انس
انس ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • انسان، انسان از «إِنْسیان»، موجود دو پا و اشرف مخلوقات• انس (به ضم الف)، به معنای آرام و قرار یافتن قلب بر اثر نزدیک شدن به چیزی
با چه زبانی با قرآن انس بگیرم؟
چرا باید آیه عربی قرآن را خواند؟ مگر خواندن ترجمه قرآن انس با کلام الهی نیست؟ اگر مرادتان از فارسی خواندن ، همان ترجمه قران هست باید عرض کنم که این که انسان همراه با خواندن متن اصلی ، به معنای قران هم توجه کند تا زمینه تامل و تفکر در مضامین بلند قران فراهم شود بسیار عالی است . اما باید گفت خواندن قرآن به زبان اصلی، که در حقیقت اصل برای همه ترجمه های آن است، نه تنها منافاتی با تأمل در معانی آن ندارد، بلکه برای بقاء قرآن و جلوگیری از تحریف آن در طول تاریخ لازم است. در این زمینه چند نکته قابل توجه و تأمل هست: 1) به هر حال، آیات قرآن به زبان عربی نازل شده، و خداوند فرموده است برای تدبر در آیات آن را به زبان عربی نازل کردیم. (یوسف/2). این نشان می دهد که درک زبان قرآن برای فهم مرادات آن مؤثر است، و باید زبان اصلی آن برای همیشه محفوظ بماند؛ ولو برای آن که محوری برای ترجمه ها و تفاسیر و تأویلات اهل دانش باشد. 2) جهت ایجاد معیار و محوری مشترک میان همه پیروان اسلام، و در واقع فراهم سازی اسباب وحدت و پیوند بین المللی دینی، وجود کتابی واحد و سعی در ایجاد وحدت ظاهر آن و اجتماع و تفاهم بر حول آن خوب و لازم است. 3) روح و محتوای هر پیام و سخنی در قالب زبان اصلی آن اصیل است، و در ترجمه آن وجود واسطه انتقال از زبانی به زبان دیگر، می تواند احیانا به اصالت آن ضربه بزند. گاهی معتقدند که این خصوصیت هر زبانی است که تنها با کلمات خاص آن می توان به مراد واقعی متکلم پی برد؛ چرا که زبان حاوی فرهنگ و پیشینه خاص خود است. این مطلب را وقتی بهتر درک می کنیم که ترجمه های مختلف قرآن را در طول تاریخ می بینیم که تا چه حد با هم تفاوت دارند؛ بعضی رساتر و بعضی نارسا هستند، به گونه ای که لزوم محوریت متن اصلی را در جامعه اسلامی اثبات می کند. این امر به خصوص وقتی که معجزه بودن این متن را بپذیریم بیشتر نمایان می شود. متنی که از نظر لفظ و معنا معجزه است، باید بر حفظ لفظ و معنای آن حداکثر وسواس را داشت. اهل تخصص در ادبیات عرب معمولا بر ترجمه ها خرده های ظریف علمی و ادبی می گیرند؛ به خصوص که در طول زمان برداشتهای تازه ای هم از این متن الهی می شود. شاید بتوان گفت که همه ترجمه‌های قرآن نارسا و در موارد متعددی دارای غلط می باشد. به عنوان مثال از سوره حمد نام می بریم که هیچ ترجمه‌ای که بتواند تمام مفاهیم آن را به زبان دیگر بیان کند، وجود ندارد. حتی تنها کلمه الله، هیچ معادلی در زبان دیگر ندارد، و مثلا به ادعای اهل ادب کلمه خدا در زبان فارسی هرگز معادل معنای الله نمی باشد. 4) کلمات و الفاظ قرآن کلمات خدا و وحی است، یعنی همان کلماتی است که به وسیله فرشته وحی بر پیامبر نازل شده است؛ و از این جهت این الفاظ و کلمات برای مسلمانان از تقدس ویژه ای برخوردار است. به همین خاطر سعی مسلمانان بر حفظ و خواندن این کتاب به همان زبان اصلی خود می بایست باشد. در برخی روایات آمده قرآن را به گونه ای بخوان که گویا خدا با تو دارد سخن می گوید و بر تو نازل شده است. 5) هم چنین شاید یکی از علت های تأکید به قرائت قرآن به همان زبان خود حفظ آن از تحریف و دست برد انسان ها است؛ یعنی اتفاق نامبارکی که در ادیان دیگر واقع شد. یکی از علت های محفوظ ماندن قرآن همین تاکیداتی است که به خواندن و حفظ قرآن به همان زبان اصلی خود شده است. با این تفاصیل، این راه جمع که یا زبان عربی بیاموزیم و قرآن را با زبان اصلی بخوانیم، و یا قرآن را در کنار بهترین ترجمه موجود آن در هر زمان بخوانیم، بهتر از اکتفا به هر کدام بدون دیگری است.
