اولا: عبادت در شیوه خاصی منحصر نشده است که فقط ثروتمندان بتوانند به آن بپردازند و فقراء از آن محروم بمانند. بلکه عبادت انواع و اقسامی دارد که هر کسی می تواند انواعی از آن را انجام دهد. حدیث ذیل اشاره ای به همین مطلب است: امام صادق (ع) می فرمایند: فقراء و مستمندان خدمت رسول خدا (ص) آمدند و عرض کردند: ای رسول خدا، همانا اغنیاء و توانگران (آن اندازه مال) دارند که بنده آزاد کنند و ما نداریم؟ (و همچنین) دارند که حج کنند و ما نداریم، و (نیز) دارند چیزی که صدقه دهند و ما نداریم (و هم) دارند که چیزی بدان جهاد کنند و ما نداریم (و در نتیجه ما بواسطه نداری از ثواب این اعمال محروم و بی بهره هستیم؟) پس رسول خدا (ص) (در پاسخ شان) فرمود: هر که صد بار (اللَّه اکبر) بگوید بهتر است از آزاد کردن صد بنده، و هر که صد بار (سبحان اللَّه) بگوید بهتر است از راندن صد شتر (برای قربانی کردن در حج) و هر که خدا را صد بار حمد گوید بهتر است از فرستادن صد اسب با زین و لجام و سوار آن در راه خدا (برای جهاد) و هر که صد بار بگوید: (لا اله الا اللَّه) در آن روز از نظر عمل بهترین مردم است مگر (از) کسی که زیادتر گفته باشد.[1] ثانیا: صبر بر فقر و نداری، خود یکی از عوامل بزرگ سعادت است و فقرا از جهت فقرشان مزیت هایی دارند که ثروتمندان ندارند و این مطلب در روایات فراوانی مورد توجه قرار گرفته است که فقط به یک مورد از آنها اشاره می کنیم: امام صادق علیه السّلام فرمود: هنگامی که قیامت بر پا شود گروهی بر می خیزند و خود را به در بهشت می رسانند، و در می زنند، به آنها گفته می شود: شما چه کسانی هستید و چه می خواهید آنها میگویند: ما فقراء و نیازمندان هستیم که اینجا آمده ایم، به آنها می گویند شما چرا قبل از حساب و میزان به اینجا آمده اید، می گویند شما چیزی به ما ندادید تا از ما حساب بکشید، در اینجا خداوند می فرماید آنها راست می گویند راه دهید تا وارد شوند.[2] ثالثا: یکی از مسائل بسیار مهم در عبادت، کیفیت آن است. آیا تمام نمازهای معاویه و امثال او، به اندازه یک ذکر کسی مانند امیر المومنین (ع) قابل قیاس است در حالی که یک ضربت حضرت در جنگ از تمام عبادت جن و انس برتر است؟[3] رابعا: بعضی از عبادات با کمک پول انجام می شود. مثل ساختن مسجد، کمک به فقراء و ... که به نوبه خود بسیار ارزشمند هستند، اما عباداتی که با پول خریده می شود، مثل حج نیابتی، یا روزه و نمازی که پس از مرگ برای شخص انجام می شود و پول در آن موثر است و ... هرگز ارزش، نماز و روزه ای که خود فرد در زمان حیاتش انجام داده را ندارند! و این گونه عبادات اگر چه می توانند اثراتی داشته باشند، اما هرگز جایگزین اصلی که فوت شده نمی شوند. مثلا یکی از اثرات عمده روزه [1]. الکافی، ج2، ص 505.بحار الأنوار ، ج69، ص 26. [3]. رک: مستدرک الصحیحین ج 3 ص 33.
