امام زمان
امام مهدی به دوازدهمین امام معصوم شیعیان اطلاق میشود. از آن بزرگوار به مناسبت در بابهای خمس و حج یاد شده است.
امام زمان (عج) چگونه از دشمنان اهل‌بیت (ع) انتقام می‌گیرند؟
شرح پرسش: چگونه امام زمان (عج) بعد از ظهور، از آنان که به حضرت زهرا (س) سیلی زده و خون امام حسین (ع) را ریخته اند انتقام می گیرند؟ مگر نه این که آنها سالهاست که در عالم قبر عذاب می‌شوند؟ آیا آنها زنده می‌گردند؟ پاسخ: جهت یافتن پاسخ مورد نظر، بررسی چند نکته ضروری است: الف) چه کسانی به دنیا باز می گردند؟ در ادبیّاتِ معارفِ شیعه، چنین آمده است که: پس از ظهور حضرت مهدی (عج) عده ای از خالص ترین مؤمنان و پلیدترین کافران به دنیا (بازگشت) می نمایند. چنین بازگشتی را (رَجعت) می نامند و صرفاً شاملِ همان افرادی است که ایمان یا کُفرشان در بالاترین درجه باشد و اگر شخصی به این میزان نرسیده باشد، در زُمرة (رَجعت یافتگان) نخواهد بود.[1] ب) آیا دشمنان حضرت زهرا و امام حسین علیهما السلام رَجعت می کنند؟ جای تردید نیست که ستمگران به اهل بیت علیهم السلام ، مصداق کُفر و شرک اند؛ تا جائی که در احادیث آمده است: (هر کس در کفر دشمنان و ستمگران به ما اهل بیت شک کند، کافر است)![2] با در کنار هم قرار دادنِ این پیام و روایت پیشین، نتیجه می گیریم این افراد حتماً به دنیا بازگشت کرده و به دست یداللهیِ حضرت مهدی علیه السلام به گوشه ای از جزایِ دنیاییِ بَرخی اعمال خود مواجه می شوند. از احادیث متعدّد استفاده می شود که: (اولین کار حضرت مهدی علیه السلام پس از ورود به مدینه، بیرون آوردن جنازة آن دو نفر ظالم و غاصبِ حق زهرا سلام الله علیها است. خلاصه مطلب این می باشد که ایشان از مردم می پرسند: آیا بین شما کسی هست که آندو را بشناسد؟ در پاسخ می گویند: ما آنها را از طریق اوصافشان می شناسیم و کسی غیر از آن دو نفر کنار جدّ به خاک سپرده نشده.... سپس ایشان دیوارهای کنار قبر آندو را خراب می کنند.... تا اینکه به جنازة آندو رسیده و جسد آنها را با همان صورت که از دنیا رفته اند بیرون آورده و کفن را کنار می زنند. امام به اذنِ خدا، آندو را زنده نموده و بر آنها لعن و نفرین می نمایند... هر کس به اندازة دانه ای از دوستی و محبّت آنها به دل داشته باشد، آنجا عقیدة خود را ظاهر کند. آنگاه به امر حضرت، خلایق اجتماع می کنند (تا شاهد محاکمة آندو باشند) سپس تمام رفتارهای ناپسند آنها را در هر عصر و زمانی، ذکر کرده و آنها نیز به جنایات خویش اعتراف می کنند. به دستور حضرت، ابتدا حاضرین از آنها قصاص می کنند. سپس حضرت امر می فرمایند تا آتشی از زمین بیرون آید که این همان آتشی است که بَر در خانة حضرت فاطمه سلام الله علیها آورده بودند. و با همان هیزمی که برای آتش زدن اهل بیت علیهم السلام جمع آوری کرده بودند و نزد اهل بیت باقی مانده و از یکدیگر ارث می بَرند آنها را آتش زده، پس دستور می دهند که بادی وزیده و خاکسترشان را به دریا ریخته و پراکنده نمایند). البته تصور نشود که این، آخرین عذابِ آندو است: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در این رابطه چنین می فرمایند: (هرگز!... به خدا سوگند که (سیّداکبر) رسول خدا صلی الله علیه و آله و (صدّیق اکبر) امیرالمؤمنان و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین و بقیّة ائمه هُدی علیهم السلام و تمامیِ آنهایی که ایمان خالص داشته اند و همة کسانی که کافر محض بوده اند برگشته و آنجا حاضر شده و قصاص می گیرند. تا جائیکه در یک شبانه روز هزار مرتبه کشته می شوند ولی باز به صورت نخست بر می گردند.)