خسته نباشید. بعد از ظهور امام زمان(عج) چه اتفاقی میفته؟ آیا دنیا به پایان میرسه؟ قیامت میشه؟ تمام مردم از بین میرن؟

با عرض سلامزمان پاک شدن جهان از فساد معلوم نیست اما وقایع دوران ظهور را می‌توان ترسیم نمود. ترسیم تفصیلی عصر ظهور امکان‌پذیر نیست اما به صورت فشرده به سیمای کلی آن اشاره می‌کنیم: روایات حاکی از این است که انقلاب و حرکت ظهور حضرت مهدی (عج) بعد از فراهم شدن مقدمات و آمادگی‌های منطقه‌ای و جهانی از مکه آغاز می‌گردد. آنگاه در سطح جهان نبردی سخت میان غربی‌ها و ترکان و یا هواداران آنها به وجود می‌آید تا جایی که منجر به جنگ جهانی می‌گردد. اما در سطح منطقه دو حکومت هوادار حضرت مهدی (عج) در ایران و یمن تشکیل خواهد شد که یاران ایرانی آن حضرت مدتی قبل از ظهور، حکومت خویش را تأسیس نموده و درگیر جنگی طولانی می‌شوند که سرانجام در آن پیروز می‌گردند. اندک زمانی پیش از ظهور آن بزرگوار در بین ایرانیان دو شخصیت با عنوان سید خراسانی، رهبر سیاسی و شعیب بن صالح رهبر نظامی ظاهر شده و ایرانیان تحت رهبری این دو تن نقش مهمی را در حرکت ظهور آن حضرت ایفا خواهند کرد. اما یاران یمنی وی، قیام و انقلاب آنان چند ماه پیش از ظهور حضرت بوده و ظاهراً ایشان در سامان بخشیدن به خلاء سیاسی که در حجاز به وجود می‌آید همکاری می‌نماید. از جمله نشانه‌های ظهور حادثه‌ای است که میان دو حرم مکه و مدینه رخ می‌دهد. در این هنگام نشانه‌های ظهور حضرت مهدی (عج) آشکار شده و شاید بزرگترین نشانه آن، ندای آسمانی است که به نام او در 23 ماه رمضان شنیده می‌شود پس از این ندای آسمانی حضرت مهدی (عج) به طور سری با برخی از یاران خود ارتباط برقرار می‌نماید. درباره آن بزرگوار در سراسر گیتی سخن بسیار به میان آمده و نام وی زبانزد همگان گشته و محبتش در دل‌ها جای می‌گیرد. دشمنان از حضور آن حضرت بیمناک شده و می‌کوشند تا وی را یافته و از میان بردارند ازاین‌رو سپاهی وارد مدینه گشته و به هر مرد هاشمی که دست یافته او را دستگیر و یا کشته و یا به زندان می‌اندازند آن حضرت با برخی از یاران خود در مکه تماس گرفته تا این که قیام خویش را در شب دهم محرم بعد از نماز مغرب و عشاء از حرم شریف مکی آغاز می‌کند و پس از درگیری بر مکه تسلط می‌یابد. در صبح روز دهم محرم حضرت مهدی (عج) پیام خود را به زبان‌های مختلف به تمام جهان ابلاغ می‌کند و ملل دنیا را به یاری خویش دعوت کرده، اعلام می‌دارد که در مکه باقی خواهد ماند تا معجزه‌ای که جد گرامی‌اش حضرت رسول (ص) وعده فرموده محقق شود و آن فرو رفتن لشکریان سفیانی به زمین است که برای درهم شکستن حرکت آن حضرت راهی مکه می‌شوند به وقوع بپیوندد. آن حضرت پس از این معجزه با سپاه خود که متشکل از ده و اندی هزار تن است از مکه رهسپار مدینه می‌شود و پس از نبردی با نیروهای دشمن مستقر در آنجا، مدینه را آزاد ساخته آنگاه با آزادسازی دو حرم مکه و مدینه فتح حجاز و تسلط بر منطقه خاتمه می‌یابد. وی پس از پیروزی بر حجاز راهی جنوب ایران می‌شود و در آنجا با سپاه ایران و توده‌های مردم آن سامان به رهبری خراسانی و شعیب بن صالح برمی‌خورد. آنان با او بیعت کرده و با همرزمی یکدیگر با قوای دشمن در بصره به پیکار می‌پردازند که سرانجام به پیروزی بزرگ و آشکاری دست می‌یابند. سپس امام (عج) وارد عراق گردیده واوضاع داخلی آنجا را پاکسازی می‌کند و با درگیری با بقایای نیروهای سفیانی و گروه‌های متعدد شورش آنها را شکست داده و به قتل می‌رساند. آنگاه عراق را مرکز حکومت و کوفه را پایتخت خود قرار می‌دهد و بدین‌سان یمن، حجاز، ایران، عراق و کشورهای خلیج‌فارس یکپارچه تحت فرمانروایی آن حضرت درمی‌آید. بعد از آن جنگ‌هایی با ترکان و یهودیان صورت