به بزرگ و سرور قوم یا ملّتى که در امور خود به وى رجوع و از او اطاعت مىکنند رئیس گویند. از آن به مناسبت در باب صلات و جهاد نام برده اند.
کافر
کُفْر، واژهای عربی به معنای پنهان کردن و پوشاندن. در اصطلاح، کافر کسی است که به دلیل نپذیرفتنِ دین حق، سزاوار عذاب الهی است. اگر فردی به اصول سهگانه دین اسلام، یعنی توحید، نبوت و معاد باور نداشته باشد، کافر است.
مسلمان
توحید معاد نبوت عدل (شیعه) • 
سلطه
چیرگی و غلبه بر کسى یا چیزى را سلطه گویند. از آن در بسیارى از ابواب فقه سخن گفتهاند.
کافر
کُفْر، واژهای عربی به معنای پنهان کردن و پوشاندن. در اصطلاح، کافر کسی است که به دلیل نپذیرفتنِ دین حق، سزاوار عذاب الهی است. اگر فردی به اصول سهگانه دین اسلام، یعنی توحید، نبوت و معاد باور نداشته باشد، کافر است.