تَسْبیح، پاک و منزه دانستن خدا از آنچه شایسته او نیست؛ یاد کردن خداوند به پاکی.
سبحه
تسبیح ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تسبیح (ذکر)، گفتن (سبحان اللّه) و مانند آن از اذکار دلالت کننده بر تنزیه خداوند• تسبیح (مهره)، مهرههایی به رشته کشیده شده برای شمارش ذکر و دعا