باسلام. مراد از مثل شما بودن ، یعنی انسان است مانند همه ی انسانها لیکن برای هدایت بقیه ی انسانها برگزیده هستند و از ویژگی هایی برخوردارند که بتوانند الگوی عملی هدایت باشند و به تبیین معارف و تعالیم دین بپردازند. توضیح بیشتر : عصمت و مقامات رفیع انبیا و امامان هر چند موهبتی خدادادی است لیکن ناشی از قابلیت و شایستگی آنان است. توضیح : از یک سو : خداوند لازم بود برای هدایت بشر افرادی را برگزیند و این افراد برای اینکه راهنمایان موثق و قابل اعتمادی برای مردم باشند می بایست مصون از خطا و لغزش باشند یعنی سپردن هر مسؤولیتی همراه با دادن امکانات لازم است) و از این رو خداوند باید افرادی را برگزیند و آنان را از((علم لازم و عصمت برخواسته از علم و اراده)) برای عهدهداری مسؤولیت هدایت امت بهرهمند گرداند. و از سوی دیگر : خداوند میدانست برخی از بندگانش –هرچند با استعداد معمولی و در حد سایر افراد- با اختیار خویش ، بیش از دیگران و در بالاترین حد ممکن از استعداد خود بهره برداری می کنند. علم خداوند به این شایستگی ، سبب شد تا از میان افراد بشر ، آنان را برای مقام نبوت و امامت و هدایت بشر بر گزیند و به آنان عصمت و علم و شأن رفیع را اعطاء کند تا در پرتو آن ، راهنمایانی موثق و مورد اطمینان باشند. یعنی خداوند متعال به قابلیت پیامبران وامامان برای تحصیل مقامات معنوی و شایستگی آنان برای عهدهداری مسؤولیت هدایت جامعه علم دارد و در حقیقت همان قابلیت و شایستگی آنان است که موجب برگزیدگی آنان برای امامت شده است. آیات و روایات فراوانی بر این دو واقعیت گواهی میدهد که به چند نمونه آن اشاره میشود : ( وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ؛ و چون شکیبایی کردند و به آیات ما یقین داشتند، برخی از آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را ]هدایت میکردند (سجده، آیه 24).) ؛ ( اَللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ؛ خداوند بهتر میداند رسالتش را کجا قرار دهد، (انعام، آیه 124).)امام صادق (ع) در این زمینه میفرماید: ( خداوند متعال انسانهایی را از فرزندان آدم انتخاب کرد و تولد آنها را پاکیزه گردانید … چون خداوند می دانست که از او فرمانبرداری میکنند و او را عبادت نموده و هیچ شرکی نسبت به او روا نمی دارند. پس آنان به واسطه ی فرمانبرداری از خداوند به این کرامت و منزلت والا نایل شده اند. بحار الانوار /ج10/ص170). در اوایل دعای ندبه نیز درباره دلیل (برگزیدگی امامان) میخوانیم : بعد ان شرطت علیهم الزهد فی درجات هذه الدنیا الدنیه و زخرفها و زبرجها فشرطوا لک ذلک و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قرّبتهم و قدمت لهم الذکر العلی والثناء الجلیّ واهبطت علیهم ملائکتک و کرمتهم بوحیک و رفدتهم بعلمک؛ [آنان را برگزیدی]… بعد از آن که بر آنها شرط کردی نسبت به دنیا و زینت زیورها زهد بورزند، آنان نیز این شرط را پذیرفتند و دانستی که آنان به آن شرط وفا دارند. پس آنها را پذیرفتی و به خود نزدیک ساختی و یاد بلند و ستایش ارجمند را برای ایشان پیش فرستادی و فرشتگانت را بر آنان فرو فرستادی و به وحی خود آنان گرامی داشتی و آنان را به بخشش علم خود میهمان کردی.موفق باشید.
سلام
چرا خدا از یک طرف گفته پیامبری از میان شما برگزیدیم که شبیه شماست و...
