در مقام تعارض قرعه با استصحاب یا اصول دیگر کدام مقدّم است؟

اِسْتِصْحاب ، از اصطلاحات معروف در علم اصول فقه است. استصحاب یکی از اصول عملیه است كه هم در شبهات حُكمیه جاری است وهم در شبهات موضوعیه؛ بدین معنا كه هم فقیه در صورت نیافتن آیه یا روایتی معتبر در یك مسئله فقهی بر اساس شروط خاصی به قاعده استصحاب رجوع می‌كند و هم مقلد در موارد شك در موضوعات خارجی (نه در موارد شك در حكم)این قاعده را جاری می‌كند.

واژه تعارض ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • تعارض (فقه الحدیث)، یکی از شاخه های فقه الحدیث، به معنای شناخت تعارض اخبار و اختلاف روایات• تعارض ادله (اصول)، نافی میان مدلول - یا دلالت - دو یا چند دلیل• اقسام تعارض، اقسام تعارض مطرح در اصول فقه

قرعه، حاصل مصدر از ریشۀ قَرَعَ و به معنای نصیب است. [۱]

شرط ( جمله شرطیه )، بخشی از جمله شرطیه، دارای ادات شرط است.

واژه اصول ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اصول فقه (علم)، یکی‌ از شاخه‌های‌ علوم‌ اسلامی‌• أصول دین، (در مقابل‌ فروع‌ دین)، اصطلاحی‌ کلامی‌

قرعه، حاصل مصدر از ریشۀ قَرَعَ و به معنای نصیب است. [۱]

شرط ( جمله شرطیه )، بخشی از جمله شرطیه، دارای ادات شرط است.

واژه اصول ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اصول فقه (علم)، یکی‌ از شاخه‌های‌ علوم‌ اسلامی‌• أصول دین، (در مقابل‌ فروع‌ دین)، اصطلاحی‌ کلامی‌