت ها را به نزد پدر فرستاد و پیغام داد که دخترت سلام می رساند و می گوید: اینها را در راه خدا انفاق کنید! و چون آنها را به نزد پیامبر(ص) آوردند، سه مرتبه فرمود: (آنچه را که می خواستم، فاطمه انجام داد. پدرش به فدای او باد!)[1]
آن چه در این داستان و امثال آن ملاحظه می گردد اوج فداکاری و ایثار حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) و توقع فوق العاده پدر بزرگوارش از آن حضرت و توجه خاص و استثنایی به زندگی نورانی او می باشد به گونه ی که او را متمایز از بقیه مردم می سازد و نشان گر مقام بلند و الهی حضرت زهرا س است، نه اعتراض و انتقادی که کاشف از ارتکاب و صدور عمل منافی با عصمت از ناحیه حضرت فاطمه س باشد چه آن که استفاده و بهره بردن از نعمت های حلال دنیا که تزیین منزل و استفاده از زیور آلات یکی از مصادق آن است بر اساس شریعت مبین اسلام برای همه مجاز شمرده شده است .
آن چه می توان از این قضیه تاریخی به عنوان یک پیام و درس دریافت نمود این است که حضرت فاطمه س پاره ای از وجود مقدس پیامبر اکرم ص است و زندگی او نمودی از زندگی پدر بزرگوارش است و لذا پیامبر دوست دارد دخترش مانند او باشد و حضرت زهرا هم به این مهم دقیقا عمل نموده است.
پی نوشتها:
[1] . ر.ک: منتهی الآمال (زندگانی چهارده معصوم(ع)، شیخ عباس قمی، صص 159-.160
منبع: اندیشه قم
