سلام من دختری 27 ساله هستم 1 ماهه عقد هستم من و همسرم خیلی هم دیگر را دوست داریم یک مشکلی جدیداً به آن برخورد کردم تازگی ها هر چه سعی می کنم برای همسرم بهترین زن باشم او قانع نیست. احساس می کنم باید از رفتار نادرستش ایراد نگیرم، باید وقتی از دستش ناراحتم بهش نگم ، باید قهرم را تو دلم بگذارم، و جلوش همیشه خودم را شاد و راضی نگه دارم واقعاً نمی دانم چه کار کنم لطفاً کمکم کنید هیچ جایی سراغ ندارم که بتوانم مشکلاتم را حل کنم ممنونم.

نکته ای که در پرسش تان وجود دارد این است که هر دو هم دیگر را دوست دارید و شما می خواهید برای همسرتان بهترین همسر باشید، شما همواره باید به این ویژگی نقش برجسته ای دهید تا بقیه امور تحت الشعاع قرار بگیرد.   در زندگی زناشویی جو حاکم باید، صفا و صمیمیت و دوستی و رفاقت باشد، نه منیت و خودخواهی و خود بزرگ بینی، بنابر این بسیاری از امور که به صورت مشکل خود را نشان می دهد به سادگی قابل حلّ است.   چه بسا اموری را ما عیب به حساب بیاوریم ولی آن عیب نباشد پس باید نخست عیب را بشناسیم و مطمئن باشیم که آن عیب است سپس به درمان آن بپردازیم.   به نظر می رسد بهترین معیار برای تذکر دادن این است که خودمان را جای ایشان قرار دهیم، به این نحو که فکر کنیم اگر کسی بخواهد از کارمان ایرادی بگیرد دوست داریم چگونه آن را بیان کند ما نیز همان گونه عمل کنیم.   با توجه به این که زمان زیادی از ازدواجتان نمی گذرد و بسیاری از ویژگی های اخلاقی هم دیگر را آشنا نیستید! پس عجله نکنید تا به خصوصیات اخلاقی هم دیگر بیشتر آشنا شوید در آن صورت بدون ایجاد حساسیت می توانید به خواسته تان برسید.