ازدواج
می‌توانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.
سلام خسته نباشین من یه ساله ازدواج کردم شوهرم نسبت بهم بدبینه وبایدهمیشه مواظب حرف زدنو رفتارم باشم که بیخودی شک نکنه خیلی سعی کردم اعتمادشوبه خودم جلب کنم ولی نتونستم فکرمیکنم اثردوست دخترای قبل ازدواجمون باشه که زن بودن.ممنون میشم یه راه حلی برام بذارین
سلام. اگر بدبینی ایشان ، بیمارگونه نباشد ، مشکل شما پس از مدتی برطرف خواهد شد . لازم است تا برطرف شدن کامل آن ، به هر نحو که می توانید اعتماد ایشان را جلب کنید .موفق باشید .
سلام. اگر بدبینی ایشان ، بیمارگونه نباشد ، مشکل شما پس از مدتی برطرف خواهد شد . لازم است تا برطرف شدن کامل آن ، به هر نحو که می توانید اعتماد ایشان را جلب کنید .موفق باشید .
عنوان سوال:
سلام خسته نباشین من یه ساله ازدواج کردم شوهرم نسبت بهم بدبینه وبایدهمیشه مواظب حرف زدنو رفتارم باشم که بیخودی شک نکنه خیلی سعی کردم اعتمادشوبه خودم جلب کنم ولی نتونستم فکرمیکنم اثردوست دخترای قبل ازدواجمون باشه که زن بودن.ممنون میشم یه راه حلی برام بذارین
پاسخ:
سلام. اگر بدبینی ایشان ، بیمارگونه نباشد ، مشکل شما پس از مدتی برطرف خواهد شد . لازم است تا برطرف شدن کامل آن ، به هر نحو که می توانید اعتماد ایشان را جلب کنید .موفق باشید .
- [سایر] سلام خسته نباشین من تازه دارم ازدواج میکنم. نمیدونم چی کار کنم تا همیشه هر کاری که انجام میدم سنجیده باشه.مثلا همین دیروز وقتی که میخواستم تو بشقاب به خواستگارم و مادرش میوه تعارف کنم بی اختیار با یه دست بشقابو گرفته بودم دستم و بعدا متوجه شدم رفتار بی ادبانه ای بود یا وقتی خواستگارم بهم گفت چای سرد شده نگفتم بدین عوضش کنم هر کاری میکنم تو اون لحظه نه ولی بعدا متوجه میشم کارم اشتباه بود.خواهشا کمکم کنین چی کار کنم تا رفتارم درست شه .شرایطو برام توضیح بدین مثلا وقتی ادم وارد یه جمعی بشه چطوررفتار کنه بهتره یا وقتی با مادرشوهرشه چطور حرف بزنه که خوشش بیاد یا چطور رفتار کنه که همسرش بهش افتخار کنه . نمیدنم چطور رو کارهام تمرکز کنم که بتونم همیشه رضایت داشته باشم از خودم ممنون میشم لطف کنین زودتر جوابمو بدین.با تشکر
- [سایر] با سلام من مدت 4 ساله ازدواج کردم و یه بچه 3 ساله دارم یه مدته که با شوهرم دچار اختلاف زیاد شدم تقریبا ما تو هفته 5 روزش با هم قهریم و قهر ما هم نمی دونم از کجا شروع میشه شوهرم وقتی از سر کار میاد خونه بیحوصله است و با من حرف نمیزنه بعد همین حرف نزدنش با من موجب میشه که تا 3 یا 4 روز با هم حرف نزنیم و قهر کردنش مطمئنم که به خاطر مسائل کاریش نیست چون اون کارشو خیلی دوست داره و همیشه تعریفش و میده و بعد که باهاش آشتی میکنم و علتش و جویا میشم میگه تو مشکل داری و تو قهر و شروع کردی و رفتارش خیلی باهام سرد شده هر کاری که میکنم تا اونگرمای اوایل ازدواجمونو برگردونم نمیشه براش کادو میخرم هر کاری تو خونه دوست داره انجام میدم ولی بازم باهام سرد برخورد میکنه هر چی هم باهاش حرف