چرا باید آیه عربی قرآن را خواند؟ مگر خواندن ترجمه قرآن انس با کلام الهی نیست؟ اگر مرادتان از فارسی خواندن ، همان ترجمه قران هست باید عرض کنم که این که انسان همراه با خواندن متن اصلی ، به معنای قران هم توجه کند تا زمینه تامل و تفکر در مضامین بلند قران فراهم شود بسیار عالی است . اما باید گفت خواندن قرآن به زبان اصلی، که در حقیقت اصل برای همه ترجمه های آن است، نه تنها منافاتی با تأمل در معانی آن ندارد، بلکه برای بقاء قرآن و جلوگیری از تحریف آن در طول تاریخ لازم است. در این زمینه چند نکته قابل توجه و تأمل هست: 1) به هر حال، آیات قرآن به زبان عربی نازل شده، و خداوند فرموده است برای تدبر در آیات آن را به زبان عربی نازل کردیم. (یوسف/2). این نشان می دهد که درک زبان قرآن برای فهم مرادات آن مؤثر است، و باید زبان اصلی آن برای همیشه محفوظ بماند؛ ولو برای آن که محوری برای ترجمه ها و تفاسیر و تأویلات اهل دانش باشد. 2) جهت ایجاد معیار و محوری مشترک میان همه پیروان اسلام، و در واقع فراهم سازی اسباب وحدت و پیوند بین المللی دینی، وجود کتابی واحد و سعی در ایجاد وحدت ظاهر آن و اجتماع و تفاهم بر حول آن خوب و لازم است. 3) روح و محتوای هر پیام و سخنی در قالب زبان اصلی آن اصیل است، و در ترجمه آن وجود واسطه انتقال از زبانی به زبان دیگر، می تواند احیانا به اصالت آن ضربه بزند. گاهی معتقدند که این خصوصیت هر زبانی است که تنها با کلمات خاص آن می توان به مراد واقعی متکلم پی برد؛ چرا که زبان حاوی فرهنگ و پیشینه خاص خود است. این مطلب را وقتی بهتر درک می کنیم که ترجمه های مختلف قرآن را در طول تاریخ می بینیم که تا چه حد با هم تفاوت دارند؛ بعضی رساتر و بعضی نارسا هستند، به گونه ای که لزوم محوریت متن اصلی را در جامعه اسلامی اثبات می کند. این امر به خصوص وقتی که معجزه بودن این متن را بپذیریم بیشتر نمایان می شود. متنی که از نظر لفظ و معنا معجزه است، باید بر حفظ لفظ و معنای آن حداکثر وسواس را داشت. اهل تخصص در ادبیات عرب معمولا بر ترجمه ها خرده های ظریف علمی و ادبی می گیرند؛ به خصوص که در طول زمان برداشتهای تازه ای هم از این متن الهی می شود. شاید بتوان گفت که همه ترجمه‌های قرآن نارسا و در موارد متعددی دارای غلط می باشد. به عنوان مثال از سوره حمد نام می بریم که هیچ ترجمه‌ای که بتواند تمام مفاهیم آن را به زبان دیگر بیان کند، وجود ندارد. حتی تنها کلمه الله، هیچ معادلی در زبان دیگر ندارد، و مثلا به ادعای اهل ادب کلمه خدا در زبان فارسی هرگز معادل معنای الله نمی باشد. 4) کلمات و الفاظ قرآن کلمات خدا و وحی است، یعنی همان کلماتی است که به وسیله فرشته وحی بر پیامبر نازل شده است؛ و از این جهت این الفاظ و کلمات برای مسلمانان از تقدس ویژه ای برخوردار است. به همین خاطر سعی مسلمانان بر حفظ و خواندن این کتاب به همان زبان اصلی خود می بایست باشد. در برخی روایات آمده قرآن را به گونه ای بخوان که گویا خدا با تو دارد سخن می گوید و بر تو نازل شده است. 5) هم چنین شاید یکی از علت های تأکید به قرائت قرآن به همان زبان خود حفظ آن از تحریف و دست برد انسان ها است؛ یعنی اتفاق نامبارکی که در ادیان دیگر واقع شد. یکی از علت های محفوظ ماندن قرآن همین تاکیداتی است که به خواندن و حفظ قرآن به همان زبان اصلی خود شده است. با این تفاصیل، این راه جمع که یا زبان عربی بیاموزیم و قرآن را با زبان اصلی بخوانیم، و یا قرآن را در کنار بهترین ترجمه موجود آن در هر زمان بخوانیم، بهتر از اکتفا به هر کدام بدون دیگری است.