می‌پذیرد که در هر دو پیروزی از آن حضرت (عج) است. غربیان مسیحی از این وقایع سخت نگران شده و با حضرت اعلان جنگ می‌کنند ولی ناگاه حضرت عیسی مسیح (ع) از آسمان به قدس شریف فرود آمده و با سخنان خویش جهان و به ویژه مسیحیان را مورد خطاب قرار می‌دهد. فرود آمدن حضرت عیسی (ع) برای جهان علامت و نشانه‌ای است که موجب شادی مسلمانان و ملت‌های مسیحی خواهد گردید. به نظر می‌رسد که حضرت مسیح (ع) میان حضرت مهدی (ع) و غربی‌ها وساطت نموده و قرارداد صلحی به مدت هفت سال میان دو طرف بسته می‌شود. اما غربی‌ها بعد از دو سال پیمان صلح را می‌شکنند، لذا رومیان در یک هجوم ناگهانی با نزدیک به یک میلیون سرباز به سرزمین شام و فلسطین یورش می‌آورند. نیروهای اسلام رویاروی آنها قرار گرفته و حضرت مسیح (ع) موضع خود را هماهنگ با حضرت مهدی (عج) اعلام داشته و پشت سر وی در قدس نماز می‌گذارد. دراین جنگ مسلمانان پیروز می‌شوند. سپس غرب توسط امام فتح می‌گردد. پس از فتح و اسلام آوردن بیشتر مردم آن سامان، حضرت مسیح (ع) رحلت نموده و حضرت مهدی (عج) و مسلمانان بر پیکر او نماز می‌گذارند. سپس پیکر پاک او را با پارچه‌ای که دست‌بافت مادرش مریم صدیقه (ع) است کفن نموده و در جوار مزار شریف مادرش در قدس به خاک می‌سپارد. پس از این فتوحات حضرت مهدی (عج) برای تحقق بخشیدن به اهداف الهی در ابعاد گوناگون و در میان ملل جهان اقدام می‌کند و برای تعالی بخشیدن و شکوفایی زندگی مادی و تحقق توانگری و رفاه همگان قیام نموده و جهت گسترش فرهنگ و دانش و بالا بردن سطح آگاهی دینی و دنیایی مردم می‌کوشد. به نظر میرسد که جنبش دجال ملعون و فتنه و آشوب او یک حرکت انحرافی بهره‌گیری از پیشرفت علوم و حالت رفاهی باشد که در زمان امام (عج) جامعه بشری به آن دست می‌یابد. دجال از روش‌های پیشرفته چشم‌بندی، برای فریب جوانان پسر و دختر و زنان که بیشتر پیروان او را تشکیل می‌دهند استفاده می‌کند. ازاین‌رو در جهان موجی از فتنه و آشوب به وجود می‌آورد که فریبکاری‌های او را باور می‌کنند اما حضرت مهدی (عج) نیرنگ‌های وی را آشکار ساخته و به زندگی او و هوادارانش خاتمه می‌بخشد. این دورنمایی کلی از حرکت و انقلاب جهانی حضرت مهدی (عج) بود،(1). اما علائم و نشانه‌های ظهور که هر یک نویدی از نزدیک شدن ظهور آن حضرت (عج) است فراوان است که به ذکر مهم‌ترین آنها اکتفا می‌کنیم: 1- خروج سفیانی: سفیانی مردی از نسل ابوسفیان است که پیش از ظهور حضرت خروج می‌کند و پس از ظهور با امام می‌جنگد. امام صادق (ع) فرمود: (ما و خاندان ابوسفیان دو خاندانی هستیم که بر سر دین خدا با هم دشمنی داریم. ما سخن خداوند را تصدیق کردیم و آنان تکذیب کردند. ابوسفیان با پیامبر (ص) مبارزه کرد و معاویه با علی (ع) و یزید با حسین بن علی (ع) به مخالفت برخاستند و سفیانی نیز با قائم (عج) خواهد جنگید،(2). 2- خسف در بیداء: خسف یعنی، فرو رفتن و بیداء سرزمین بین مکه و مدینه است و مراد از آن فرو رفتن لشکر سفیانی در زمین است. علی (ع) فرمود: در آستانه ظهور قائم ما، مهدی (عج) سفیانی خروج می‌کند. سپاه وی به سوی مدینه حرکت می‌کند و چون به سرزمین بیداء می‌رسند خداوند آنها را در کام زمین فرو می‌برد،(3). 3- خروج یمانی: سرداری است از یمن که قیام کرده و مردم را به حق و عدل دعوت می‌کند. امام صادق (ع) فرمود: قیام خراسانی و سفیانی و یمانی در یک سال و یک روز خواهد بود و در این میان هیچ پرچمی به اندازه پرچم یمانی دعوت به حق و هدایت نمی‌کند،(4). ظاهراً خراسانی نیز دعوت به حق می‌کند. 4- قتل نفس زکیه: نفس زکیه یعنی، انسان پاک. امام باقر (ع) فرمود: (بین ظهور مهدی (عج) و کشته شدن نفس زکیه بیش از پانزده شبانه‌روز فاصله نیست)،(5). 