فریضه
واجب در اصطلاح فقه اسلامی ، فعلی است که تارک آن در دنیا مستحق ذم و در آخرت مستحق عقاب باشد. [۱]
بسیار خوب است و اگر او را به حجّ روانه کند که آن را در فقه حجّ بذلی میگویند کفایت از حجّة الاسلام میکند.