زیاد کردن
انبوه و زیاد کردن چیزی را توفیر گویند. از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، حج و نکاح یاد شده است.
زیاد کردن در سعی با فراموشی
زیاد کردن از روی فراموشی چه کمتر از یک شوط یا بیشتر، به صحت سعی ضرر نمی‌زند. 05/09/87
زیاد کردن از روی فراموشی چه کمتر از یک شوط یا بیشتر، به صحت سعی ضرر نمی‌زند. 05/09/87
عنوان سوال:
زیاد کردن در سعی با فراموشی
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] خوردن چه چیزهایی فراموشی می آورد؟
- [سایر] راه چاره و درمان خود فراموشی چیست؟
- [سایر] مشکل اصلی فراموشی انسانها نسبت به خانه آخرت چیست؟
- [سایر] برای رفع فراموشی و پیدا شدن چیزهای گمشده، چه دعایی بخوانیم ؟
- [سایر] اگر کسی از روی فراموشی از اعتکاف خارج شود، چه حکمی دارد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر از روی فراموشی یا اجبار و اضطرار به قسم عمل نکند، تکلیف چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] در صورت فراموشی تشهد و در ابتدای رکعت سوم وظیفه مکلّف چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر شخص روزه دار در اثر فراموشی چیزی بخورد، آیا تذکر دادن به او واجب است؟
- [آیت الله بهجت] اگر کسی از روی فراموشی محل اعتکاف را ترک کند، اعتکافش چه حکمی دارد؟
- [آیت الله بروجردی] در حال احرام از راه فراموشی نگاه کردن به آینه چه صورت دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- .اگر مردی نداند یا فراموش کند که لباس یا انگشتر او از طلاست، گناه نکرده و نماز او در آن باطل نیست , هرچند احتیاط مستحب در حال فراموشی, اعاده نماز است.
- .ایستادن، بعد از تمام شدن وظیفه رکوع واجب است تا از حال قیامِ پس از رکوع به سجده برود، اگر با علم و عمد پیش از ایستادن، به سجده برود, نماز او باطل است و اگر بر اثر فراموشی وظیفه ایستادن پس از رکوع و آرامش بدن را ترک کند, نماز او باطل نیست.
- .اگر عمداً نماز مغرب و عشاء را تا نصف شب نخواند، گناه کرده و نماز او قضاست و اگر بر اثر خواب، فراموشی و مانند آن نخواند، باید تا پیش از اذان صبح بخواند و احتیاط مستحب آن است که نی?ت ادا یا قضا نکند، هرچند نماز او اداست.
- .کراهت تقدّم یا محاذات مکان زن نمازگزار نسبت به مکان مرد نمازگزار , اختصاصی به نامحرم ندارد . در صورت وجود حاجب , مانند دیوار یا پرده یا فاصله , نه کراهت دارد و نه احتیاط مستحب در اعاده نماز است. این حکم برای نافله مانند فریضه است؛ ولی در حال غفلت یا فراموشی جاری نیست.
- .هر گاه بر اثر عذری مانند فراموشی، تنگی وقت یا ضرورت پیشبینی نشده، نتواند سوره ای را که شروع کرده ادامه دهد، می تواند آن را رها کند و سوره دیگر بخواند , هرچند از نصف سوره ای ک ه شروع کرده گذشته باشد; یا آن سوره، قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌّیا ّقُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ, یا سوره جمعه و منافقون باشد.
- .کسی که میداند پوشیدن لباس غصبی حرام است هرچند نداند که نماز را فاسد میکند و عمداً با جامه غصبی نماز بخواند, به گونه ای که جزئی از نماز , مستلزم تصرّف در آن باشد , نماز او باطل است و در صورتِ جاهل بودن به غصب یا فراموشی آن، نماز صحیح است, هرچند فراموش کننده خود غاصب باشد. البته احتیاط مستحب, اعاده غاصبِ فراموش کننده است.
