دیه
دیه دارای دو معنی لغوی_ به معنای راندن و رد کردن _و اصطلاحی_ به معنای مالی که در صورت وقوع جنایت باید ادا شود_ است و از آن در معنی اصطلاحی به خون بها و دیه مقدَّر نیز تعبیر می شود.
دیه ای که به وارث داده می شود حکم ارث را دارد که خمس ندارد و دیه ی اطراف که به شخص داده می شود، بنابر احتیاط واجب زاید بر مؤونه خمس دارد.