با سلام از نشانه های ظهور قتل نفس زکیه است در این مورد توضیحات کاملی بفرمایید با تشکر

با سلام. از جمله علائم حتمیه، کشته شدن نفس زکیه است یعنی: سیدی پاکدل که در مکه ی معظمه، بین رکن و مقام، بدون جرم و گناه به شهادت می رسد. از حضرت اباجعفر امام محمد باقر علیه السلام روایت شده که آن حضرت فرمود: یکی از علامات، کشته شدن مردیست از دودمان رسول خدا صلی الله علیه وآله در میان رکن و مقام و نام او محمد بن الحسن (نفس زکیه) است.و در خبری است که فاصله ی میان کشته شدن او و ظهور فرج بیشتر از پانزده روز نخواهد بود. و در حدیثی آمده است که فاصله ی بین کشته شدن نفس زکیه، و خروج حضرت قائم علیه السلام پنج روز خواهد بود. و در حدیث دیگری وارد شده که این نفس زکیه از اصحاب حضرت مهدی علیه السلام است که آن حضرت او را پیش از ظهور خود نزد مردم مکه می فرستد تا بشارت ظهور حضرتش را به مردم بدهد و چون او اظهار ظهور حضرت را می نماید، اهل مکه بر او یورش می برند و او را به قتل می رسانند. از بررسی مجموع روایات وارده ی از معصومین علیهم السلام که در زمینه ی خروج (نفس زکیه) و کشته شدن او رسیده است، چنین استفاده می شود که (نفس زکیه) سیدی است (حسنی) و از برخی دیگر مستفاد می شود که او سیدی حسینی است، اما آنچه بیشتر به نظر صحیح می آید این است که: نفس زکیه سیدی حسینی و مردی با تقوی و پر فضیلت و از اهل علم و عمل و صاحب نفوذ و با شخصیت است. به هر حال: اگر این نفس زکیه حسنی باشد، غیر از آن سید حسنی و نفس زکیه ای است که در پشت کوفه یعنی نجف اشرف به شهادت می رسد(1) و باز غیر از آن حسنی است که در مکه کشته می شود، و همچنین غیر از آن (سید حسنی) معروف و مشهوری است که در برخی از روایات بعنوان حسنی و در برخی دیگر به عنوان حسینی معرفی گردیده و از خراسان قیام می کند و ایران را متصرف می شود و مردم ایران را از ظلم و بیداد ستم شاهی و شر قدر قدرتان و شهنشاهان نجات می دهد و فرمانروای مطلق ایرانیان می گردد، بلکه این حسنی چنانکه توضیح خواهیم داد، آن سیدی است که اولا نامش محمد بن الحسن است (نه اینکه حسنی باشد) و دیگر اینکه شهادت، و کشته شدن او، بر دیگر شهادتها و کشته شدنها امتیاز دارد.شهادت ممتاز و دلخراش نفس زکیهدر مورد شهادت این سید مظلوم، آنچه از روایات استفاده می شود این است که: وی در میان ملت خود، مقام و منزلت والائی دارد: و شخصیتی است که در هنگام خروج سفیانی به مدینه می رود و در آنجا مسلمانان را به اتحاد و ترقی اسلام و وحدت و یکپارچگی دعوت می کند و چون لشکریان سفیانی به مدینه رسیدند، او از مدینه بسوی مکه رهسپار می شود و در آنجا ندای وحدت سر می دهد و صدای خود را به مردم دنیا می رساند، و مظلومیت و حقانیت آل محمد صلی الله علیه وآله را به جهانیان اعلام می نماید. بر اثر همین تلاش پی گیر و اظهار حق، پس از مدت کمی بعد از انجام مراسم حج، در بیست و پنجم ماه ذیحجه، در برابر خانه خدا و حرم امن او، در روز روشن در جلو چشمان حیرت زده ی برخی از مردم مکه بطرزی فجیع کشته می شود و سر او را می برند، و تا آن موقع هیچ کس، و هیچ فردی در کنار خانه ی خدا به این صورت کشته نشده و نخواهد شد. و اینجاست که این علامت از دیگر علامت ها جدا و ممتاز شده است. برای توضیح بیشتر به آدرس زیر از تبیان مراجعه فرمایید : http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=160482 موفق باشید.