در صورت‌ تعارض‌ بین‌ حکم‌ مقام‌ معظّم‌ رهبری‌ (حفظ‌ الله تعالی‌) و مرجع‌ تقلید دیگر، ارجحیّت‌ در تبعیّت‌ کردن‌ از کدام‌ است‌؟

تقلید، اصطلاحی فقهی در اسلام به معنای پیروی شخص مکلَّف از مجتهد در احکام عملی دین است. تقلید در اصول دین جایز نیست و باید خود شخص با تحقیق و بررسی، به اصول دین ایمان آورد؛ ولی در احکام یا باید خودِ شخص مجتهد باشد، یا به احتیاط عمل کند و یا از شخص متخصص در فقه که به او مجتهد جامع الشرایط یا مرجع تقلید می‌گویند، تقلید نماید. به کسی که از مجتهد تقلید می‌کند، «مُقَلِّد» می‌گویند.