میزنم میگه من مشکلی ندارم ولی مدام از همه چیز من و خونه ایراد میگیره من شاغل هستم و تمام سعیمو میکنم که تو خونه کم نزارم ولی باز یه جای زندگیم میلنگه دیگه خسته شدم مدت زیادیه که دارم فکر میکنم جدا بشم ولی بچمو چیکارکنم تو دو راهی بزرگی افتادم همه چیز زندگی عذابم میدهحتی یه مشاوره هم نمیشناسم که برم باهاش مشورت کنم میترسم باهاش برم مشاوره و بعدا مدام بهم بگه که تویی که مشکل داری رفتی مشاوره موندم تو دو راهی زندگیو نمیدونم چیکار کنم خواهش میکنم راههنمایی کنید
- [سایر] سلام خسته نباشیدحدود 8 ساله که ازدواج کردم متاسفانه با شوهرم خیلی زیاد مشکل دارم بسیار ادم دروغگو و اهل غیبت هستش با هیچکس حتی خونواده ی خودش رابطه ی خوبی نداره چون زندگیمونو از لحاظ مالی با سختی شروع کردیم از دست همه ناراحته که چرا بهش کمک نکردن حتی با دختر 2 سالمون رابطه خوبی نداره و مرتب باهاش دعوا میکنه مرتب بهانه جویی میکنه و بی دلیل ما رو میزنه اگه خونه باشم میگه برو بیرون اگه بیرون باشم دلش برام تنگ میشه همش در حال فریاد زدنه کلا با همه بیخودی میجنگه و سر مسایل خیلی کوچیک دعوا راه میندازه و هر چی که دم دستش باشه میشکنه حتی با خدا هم دعوا داره یه مدت ازش قهر میکردم و میرفتم ولی دیگه الان بیخیال شدم و تحمل میکنم در ضمن منو دیوانه وار دوست داره دلم به حال دخترم میسوزه تو رو خدا بگین چیکار کنم ؟متشکرم
- [سایر] با سلام من حدود یک ساله که اشتهام خیلی کم شده احساس میکنم مثل سابق که خیلی با اشتها غذا میخوردم و مثل بقیه نیستم این در حالیه که یه پسر 24 ساله مجرد هستم صبح ها که بیدار میشم حالت تهوع دارم که بعد از نیم ساعت از بین میره طوری که از حالت تهوع سرفه های بدی میکنم و احساس میکنم معدم شل شده و میلرزه اصلا هم دلم صبحانه نمیخواد جوری که همه ی خوانوادم با اشتها صبحانه میخورن من حتی یه لقمه هم دلم نمیخواد و میتونم حتی تا شب هم چیزی نخورم و بازم اشتها ندارم ولی با این حال زورگی صبحانه و ناهار و شام را میخورم چون میدونم مریض میشم. میشه گفت هروز یکبار گرسنم میشه اگه کل روز هیچی نخورم و اونم شبه این در صورتیه که هیچ تنقلاتی هم نمیخورم .تقریبا همیشه احساس گرفتگی در ناحیه ی گلو دارم و وقتی آب دهانم را قورت میدم مثل زمان گلودرد احساس میکنم یه چیزی گیر کرده مثل حالت نفخ در حالی که هیچ چیزی هم نخوردم که فکر میکنم باد گلو باشه که آزاد نمیشه از نظر دفع هم هر سه روز یکبار دفع دارم این از همه بیشتر عذابم میده. اهل هیچ مواد مخدری هم نبوده ونیستم وتا حالا یه سیگارم نکشیدم. نمیدونم چه مشکلی دارم خواهش میکنم راهنماییم کنید چون این مسئله باعث شده زندگی برام زهر مار بشه و نتونم از زندگیم لذت ببرم خواهش میکنم جوابم را بدید یه جوابی که عملیاتی باشه و مشکلم برای همیشه حل بشه خیلی دعاتون میکنم ببخشید که خیلی حرف زدم آدم پرحرفی نیستم میخواستم توضیحاتم کامل باشه پیشاپیش از شما که اینقدر برای ما وقت میذارین ممنونم فقط خواهشا یه راهکار عملی بهم بدید باتشکر.
