باسلامموضوع( سوءظن ) غالبا یک امر اختیاری نیست که بتوان از آن خودداری نمود . بلکه در بیشتر اوقات بر اثر مشاهده ی منظره ، یا شنیدن یک سخن ،یا خطور یک خاطره در ذهن ( با ثوابق خاص ذهنی در باره ی شخص مورد نظر ) گمان بدی بدون اختیار ، به فکر انسان راه می یابد محققان برای حل این مشکل طرق مختلفی را پیموده اند :1 بعضی معتقند گمان بد بخودی خود ممنوع نیست ؛ شاهد این مدعی را حدیث نبوی معروف میدانند که میفرماید (سه چیزدر وجود انسان است که راه فرار از آن دارد وراه فرار از بد گمانی این است که به آن ترتیب اثر ندهد ) 2 حق این است که سوء ظن اگر چه در بدو امر غالبا ً جنبه ی اختیاری ندارد ولی ادامه آن اختیاری است زیرا سوءظن معمولاً از یک سلسله منشا های غیر واقعی سرچشمه میگیرد که بر اثر شتاب زدگی و عجله در قضاوت چنان گمانی را تولید میکند به همین دلیل فکر و مطالعه در اطراف موضوع و دقت در احتمالات گوناگون بزودی میتوان آنرا از بین برد ولذا در این مواقع تاکید فراوانی روی همین مطلب شده که انسان تا می تواند کوشش وتلاش برای یافتن احتمالات صحیح در کارهای فرد مورد سوظن کند تا برای خودش مسجل شود که این افکار، وسوسه های اشتباهی بیش نبوده و تنها زاییده افکار باطل و نادرست است .در ضمن مراقب رفتار خود باشید گاه بروز چنین احساسات و به دنبال آن رفتارهای خود موجبات مشکل در زندگی زناشویی و از بین رفتن اعتماد را پدید می اورد بنابراین سعی کنید تا جایی که امکان دارد به این افکار توجه نکرده و هر جا که دیدید این افکار بسیار شما را ازار میدهد به طور منطقی به بررسی شرایط پرداخته تا برای خودتان ثابت شود که اشتباه می کردید.در ضمن اگر به عواقب بدبینی در زندگی زناشویی واقف باشید مطمئنا ناخودآگاه از شدت رفتارتان کاسته میشود.