پاسخ:
چرا باید آیه عربی قرآن را خواند؟ مگر خواندن ترجمه قرآن انس با کلام الهی نیست؟ اگر مرادتان از فارسی خواندن ، همان ترجمه قران هست باید عرض کنم که این که انسان همراه با خواندن متن اصلی ، به معنای قران هم توجه کند تا زمینه تامل و تفکر در مضامین بلند قران فراهم شود بسیار عالی است . اما باید گفت خواندن قرآن به زبان اصلی، که در حقیقت اصل برای همه ترجمه های آن است، نه تنها منافاتی با تأمل در معانی آن ندارد، بلکه برای بقاء قرآن و جلوگیری از تحریف آن در طول تاریخ لازم است. در این زمینه چند نکته قابل توجه و تأمل هست: 1) به هر حال، آیات قرآن به زبان عربی نازل شده، و خداوند فرموده است برای تدبر در آیات آن را به زبان عربی نازل کردیم. (یوسف/2). این نشان می دهد که درک زبان قرآن برای فهم مرادات آن مؤثر است، و باید زبان اصلی آن برای همیشه محفوظ بماند؛ ولو برای آن که محوری برای ترجمه ها و تفاسیر و تأویلات اهل دانش باشد. 2) جهت ایجاد معیار و محوری مشترک میان همه پیروان اسلام، و در واقع فراهم سازی اسباب وحدت و پیوند بین المللی دینی، وجود کتابی واحد و سعی در ایجاد وحدت ظاهر آن و اجتماع و تفاهم بر حول آن خوب و لازم است. 3) روح و محتوای هر پیام و سخنی در قالب زبان اصلی آن اصیل است، و در ترجمه آن وجود واسطه انتقال از زبانی به زبان دیگر، می تواند احیانا به اصالت آن ضربه بزند. گاهی معتقدند که این خصوصیت هر زبانی است که تنها با کلمات خاص آن می توان به مراد واقعی متکلم پی برد؛ چرا که زبان حاوی فرهنگ و پیشینه خاص خود است. این مطلب را وقتی بهتر درک می کنیم که ترجمه های مختلف قرآن را در طول تاریخ می بینیم که تا چه حد با هم تفاوت دارند؛ بعضی رساتر و بعضی نارسا هستند، به گونه ای که لزوم محوریت متن اصلی را در جامعه اسلامی اثبات می کند. این امر به خصوص وقتی که معجزه بودن این متن را بپذیریم بیشتر نمایان می شود. متنی که از نظر لفظ و معنا معجزه است، باید بر حفظ لفظ و معنای آن حداکثر وسواس را داشت. اهل تخصص در ادبیات عرب معمولا بر ترجمه ها خرده های ظریف علمی و ادبی می گیرند؛ به خصوص که در طول زمان برداشتهای تازه ای هم از این متن الهی می شود. شاید بتوان گفت که همه ترجمه‌های قرآن نارسا و در موارد متعددی دارای غلط می باشد. به عنوان مثال از سوره حمد نام می بریم که هیچ ترجمه‌ای که بتواند تمام مفاهیم آن را به زبان دیگر بیان کند، وجود ندارد. حتی تنها کلمه الله، هیچ معادلی در زبان دیگر ندارد، و مثلا به ادعای اهل ادب کلمه خدا در زبان فارسی هرگز معادل معنای الله نمی باشد. 4) کلمات و الفاظ قرآن کلمات خدا و وحی است، یعنی همان کلماتی است که به وسیله فرشته وحی بر پیامبر نازل شده است؛ و از این جهت این الفاظ و کلمات برای مسلمانان از تقدس ویژه ای برخوردار است. به همین خاطر سعی مسلمانان بر حفظ و خواندن این کتاب به همان زبان اصلی خود می بایست باشد. در برخی روایات آمده قرآن را به گونه ای بخوان که گویا خدا با تو دارد سخن می گوید و بر تو نازل شده است. 5) هم چنین شاید یکی از علت های تأکید به قرائت قرآن به همان زبان خود حفظ آن از تحریف و دست برد انسان ها است؛ یعنی اتفاق نامبارکی که در ادیان دیگر واقع شد. یکی از علت های محفوظ ماندن قرآن همین تاکیداتی است که به خواندن و حفظ قرآن به همان زبان اصلی خود شده است. با این تفاصیل، این راه جمع که یا زبان عربی بیاموزیم و قرآن را با زبان اصلی بخوانیم، و یا قرآن را در کنار بهترین ترجمه موجود آن در هر زمان بخوانیم، بهتر از اکتفا به هر کدام بدون دیگری است.