افراد ثروتمند می توانند با خرید حج و حتی نماز و ... برای خود بهشت را مهیا کنند، فقرا چه گناهی کرده اند؟
اولا: عبادت در شیوه خاصی منحصر نشده است که فقط ثروتمندان بتوانند به آن بپردازند و فقراء از آن محروم بمانند. بلکه عبادت انواع و اقسامی دارد که هر کسی می تواند انواعی از آن را انجام دهد. حدیث ذیل اشاره ای به همین مطلب است: امام صادق (ع) می فرمایند: فقراء و مستمندان خدمت رسول خدا (ص) آمدند و عرض کردند: ای رسول خدا، همانا اغنیاء و توانگران (آن اندازه مال) دارند که بنده آزاد کنند و ما نداریم؟ (و همچنین) دارند که حج کنند و ما نداریم، و (نیز) دارند چیزی که صدقه دهند و ما نداریم (و هم) دارند که چیزی بدان جهاد کنند و ما نداریم (و در نتیجه ما بواسطه نداری از ثواب این اعمال محروم و بی بهره هستیم؟) پس رسول خدا (ص) (در پاسخ شان) فرمود: هر که صد بار (اللَّه اکبر) بگوید بهتر است از آزاد کردن صد بنده، و هر که صد بار (سبحان اللَّه) بگوید بهتر است از راندن صد شتر (برای قربانی کردن در حج) و هر که خدا را صد بار حمد گوید بهتر است از فرستادن صد اسب با زین و لجام و سوار آن در راه خدا (برای جهاد) و هر که صد بار بگوید: (لا اله الا اللَّه) در آن روز از نظر عمل بهترین مردم است مگر (از) کسی که زیادتر گفته باشد.[1] ثانیا: صبر بر فقر و نداری، خود یکی از عوامل بزرگ سعادت است و فقرا از جهت فقرشان مزیت هایی دارند که ثروتمندان ندارند و این مطلب در روایات فراوانی مورد توجه قرار گرفته است که فقط به یک مورد از آنها اشاره می کنیم: امام صادق علیه السّلام فرمود: هنگامی که قیامت بر پا شود گروهی بر می خیزند و خود را به در بهشت می رسانند، و در می زنند، به آنها گفته می شود: شما چه کسانی هستید و چه می خواهید آنها میگویند: ما فقراء و نیازمندان هستیم که اینجا آمده ایم، به آنها می گویند شما چرا قبل از حساب و میزان به اینجا آمده اید، می گویند شما چیزی به ما ندادید تا از ما حساب بکشید، در اینجا خداوند می فرماید آنها راست می گویند راه دهید تا وارد شوند.[2] ثالثا: یکی از مسائل بسیار مهم در عبادت، کیفیت آن است. آیا تمام نمازهای معاویه و امثال او، به اندازه یک ذکر کسی مانند امیر المومنین (ع) قابل قیاس است در حالی که یک ضربت حضرت در جنگ از تمام عبادت جن و انس برتر است؟[3] رابعا: بعضی از عبادات با کمک پول انجام می شود. مثل ساختن مسجد، کمک به فقراء و ... که به نوبه خود بسیار ارزشمند هستند، اما عباداتی که با پول خریده می شود، مثل حج نیابتی، یا روزه و نمازی که پس از مرگ برای شخص انجام می شود و پول در آن موثر است و ... هرگز ارزش، نماز و روزه ای که خود فرد در زمان حیاتش انجام داده را ندارند! و این گونه عبادات اگر چه می توانند اثراتی داشته باشند، اما هرگز جایگزین اصلی که فوت شده نمی شوند. مثلا یکی از اثرات عمده روزه
[1]. الکافی، ج2، ص 505.بحار الأنوار ، ج69، ص 26.
[3]. رک: مستدرک الصحیحین ج 3 ص 33.
- [سایر] آیا افراد ثروتمند، از تلاش و کوشش خود به ثروت می رسند یا از لطف و عنایت خداوند و بالعکس(فقرا)؟
- [سایر] آیا افراد ثروتمند، از تلاش و کوشش خود به ثروت می رسند یا از لطف و عنایت خداوند و بالعکس(فقرا)؟
- [آیت الله مظاهری] اگر زن ثروتمند باشد، شوهر او با پول همسر ثروتمند میتواند فریضه حجّ را انجام دهد؟
- [سایر] آیا افراد ثروتمند، با کوشش خود به ثروت می رسند یا از لطف خداوند؟
- [سایر] میگویند کسی که برای امام حسین(علیه السلام) بگرید، بهشت بر او واجب میشود. حال اگر آن شخص گناهی کرد، باز بهشت بر او واجب است؟
- [سایر] آیا رفتارهای نیک و بد به ظاهر مساوی افراد ثروتمند و سالم و اشخاص تنگدست و بیمار، پاداش برابری دارند؟
- [سایر] میگویند کسی که برای امام حسین(علیه السلام) بگرید، بهشت بر او واجب میشود. حال اگر آن شخص گناهی کرد، باز بهشت بر او واجب است؟
- [سایر] پرسش:آیا دیگر ادیان به بهشت نمیروند؟ تکلیف این افراد در قیامت چیست بهشت یا جهنم؟
- [سایر] آیا میشود که افراد بزرگ مثل سید ها به برخی افراد وعده بهشت بدهند؟
- [سایر] سن افراد در جهنم و بهشت چقدر خواهد بود؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر پنج نفر (یا بیشتر) برای نماز جمعه مهیا شوند ولی در اثناء خطبه ها یا بعد از آنها و قبل از اقامه نماز متفرق شوند و برنگردند به طوری که کمتر از 5 نفر باقی مانده باشند وظیفه افراد باقی مانده، نماز ظهر است.