- .ترک عمدی سلام، نماز را باطل میکند و ترک سهوی آن, باعث بطلان نماز نیست. اگر پس از فراموشی آن و پیش از به هم خوردن صورت نماز و قبل از انجام دادن کاری که عمدی یا سهوی آن نماز را باطل میکند مانند پشت به قبله کردن یادش بیاید, باید سلام را بگوید و نماز او صحیح است و اگر پس از به هم خوردن صورت نماز, یا بعد از باطل شدن نماز یادش بیاید، فقط دو سجدهّ سهو دارد.
- .هرگاه متنجّس بودن چیزی را فراموش کرد و بدن یا لباس یا محلّ سجده او، با رطوبت به آن رسید و در حال فراموشی، نماز را بهجا آورد و پس از آن یادش آمد، نماز او صحیح است؛ ولی اگر بدن او با رطوبت، به چیزی که نجس بودن آن را فراموش کرد برسد و بدون آنکه محل برخورد را بشوید و بدون آنکه محل برخورد با نجس, با غسل کردن در آب جاری مثلاً پاک شود و با همان وضع غسل کند یا وضو بگیرد و با همان حال, نماز اقامه کند، غسل و وضو و نمازش باطل است.
- .ایستادن در حال گفتن تکبیرةالاحرام و پیش از رکوع (قیام متصل به رکوع ) واجب رکنی است و در حال خواندن حمد و سوره , یا تسبیحات رکعت سوم و چهارم , واجب غیر رکنی است ; نیز ایستادن بعد از رکوع, هرچند واجب است؛ ولی رکن نیست . اگر نمازگزار قیام های واجب غیررکنی را بر اثر فراموشی ترک کند , نماز او باطل نیست . قیام در حال کار و ذکر مستحب مانند قنوت مستحب است؛ یعنی میتوان با ترک قنوت, آن را ترک نمود; نه آنکه نشسته قنوت به جا آورد.
- .نمازی که حمد و سوره آن باید بلند خوانده شود , اگر روی علم و عمد آهسته خوانده شود , آن نماز باطل است , چنان که نمازی که باید آهسته خوانده شود , اگر با علم و عمد بلند خوانده شود , آن نماز باطل است؛ ولی اگر در جایی که باید بلند خوانده شود , بر اثر فراموشی یا کوتاهی (نه تقصیر) در یادگرفتن حکم شرعی آن، آهسته خوانده شد , نماز صحیح است و اگر در بین خواندن حمد و سوره یادش بیاید, یا به حکم شرعی آگاه شود, لازم نیست مقداری را که خوانده, دوباره بخواند.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که از روی نادانی یا فراموشی با زن در حال حیض نزدیکی کند، کفاره ندارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] سخن گفتن از روی سهو و فراموشی و نسیان نماز را باطل نمی کند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر به جهت ندانستن یا فراموشی در طلا نماز بخواند بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که از روی نادانی یا فراموشی با زن در حال حیض نزدیکی کند کفاره ندارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] خوردن و آشامیدن از روی سهو و فراموشی روزه را باطل نمی کند.
- [آیت الله خوئی] کسی که از روی نادانی یا فراموشی با زن در حال حیض نزدیکی کند کفاره ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر انسان بداند که بواسطه مضمضه بی اختیار یا از روی فراموشی آب وارد گلویش می شود، نباید مضمضه کند.
- [آیت الله بروجردی] اگر انسان بداند که به واسطهی مضمضه، بیاختیار یا از روی فراموشی آب وارد گلویش میشود، نباید مضمضه کند.
- [آیت الله سیستانی] - اگر معتکف یکی از محرّمات اعتکاف را سهواً و از روی فراموشی انجام دهد، مطلقاً مبطل اعتکاف نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر انسان بداند که به واسطه مضمضه، بیاختیار یا از روی فراموشی، آب وارد گلویش میشود نباید مضمضه کند.