- [سایر] سلام و خسته نباشی دختری 22 ساله هستم دانشجوی رشته مهندسی برق .خواستگاری دارم 26 ساله کارمند و مهندس معماری. خواستگار من درسن 10 سالگی مادر و برادرشو در سانحه رانندگی از دست داد. و همچنین حدودا در 23 سالگی خواهرشو بخاطر داشتن بیماری سرطان.و از 10 سالگی زیر دست نامادری بزگ شده خودش میگه از وقتی که نامادریم اومد تو خونه همش دعوا بود .در حال حاضر 3 برادر و 1 خواهرن.و میگه بعد از مادرم محبت ندیدم ولی به خودم قول دادم به همه محبت کنم تا بهم محبت کنن. تو جلسه اول خیلی مهرش به دلم ننشست چون باشخصیت بود گفتم جلسه بعدم بیان حرف بزنیم.باز انگاری ننشست مهرش انگاری سرده نمیدونم شاید چون هنو بهش عادت نکردم حدودا یک ماه اس میدیم و حرف میزنیم.بیشتر اس میدیم.تفاهم زیاد دایم هم مهربونه هم باشخصیت.ولی میترسم مهرش به دلم نشینه بعدا پشیمون بشم.تحقیقم کردیم حدودا 1 ماه از همه نظر هم خودش و هم خونوادش خوبن. کمکم کنید چیکار کنم؟به هیچ وجه کوتاه نمیاد میگه من نمیتونم فراموشت کنم حتی یکی دو بارم امتحانشم کردم دیدم واقعا منو میخواد.یه بار بهش گفتم کسی رو قبلا میخواستم ولی همه چی تموم شده شاید بعد ازدواج دلم بازهواشو کنه گفت اینقد بهت مهربونی میکنم که فراموشش کنی .زندگیمو به پات میریزم . راهنماییم کنیید چیکار کنم؟نکنه بخاطر فوت خونوادش منزوی باشه؟نکنه پشیمون بشم احساس میکنم نمیتونم تحملش کنم از نظر چهره. با تشکر
- [سایر] باسلام و خسته نباشید من دو ساله که عقد کردم و 4 ماهه که عروسی کردم موقعیت من و شوهرم به این ترتیب هست: من لیسانس و کارمند شرکت خصوصی با حقوق پایه شوهرم دیپلم و انباردار یک شرکت با حقوق پایه شوهرم از لحاظ مالی قبلا خیلی مشکل داشت و الان به خاطر عروسی و ... خرج اضافی بدهی داره و من البته خیلی کمکش کردم برای خریدن ماشینش و قسط بانک و ... ما پیش مادر شوهرم زندگی میکنیم سوال من اینه که شوهرم خیلی ساکت هست و زیاد حرف نمیزنه البته از لحاظ جنسی خیلی گرم هست و تقریبا هرروز از من میخواد که باهاش باشم اما خیلی کم حرف هست و خیلی وقتها به من میگه من عرضه ندارم شوهر خوبی نبودم انتظاراتتو برآورده نکردم و از این حرفها من هیچ چیزی ازش نمیخوام حتی روز تولدم و روز زن برای من هیچ کادویی نخرید دریغ از یک گل هزار تومنی اما من چیزی بهش نگفتم باور کنید اون خیلی وقتها از من قیافه میگیره و قهر میکنه غذاشو نمیخوره ولی هرموقع دلش میخواد رابطه داشته باشه به من محبت میکنه تو چند دقیقه کارش تموم میشه و دوباره شروع میکنه به عادت همیشگیش من ازش انتظار محبت دارم اما اون اصلا اهمیت نمیده من دندونم درد میکنه اصلا اهمیت نمیده مریض میشم عین خیالش نیست زیاد کار میکنم اما اصلا تو کار خونه کمکم نمیکنه حتی تو جمع کردن میز شام و ... اصلا بعد شام تشکر هم نمیکنه انگار وظیفه من هست که هم بیرون کار کنم هم تو خونه کلفتی اقارو بکنم احساس میکنم نسبت به من خیلی بیتفاوت شده من خیلی ناراحتم چند روز پیش باهم بحثمون شد به من گفت