- [سایر] راه انس با قرآن چیست؟
- [سایر] چه کنیم تا با قرآن انس بگیریم؟
- [آیت الله مظاهری] سادهترین راه انس با قرآن را بیان فرمایید؟
- [سایر] چرا برخی علی رغم علاقه فراوان، در روخوانی قرآن مشکل دارند؟ چگونه می‌توان با قرآن کریم انس گرفت؟
- [سایر] تدبّر در قرآن چه اهمیتی دارد؟ و به واسطه تدبر، قرآن به چه زبانی با مردم سخن میگوید؟
- [سایر] برای اینکه بچه ها از دوران کودکی انس و علاقه به قرآن پیدا کنند چه باید کرد؟
- [سایر] لغزشگاههای درون زبانی ترجمه‌های قرآن که گاه باعث انحراف می شوند را ذکر کنید.
- [سایر] برای انس بیشتر با قرآن چه کنیم و اینکه بخواهیم قرآن را از پایه وکامل یاد بگیریم از کجا شروع کنیم.
- [سایر] آیا استفاده قرآن از قالب های زبانی و شیوه های بیانی اعراب، نشانه ی تأثیر پذیری آن است؟
- [سایر] سلام، آزویم انس گرفتن با فرآن است دنبال مرکزی که بصورت تضمینی قرآن را برای بزرگسالان در شهر زنجان آموزش دهد می باشم لطفا مرا راهنمایی کنید
- [آیت الله سبحانی] لازم است خطبه ها به زبانی باشد که مستمعان آن را بفهمند و اگر دو نوع مستمع داشته باشد برخی از مطالب را به دو زبان تکرار کند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] صیغه عقد بیمه را می توان با هر زبانی اجرا کرد و یا قرارداد بیمه را روی کاغذ آورد و آن را امضاء نمود.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد مسّ نماید و احتیاط وجوبی آن است که اسم مبارک پیغمبر وامام وحضرت زهرا3 را هم مس ننماید.
- [آیت الله سبحانی] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد، مس نماید. و مسّ اسم مبارک پیغمبر و امامان و حضرت زهرا(علیهم السلام)هم اگر هتک حرمت و بی احترامی باشد حرام است.
- [آیت الله بروجردی] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد مس نماید و احتیاط واجب آن است که اسم مبارک پیغمبر و امام و حضرت زهرا علیه‌السلام را هم مس ننماید.
- [آیت الله بهجت] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را، به هر زبانی که نوشته شده باشد، مس نماید. و احتیاط واجب آن است که اسم پیغمبر صلیاللهعلیهوآله و امام علیه‌السلام و حضرت زهرا علیهاالسلام را هم مس ننماید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که وضو ندارد بنا بر احتیاط حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد؛ مس نماید. و بهتر آن است که اسم مبارک پیغمبر و امام و حضرت زهرا (ع) را هم مس ننماید.
- [امام خمینی] کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد مس نماید. و همچنین است بنابر احتیاط واجب مس اسم مبارک پیغمبر و امام و حضرت زهرا علیهمالسلام.
- [آیت الله سبحانی] اگر دو نفر بخواهند با هم شرکت کنند، چنانچه هر کدام مقداری از مال خود را با مال دیگری به طوری مخلوط کند که از یکدیگر تشخیص داده نشود شرکت حاصل می شود و نیازی به صیغه عربی و غیره نیست ولی برای تعیین حدود کار و شرائط، باید به طور زبانی و یا کتبی تعیین شود.
- [آیت الله سبحانی] اگر دو نفر بخواهند با هم شرکت کنند، چنانچه هر کدام مقداری از مال خود را با مال دیگری به طوری مخلوط کند که از یکدیگر تشخیص داده نشود شرکت حاصل می شود و نیازی به صیغه عربی و غیره نیست ولی برای تعیین حدود کار و شرائط، باید به طور زبانی و یا کتبی تعیین شود.