از طرف دیگر امامانی آفریده که به دنیا نیامده معصوم بوده و یا در خردسالی امام می شدند
باسلام. مراد از مثل شما بودن ، یعنی انسان است مانند همه ی انسانها لیکن برای هدایت بقیه ی انسانها برگزیده هستند و از ویژگی هایی برخوردارند که بتوانند الگوی عملی هدایت باشند و به تبیین معارف و تعالیم دین بپردازند. توضیح بیشتر : عصمت و مقامات رفیع انبیا و امامان هر چند موهبتی خدادادی است لیکن ناشی از قابلیت و شایستگی آنان است. توضیح : از یک سو : خداوند لازم بود برای هدایت بشر افرادی را برگزیند و این افراد برای اینکه راهنمایان موثق و قابل اعتمادی برای مردم باشند می بایست مصون از خطا و لغزش باشند یعنی سپردن هر مسؤولیتی همراه با دادن امکانات لازم است) و از این رو خداوند باید افرادی را برگزیند و آنان را از((علم لازم و عصمت برخواسته از علم و اراده)) برای عهدهداری مسؤولیت هدایت امت بهرهمند گرداند. و از سوی دیگر : خداوند میدانست برخی از بندگانش –هرچند با استعداد معمولی و در حد سایر افراد- با اختیار خویش ، بیش از دیگران و در بالاترین حد ممکن از استعداد خود بهره برداری می کنند. علم خداوند به این شایستگی ، سبب شد تا از میان افراد بشر ، آنان را برای مقام نبوت و امامت و هدایت بشر بر گزیند و به آنان عصمت و علم و شأن رفیع را اعطاء کند تا در پرتو آن ، راهنمایانی موثق و مورد اطمینان باشند. یعنی خداوند متعال به قابلیت پیامبران وامامان برای تحصیل مقامات معنوی و شایستگی آنان برای عهدهداری مسؤولیت هدایت جامعه علم دارد و در حقیقت همان قابلیت و شایستگی آنان است که موجب برگزیدگی آنان برای امامت شده است. آیات و روایات فراوانی بر این دو واقعیت گواهی میدهد که به چند نمونه آن اشاره میشود : ( وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ؛ و چون شکیبایی کردند و به آیات ما یقین داشتند، برخی از آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را ]هدایت میکردند (سجده، آیه 24).) ؛ ( اَللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ؛ خداوند بهتر میداند رسالتش را کجا قرار دهد، (انعام، آیه 124).)امام صادق (ع) در این زمینه میفرماید: ( خداوند متعال انسانهایی را از فرزندان آدم انتخاب کرد و تولد آنها را پاکیزه گردانید … چون خداوند می دانست که از او فرمانبرداری میکنند و او را عبادت نموده و هیچ شرکی نسبت به او روا نمی دارند. پس آنان به واسطه ی فرمانبرداری از خداوند به این کرامت و منزلت والا نایل شده اند. بحار الانوار /ج10/ص170). در اوایل دعای ندبه نیز درباره دلیل (برگزیدگی امامان) میخوانیم : بعد ان شرطت علیهم الزهد فی درجات هذه الدنیا الدنیه و زخرفها و زبرجها فشرطوا لک ذلک و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قرّبتهم و قدمت لهم الذکر العلی والثناء الجلیّ واهبطت علیهم ملائکتک و کرمتهم بوحیک و رفدتهم بعلمک؛ [آنان را برگزیدی]… بعد از آن که بر آنها شرط کردی نسبت به دنیا و زینت زیورها زهد بورزند، آنان نیز این شرط را پذیرفتند و دانستی که آنان به آن شرط وفا دارند. پس آنها را پذیرفتی و به خود نزدیک ساختی و یاد بلند و ستایش ارجمند را برای ایشان پیش فرستادی و فرشتگانت را بر آنان فرو فرستادی و به وحی خود آنان گرامی داشتی و آنان را به بخشش علم خود میهمان کردی.موفق باشید.
- [سایر] آیا خداوند برای امامت حضرت مهدی علیه السلام در خردسالی زمینه سازی کرده است؟
- [سایر] عصمت قبل از نبوت یا امامت با عصمت بعد از آن چه تفاوتی دارد؟
- [سایر] سلام . چرا هیچ نامی از امامانی که اینقدر مهمتر هستند در قران نیامده است؟ ما اعتقاد داریم که پیامبر معجره می کرده است در صورتی که در یکی از آیات قران خود پیامبر در پاسخ کافران که درخواست معجزه می کنند می فرمایند من هم بشری مثل شما هستم و از اسرار غیب آگاه نیستم؟
- [سایر] قبل از این که انسان آفریده شود در دنیا چه بود و خدا چه می کرد؟
- [سایر] احادیث زیادی پیرامون محبت پیامبر (ص) نسبت به امام حسن و حسین (ع) بیان شده که بیانگر علاقه وافر پیامبر (ص) به ایشان است اما حدیثی شبیه به این در مورد محبت پیامبر(ص) به حضرت زینب (س) نشنیده ام چرا؟ آیا حضرت زینب (س) بعد از وفات حضرت پیامبر (ص) به دنیا آمده است؟
- [سایر] چرا خداوند جهان را این همه بزرگ و با مجهولات فراوان آفریده که انسان با تمام تلاش خود در دنیا نسبت به دنیا جاهل می ماند!