که تو منت درست کردن غذارو سرم میزاری خیلی شدید دعوامون شد و من رفتم سراغ قرص که خودمو بکشم من واقعا احساس بدی دارم خواهش میکنم راهنماییم کنید من بهش میگم دوست دارم اما اون میگه میدونم منم دوست دارم خیلی کم هست روزهایی که به من با محبت بگه دوست دارم اصلا بعد عروسیمون تا بحال برام یک گل هم نخریده هیچی کادو به من نداده پولش کمه اما نه اینکه نتونه حتی یه شاخه گل بخره به من میگه نمیتونم ناراحتی تورو ببینم دائما به من میگه غلط کردم ناراحتت کردم منو ببخش اما باز فرداش روز از نو من همیشه با محبت باهاش حرف میزنم اما خوب بعضی وقتها عصبانیم میکنه و من مجبورم ازش قیافه بگیرم من خیلی خسته میشم بعد اینکه از محل کارم میام خونه خواهش میکنم کمکم کنید اجرتون با خدا
- [سایر] با عرض سلام و خسته نباشید من پسری 25 ساله هستم که حدود دو ماه است که با یکی از هم کلاسیهای سابقم در دانشگاه به طور رسمی نامزد کردم وهمچنین حدود یک ماه است که بین ما صیغه محرمیت خوانده شده است که اکنون از شما چند سوال دارم از شما خواهشمندم که به طور مفصل مرا راهنمایی کنید: 1.نامزدم در این دوران چه انتظارات وخواسته هایی از من دارد چون من هربار که این سوالو ازش میپرسم در جواب بهم میگه باید خودت مطالعه وتحقیق کنی چون اگه من بهت بگم باعث میشه یه جور احساس حقارت کنم اگه منو دوست داری باید خودت بفهمی ،واقعا نمیدانم هرچه هم تلاش میکنم باز بعداز چند مدت این حرفو بهم میزنه؟ 2.موقه ای که بهش ابراز احساسات میکنم همش به این تاکید میکنه که ابراز احساساتد باید تنوع داشته باشه واقعا در این موردم تمام تلاشمو میکنم که هر بار متفاوت ابراز احساسات کنم که فایده نداره تابه جایی که بعضی وقتا از ابراز احساسات بهش میترسم و جلو خودمو در ابراز میگیرم که نکنه اینم تکراری باشه؟ لطفا به طور کامل مرا راهنمایی کنید
- [سایر] باسلام و خسته نباشید من حدود 3سال و نیم هست که ازدواج کردم البته یک سال و نیم قبلش هم عقد بودیم شوهرم به خاطر شغلش دو سال اخیر را ماموریت بود یک ماه اونجا و 10 تا 12 روز پیش من (تو این دو سال من در خانه پدرم زندگی کردم واسه اینکه من اینجا دانشگاه می رفتم و اونجا هم جایی واسه زندگی نبود،البته خانه پدرم بزرگ بود و ما برای تنها کنار هم بودن مشکلی نداشتیم) اوایل ازدواج و عقد به شدت به من عشق می ورزید وقتی دستشو می گرفتم احساس فوق العاده ای بهم دست می داد زمانی که اون تو ماموریت بود شبی نبود که با یاد اون نخوابم و حتی 50درصد مواقع از دلتنگی به شدت گریه می کردم زیاد بهش میگفتم دلم تنگ شده واست. شوهرم هم تا دو سه ماهی ابراز میکرد اما به مرور ابراز علاقه اش از لحاظ گفتاری کم شد میگفت به دلیل جو حاکم اونجاس و وجود همکاراش در کنارش مانع از خوب حرف زدنش میشه(منظورم از خوب حرف زدن،حرف های عاشقانه و گرمه. گاهی یه جوری صحبت میکرد که انگار با یه مرد غریبه صحبت میکنه)منم اگه باهاش سنگین میشدم اصلا متوجه نمیشد!!!! واسه ام خیلی جالبه، منی که در روز سه چهار بار پیامک های عاشقانه واسش میفرستادم یا هروقت میخوام صداش بزنم از الفاظ خوب مثل عزیزم ،نفسم و...