5- صیحه آسمانی: ظاهراً صدایی است که در آستانه ظهور از آسمان شنیده می‌شود. امام باقر (ع) فرمود: (ندا کننده‌ای از آسمان نام قائم را ندا می‌کند پس هر که در شرق و غرب است آن را می‌شنود،(6). درباره تعداد یاران خاص آن حضرت کلیاتی وارد شده است مانند این که: امام باقر (ع) فرمود: سوگند به خدا، سیصد واندی نفر بدون وعده پیشین گرد می‌آیند در میان آنان پنجاه زن است،(7).. درباره ویژگی‌های یاران حضرت نیز طبق برخی از روایات خداشناسی، عبادت و بندگی، شجاعت، فرمانبری، ایثار، زهد و ساده‌زیستی و نظم و انضباط از صفات آنان شمرده شده است. شرایط جهان بعد از حکومت منجی با قبل از آن تفاوت کلی خواهد داشت. طبق بیان روایات جامعه انسانی در آن دوران از لحاظ مادی و معنوی به رشد واقعی خود خواهد رسید. در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: ان الله خیر ذالقرنین السحابین الذلول والصعب، فاختار الذلول و هو ما لیس فیه برق ولا رعد و لواختار الصعب لم یکن له ذلک لان الله ادخره للقائم علیه السلام خداوند ذوالقرنین را در انتخاب دو ابر رام و سرکش آزاد گذاشت و او ابر رام را انتخاب کرد که رعد و برقی در آن نبود و اگر سرکش را برمی‌گزید حق او نبود زیرا خداوند آن را برای قائم ذخیره کرده است،(8). از این روایت استفاده می‌شود که امام مهدی (عج) از وسایل گوناگون و ابزارهای مختلف در بالا رفتن و حرکت بین ستارگان آسمان‌ها و جهان بالا استفاده می‌کند و همچنین استفاده می‌شود که در دوران حکومت آن حضرت و بعد از آن- دوران حکومت فرزندان آن حضرت و دوران رجعت- ارتباطی بین ساکنین کره زمین و آسمان‌های هفتگانه و زمینهای ششگانه خواهد بود، بدین معنا که رفت و آمد و مسافرتی بین آنها ایجاد می‌شود،(9). به طور کلی شرایط جهان در زمان حکومت منجی فرق خواهد کرد، اما این که بعد از حیات آن حضرت شرایط جهان در چه وضعی خواهد بود، می‌توان گفت آنچه به اعتقاد ما مزیت دارد این است که حکومت جهانی آن حضرت تا پایان دنیا استمرار خواهد داشت و بعد از او فرزندان وی که ادامه دهندگان راه آن حضرت می‌باشند به حکومت می‌رسند و بعد دوران رجعت می‌رسد که بعضی از پیامبران و امامان اهل‌بیت (ع) به دنیا باز می‌گردند و تا پایان این جهان حکمرانی خواهند کرد،(10). در قرآن و سنت نیز آمده است که قیامت دارای مقدمات و نشانه‌هایی است که پی در پی در زمین و آسمان و جامعه بشری پدید می‌آید و طبق برخی از روایات حکومت حضرت مهدی (ع) از نشانه‌های قیامت است و علائم رستاخیز پس از حکومت آن حضرت آغاز می‌گردد و از جمله این علائم رجعت می‌باشد. لذا بعد از حکومت آن حضرت انتظار به معنای قبلی نخواهد بود و اگر انتظاری هم مطرح باشد انتظار رجعت و قیامت است و هدف انسان‌ها بعد از ظهور نیز همان هدفی است که قبل از ظهور داشته‌اند وآن رسیدن به کمال و قرب الهی است که هدف آفرینش انسان است. منتهی بعد از ظهور موانع کمال و رسیدن برطرف شده و عوامل و زمینه کمال در تمام ابعاد رشد مساعد است. برای آگاهی بیشتر ر. ک: 1- علی کورانی، عصر ظهور، ترجمه عباس جلالی 2- شیعه و رجعت، آیت‌الله‌حاج محمد میرشاه ولد پی‌نوشت‌ (1)) برای آگاهی بیشتر ر. ک: عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه عباس جلالی، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی ( (2)) بحارالانوار، ج 52، ص 182 (3)) ینابیع الموده، قندوزی، چاپ بصیرتی، ص 427 (4)) کتاب‌الغیبه، نعمانی، ص 252 (5)) الارشاد، ج 2، ص 374 (6)) کتاب الغیبه، نعمانی، ص 252 (7)) بحارالانوار، ج 52، ص 223 (8)) بحارالانوار، ج 52، ص 321 (9)) عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه: عباس جلالی، ص 370 (10)) عصر ظهور، علی کورانی، ص 369