- [آیت الله مکارم شیرازی] چرا کودکان را بعد از زمان پیامبر ختنه کردند و این امر خداوند است .مگر در چیزی که خداوند آفریده ایرادی هست. پیامبران قبلی که ختنه نمیشدند؟
- [سایر] با سلام سوالی داشتم در این خصوص که می شود مالی را به نیت کسی که به دنیا نیامده وقف کند یعنی برای سلامت بچه به دنیا نیامده وقف کرد؟
- [سایر] چرا از بین دختران پیامبر گرامی اسلام(ص)، فقط حضرت فاطمه(س)، معصوم بودند؟
- [سایر] در قرآن کریم به طور واضح اصول دین مثل توحید، معاد و نبوت بیان شده ولی چرا از امامت سخنی به میان نیامده است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی پناه بر خدا به خدا، یا پیامبر(صلی الله علیه وآله) یا یکی از ائمه معصومین(علیهم السلام) یا فاطمه زهرا(علیهم السلام) دشنام و ناسزا گوید یا عداوت داشته باشد، کافراست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر بخواهد خبری را که نمیداند راست است یا دروغ، نقل کند، بنا بر احتیاط نباید به خداوند یا پیامبر صلی الله علیه و آله یا امام علیهالسلام نسبت دهد، بلکه باید مثلاً چنین بگوید: چنین روایت شده است.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که وضو ندارد بنا بر احتیاط حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد؛ مس نماید. و بهتر آن است که اسم مبارک پیغمبر و امام و حضرت زهرا (ع) را هم مس ننماید.
- [امام خمینی] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد مس نماید. و همچنین است بنابر احتیاط واجب مس اسم مبارک پیغمبر و امام و حضرت زهرا علیهمالسلام.
- [آیت الله بروجردی] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد مس نماید و احتیاط واجب آن است که اسم مبارک پیغمبر و امام و حضرت زهرا علیهالسلام را هم مس ننماید.
- [آیت الله بهجت] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را، به هر زبانی که نوشته شده باشد، مس نماید. و احتیاط واجب آن است که اسم پیغمبر صلیاللهعلیهوآله و امام علیهالسلام و حضرت زهرا علیهاالسلام را هم مس ننماید.
- [آیت الله مظاهری] هرگاه کسی به خدا یا پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم یا یکی از ائمّه معصومین علیهم السلام یا فاطمه زهرا علیها السلام ناسزا گوید یا با یکی از اینها دشمنی داشته باشد و یا یکی از ائمه علیهم السلام یا غیر آنها را خدا بداند کافر است.
- [آیت الله اردبیلی] (اَشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ) یعنی: (شهادت میدهم که هیچ معبودی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یگانه است و شریک ندارد.) (وَأشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ) یعنی: (شهادت میدهم که محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم بنده خدا و فرستاده اوست.) (أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ) یعنی: (خدایا بر محمد و آل محمد رحمت فرست.) (وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ) یعنی: (و شفاعت پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم را قبول کن و مقام آن حضرت را نزد خود بلند فرما.) (اَلسَّلامُ عَلَیْکَ أیُّهَا النَّبِیُّ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ) یعنی: (سلام بر تو ای پیامبر و رحمت و برکات خدا بر تو باد.) (اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَعَلی عِبادِ اللّهِ الصّالِحینَ) یعنی: (سلام خداوند بر ما نمازگزاران و تمام بندگان نیکوکار او باد.) (اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ) یعنی: (سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.)
- [آیت الله جوادی آملی] .مال خُمسی، به شش سهم تقسیم می شود: سه سهم (نصف خمس) آن، برای خدا و پیامبر و امام (ع) است که به امام می رسد، و در دوران غیبت باید آن را به فقیه جامع شرایط فتوا پرداخت کنند و سه سهم دیگر برای سادات (ذوی القربی ) است که ب اید به ایتام , مساکین و ابن السبیل آنان پرداخت شود و اختیار این سه سهم نیز، با فقیه جامع الشرای ط است ؛ یعنی با اذن او میتوان به سادات فقیر پرداخت کرد.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.