استفاده میکردم، وقتی باهاش سنگین میشدم و هیچ کدوم از این کارا رو نمیکردم بعد از دو سه روز بهش میگفتم تو هیچ تغییری تو زندگی احساس نمیکنی؟ یا نمیفهمی من ازت دلخورم .میگفت :نه!!!!!!!!! مگه چی شده؟؟ براش عادی شدم یعنی اونم دیگه واسه من عادی شده همیشه از این میترسیدم که علاقه اش بهم کم بشه و الان فکر میکنم این اتفاق افتاده به درکنارهم نبودن عادت کردیم قبلا چندساعت بدون هم بودن رو به سختی میگذروندیم اما حالا اگه یه هفته هم همدیگرو نبینیم اتفاقی نمی افته اطرافیان بهم میگفتن خوبه شوهرت که نیست وقتی میاد حسابی قدر هم رو میدونید اما نمیدونن آدم بعد از یه مدتی به همه چی عادت میکنه. البته بگم شوهرم 7سال از من بزرگتر پسرخاله ام هست به شدت عاشقم شده بود که تو سن 17سالگی من، اومد خواستگاریم و ... آقای دکتر میترسم واقعا علاقه اش کم شده باشه یکی از دوستام به شوخی بهم گفت بعد از 5سال دیگه نباید انتظار داشته باشی مثه روز اول باشه. یعنی من جذابیت قبل رو واسش ندارم؟ چیکار کنم؟ من تو این دوسال خیلی خیلی اذیت شدم.چه روزایی اومد که من آرزو داشتم پیشم باشه چقدر تو این مدت مریض شدم اما باید با مامان به دکتر میرفتم و.... من تو سنی هستم که خیلی به محبت اون احتیاج دارم مامان و بابا واسه ام کم نذاشتن اما هیچی جای محبت همسرو نمیگیره چطوری ازش بخوام مثه قبل باشه؟ ممکن به خاطر نبود بچه تو زندگیمون باشه؟البته دوماهی هست که تصمیم گرفتیم بچه دار بشیم ممنون میشم راهنماییم کنید هروقت یاد این دوسال میافتم ناخوداگاه اشکم سرازیر میشه
- [سایر] با سلام و خسته نباشد.2 ساله ازدواج کردم.احساس میکنم سنگدل تر از شوهر من هیچ کسی تو دنیا پیدا نمیشه.اگه مثه ابر بهار جلوش گریه کنم ذره ای غصه نمیخوره..اگه 100 روز باهاش قهر باشم به خداوندی خدا یک بار نیومده از دلم در بیاره.اگه کاری کنه و من ناراحت باشم اصلا به روی خودش نمیاره.اگه جامو ازش جدا کنم نمیاد بگه بیا سرجات بخوابو خیلی راحت میخوابه.به خدا من همه زندگیمو براش گذاشته م.من کلا آدم مهربونو با محبتی هستم ولی وقتی میبینم اینجوری جواب محبتام داده میشه کفری میشم چون هیچ کسی نیست که باهاش حرف بزنم هی میریزم تو دلم هی اشک میریزم ولی اون کگشم نمیگزه و اصلا از ناراحتی من ناراحت نمیشه.وقتی عصبانیمو از شدت حرفایی که تو دلم گیر میکنه و بی اعتنایی اون جیغ میکشم بهم میگه تو موجیو روانی هستی باید بری دکتر...اینقدر خودشو جلو خونواده من خوب نشون داده که من هروقت ازش برای مامانم گفتم همیشه حقو به اون دادن...آه خدا...بعضی وقتا از محبتایی که بهش میکنمو بعد جوابمو اینجوری میگیرم از سادگی خودم بدم میاد.از من توقع داره تا سر کوچه میرم بهش خبر بدم هرکاری میکنم اون باید در جریان باشه .ولی خودش منو از هیچ چی باخبر نمیکنه و بارها شده که خیلی چیزا رو از بقیه که میشنوم باورشون نمیشه که شوهرم به من نگفته و وقتی ازش میپرسم میگه قرار نبود به کسی بگم و یعنی من براش کسی هستم نه همسرش.