چرا بعضی برای اهل بیت (ع) از تعبیر آل الله استفاده می کنند، آیا این بهانه ای برای دشمنان شیعه نیست؟

درباره اینکه استفاده از تعبیر "ال الله" به دشمنان شیعه بهانه می دهد، باید عرض کنم که این گونه بهانه جویی ها، چندان نباید مورد توجه قرار گیرند. متاسفانه گروهی ذکر مداوم شب و روزشان تکفیر مسلمانان است و برایشان بین شیعه و سنی نیز تفاوتی نیست. آنها غرض اصلی شان مشرک خطاب کردن تمام مسلمانانی است که وهابی نشده اند. تا به این وسیله دراز شدن دستشان به خون و مال مسلمانان را توجیه کنند.
 
دکتر عصام العماد به نقل از  قرضاوی می گوید : در دنیای اسلام کسی اعم از مرده و زنده وجود ندارد مگر اینکه وهابیت کتابی در لعن آن نوشته است چه شیعه باشد چه سنی، چه زیدی و چه...

زینی دحلان مفتی مکه مکرّمه می نویسد:سلیمان، برادر محمد بن عبد الوهاب  روزی از برادرش محمد، تعداد ارکان اسلام را پرسید؟ محمد بن عبدالوهاب، جواب داد پنج تاست. سلیمان گفت:  ولی تو آن را شش رکن قرار داده ای و ششمین ارکان این است که هر کس از تو پیروی نکند، کافر است).

می گویند محمد بن عبدالوهاب به کسی که می خواست وارد کیش وهّابیّت بشود می گفت: پس از شهادتین باید گواهی دهی که در گذشته کافر بوده ای و پدر و مادر تو نیز در حال کفر از دنیا رفته اند، و همچنین باید گواهی دهی که علماء بزرگ گذشته کافر مرده اند. اگر چنانچه گواهی نمی داد وی را می کشتند.[1]

به هر حال معنای اضافه "آل الله" مانند تعبیر "بیت الله" است. آیا از تعبیر "بیت الله" این گونه فهمیده می شود که خدا نظیر انسان ها خانه ای دارد که حال از "آل الله" این گونه بفهمیم که خدا مانند انسان ها خانواده تشکیل داده!

اما درباره تعبیر "آل الله" ظاهرا این تعبیر عام تر از تعبیر "اهل بیت" است. و مشهور این است که به قریشیان "آل الله" گفته می شود:

"بعد از ولادت آن بزرگوار (پیامبر ص) قبیله قریش در میان عرب بزرگ شد، قریش به آل اللّه نامیده شدند."[2]

امام صادق فرمود آنها را آل‌ اللَّه‌ گفتند برای آنکه در بیت اللَّه بودند.[3]

و استفاده از این تعبیر درباره اهل بیت (علیهم السلام) از سوی خود آنها بسیار کم است. مثلا امام حسین (ع) در جایی می فرمایند: نَحْنُ آلُ‌ اللَّهِ‌[4] اما این تعبیر تنها گوشه ای از فضائل اهل بیت (علیهم السلام) را نشان می داده که برای دیگران نیز قابل کسب است. مثل اینکه پیامبر (ص) اهل قرآن را "آل الله" خوانده اند.[5] و بهتر است که برای  اهل بیت (ع) تعبیری استفاده کنیم که دیگران در آن تعبیر شریک نباشند تا خصائص ویژه آنها واضح تر مورد اشاره باشد.

[1]. الدرر السنیّة: 1/46، الفجر الصادق لجمیل صدقی الزهاوی: 17، کشف الارتیاب: 135.
[2]. اثبات الوصیة، ص: 114.
[3]. الأمالی( للصدوق)، النص، ص: 286.
[4]. مناقب آل أبی طالب ع  (لابن شهرآشوب)، ج‌4، ص 52.
[5]. رک: کشف الغمة فی معرفة الأئمة (طبعه - القدیمة)، ج‌1، ص: 40.