- [آیت الله اردبیلی] حجّ بر سه قسم است: حجّ تَمتّع، حجّ اِفراد و حجّ قِران. (حج تمتّع) وظیفه کسی است که فاصله وطن او تا مکّه معظّمه شانزده فرسنگ یا بیشتر باشد. (حجّ اِفراد) و (حجّ قِران) نیز وظیفه کسی است که اهل خود مکّه یا اطراف آن تا کمتر از شانزده فرسنگ باشد. البتّه در بعضی از موارد، وظیفه برخی افراد بیمار یا معذور از حجّ تمتّع به حجّ إفراد تبدیل میشود. هر سه قسم حجّ در بیشتر اعمال مشترک هستند؛ ولی در حجّ تمتّع، عمره پیش از حجّ و وابسته به حجّ و همچون جزیی از آن میباشد که باید در یک سال و در ماههای حجّ بجا آورده شود؛ ولی در حجّ اِفراد و حجِّ قِران، عمره کاملاً مستقل و از حجّ جداست. همچنین در حجّ تمتّع در روز عید قربان در مِنی قربانی واجب است و از اعمال آن میباشد و در حجّ قِران، قربانی از ابتدا مقرون با احرام است و باید تا روز عید در مِنی همراه حاجی باشد، ولی در حجّ اِفراد اصلاً قربانی واجب نیست.
- [آیت الله مظاهری] اگر حجّ او متوقف بر ترک واجبی است که حجّ مهمتر از آن است نظیر مخالفت نهی پدر یا مادر یا شوهر، و یا متوقف است بر گناهی که حجّ مهمتر از اجتناب از آن گناه است نظیر نگاه نامحرم به او، یا تزریق آمپول به وسیله نامحرم و مانند اینها، حجّ بر او واجب است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر ملکی نظیر درختان یک باغ را بر افراد خاصّی وقف نمایند به گونهای که میوه آن درختان در ملک آن افراد حادث شود، آنان مالک میوه میشوند و چنانچه سهم هر یک از افراد به حدّ نصاب زکات برسد، باید زکات آن را بپردازد، ولی چنانچه واقف درختان باغ را برای جهتی از جهات عمومی، مانند عنوان فقرا، وقف نماید نه برای افراد خاص، ظاهرا زکات به میوه آنها تعلّق نمیگیرد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر پیش از وقت نماز به قصد اینکه با طهارت باشد؛ وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است و نزدیک وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نماز وضو بگیرد اشکال ندارد ولکن نیت واجب نکند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر پیش از وقت نماز به قصد این که با طهارت باشد، وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است. و نزدیک وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نماز وضو بگیرد اشکال ندارد.
- [آیت الله بروجردی] اگر پیش از وقتِ نماز به قصد این که با طهارت باشد، وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است و نزدیک وقتِ نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نماز وضو بگیرد اشکال ندارد.
- [امام خمینی] اگر پیش از وقت نماز به قصد این که با طهارت باشد وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است و نزدیک وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نماز وضو بگیرد اشکال ندارد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر پیش از وقت نماز به قصد این که با طهارت باشد، وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است و اگر نزدیک وقت نماز به قصد مهیّا بودن برای نماز وضو بگیرد اشکال ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر پیش از وقت نماز به قصد این که با طهارت باشد وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است و اگر نزدیک وقت نماز هم به قصد مهیا بودن برای نماز وضو بگیرد اشکال ندارد بلکه مستحب است