تا چشمش به کسی میفته میبینی تمام انرِژیو خنده هاشو میذاره واسه اونا و تا من یه کلمه باهاش صحبت کنم یا خسته است یا حوصله نداره و میبینی یکدفعه بهم میپره و با یه لحنی حرف میزنه انگار من کلفتشم. بهش میگم تو چرا به من که میرسی اینجوری میشی همیشه هم در جوابم میگه تو ناراحتم میکنی....به خدا نمیدونم چیکار کنم به هیچ کسیم نمیتونم حرفی بزنم.با خودش هم نمیشه اصلا صحبت کرد خیلی کینه ایه سر هر چیزی قهر میکنه و اگه بخوام باهاش حرف بزنم به دعوا کشیده میشه و همیشه هم که حداقل دو هفته ای یکبار با هم بحث میکنیم من کوتاه اومدمو حرفا عین یه تیکه سنگ تو دلم سنگینی میکنه.مهرش از دلم رفته و عشق اولو بهش ندارم.کمکم کنین
- [سایر] با سلام مدت چندماهی است که با دختر خانمی آشنا شدم و کل خانوادمون هم در جریان رابطمون هستن از روز اولم قصدم ازدواج بود و من بخاطر تنهاییم اصرار داشتم که این ازدواج زودتر صورت گیرد و بعد از چندماه دخترموافقت کرد که بریم خاستگاری و قرار گذاشتیم که بریم اما متاسفانه من دچار دیسک کمر شدم و قرار خاستگاری افتاد برای بعد از تعطیلات نوروز . اما بازم دختر اصرار کرد که بندازیمش عقب و تابستون من فعلا آمادگیشو ندارم و از من هم اصرار های روزانه که دلیل این کارت چیه و اونم از این رفتارم خسته شد وگفتش که یه مدت ازهم جداباشیم تا یمدت و همه چیزو بسپاریم به دست زمان تا همه چیز درست بشه ولی من قبول نکردم تا دیروز که گفتش دیگه دوست ندارم و برای همیشه خداحافظی کرد و منم گفتم که با پدرت تماس میگیرم اما اون گفتش با این کارت فقط منواز خودت و کارات متنفر میکنی . هرکاری کردم که بهم یه فرصت دیگه بده گفتش گوشم از حرفات پرهست چندبار تا حالا فرصت دادم ولی بازم کارات و رفتارات رو تکرار میکنی . من خیلی دوسش دارم اون حتی دیروز اومد برای من چندمیلیون پول فرستاد منم میگم حتما دوسم داره شاید با این کارش خاسته امتحان کنه ک عایا میتونم دووم بیارم و از فرصتی که دوباره بهم داده استفاده کنم یا نه چون این چند مدت همیشه بهم میگفت که خسته هستم نیاز به آرامش دارم بزار یه مدت استراحت کنم آروم بشم منم این مدتی که مریض بودم حدود دوماهه الان همش توخونه بودم افسرده شده بودم و فشارعصبیمو روی اون خالی میکردم الان میگم بهش وقت بدم ی مدت استراحت کنه هم برای خودم خوبه هم برای اون که آروم بگیره یه دلم هم میگه نکنه کلا ازت جدا بشه . چون من نمیتونم به جدایی از ائن فک کنم کل خونواده منتظر ازدواج ما دونفرن حتی همکارای هر دونفرمون هم میدونن ک ماهمدیگرو دوست داریم . ما خیلی همدیگه رو دوس داریم میدونم اونم دوسم داره اگه دوسم نداشت به خونوادش نمیگفت . نمیدونم چیکارکنم دارم از دوریش دیوونه میشم منی که هرروز منتظر پیامش یا زنگش بودم الان چیکارکنم به هیچ وجه حالم خوب نیست به نظر شما چیکار کنم که آروم بگیرم و بتونم به هدفم که اون هست برسم ؟
مسئله مرتبط یافت نشد