[3] ج آنها در قبر به عذاب می رسند، پس چرا باز هم در رَجعت متحمّل عذاب می شوند؟ عدالت یعنی: (حفظ تناسبات و اینکه هر چیز در جای شایسته اش قرار گیرد). پس اگر دانش آموزی به گونه ای کامل به درس بپردازد، شایستة نمرة 20 است و در غیر این صورت، به همان میزانی که تلاش کرده به امتیاز می رسد. نکته اینجاست که ما خیال می کنیم: جنایت دشمنانِ حضرت زهرا سلام الله علیها همان سیلیزدن به ایشان است و ظلم قاتلین حضرت امام حسین علیه السلام نیز، قتل ایشان می باشد؟! در حالیکه عمق جنایت فراتر از شعاع درکِ ماست. حضرت امام محمد باقر علیه السلام پاسخ این سؤال را چنین می فرمایند: (آن دو اولین کسانی هستند که به ما ظلم کرده، حق ما را ربوده و بر ما چیره شدند. آندو دری از ظلم و ستم به رویِ ما گشودند که تا قیامت بسته نخواهد شد. خداوند از ستمی که در حق ما نمودند نگذرد و آنها را نیامرزد).[4] به عبارتی: آن (سیلی) نیز آغاز نبرد بی پایانی بود که از دست پلید دوّمی شلیک شد و تنها جنایت آندو نیست![5] تمام جنایات (حتی شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام از روزِسقیفه و هم پیمانی ِ شیطان صفتان جهت غصب حق امامت و مدیریّت شایسته سالارِ معصومان، نشأت می گیرد. حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وزر و وبال همه را گردن آندو می داند و می فرماید: (تا قیامت هر خون ناحقی که ریخته شود، هر مالی که از حرام کسب شود، و هر فحشایی که مرتکب شوند همه بر گردن آن دو می باشد، تا این که قائم آل محمد صلی الله علیه و آله به پاخیزد (و از این اعمال جلوگیری کند). ما بنی هاشم بزرگ و خُردسال خود را دستور می دهیم که آن دو را سَب نموده (و ناسزا) گویند و از آنها برائت و بیزاری جویند)[6] با این حساب، دانسته می شود که جرم دشمنان اهل بیت علیهم السلام یکی و دو تا و صدتا و یک میلیون و یک میلیارد نیست بلکه به اندازه تمام گناهان صغیره و کبیره جن و انس (در طول زمان)، مرتکب فحشا و منکرند؛ و از اینروست که حتّی قصاصِ در زمان رجعت نیز کافی نمی باشد! امام صادق علیه السلام فرمودند: محبت و ولایت اولیای الهی و برائت از دشمنان آنها واجب است. برائت از کسانی که به آل محمد صلی الله علیه و آله ستم کرده، هتک حرمت نموده، فَدَک و میراث حضرت فاطمه سلام الله علیها را به زور گرفتند و حقوق آن حضرت و امیرالمؤمنین علیه السلام را به یغما بردند... (بحار10/ 356226؛ عیون اخبار الرضا علیه السلام 2/ 126124) پی نوشتها: [1] . انما یرجع الی الدنیا قیام القائم علیه السلام من محض الأیمان محضا او محض الکفر محضا. فاما من یَسوی هذین فلا رجوع لهم الی یوم الحساب. بحارالانوار، ج 6، ص 254، ب 8، ح 87؛ بحارالانوار، ج 53، ص 138. [2] . بحار، ج 27، ص 62؛ وسایل الشیعه، ج 28، ص 345؛ اعتقادات شیخ صدوق(ره) 8079. [3] . ر.ک: احتجاج 449، اِعلام الوری 436، عیون ج 1، ص 58، کمال الدین 253377، الهدایة الکبری، 163، مثالب النواصب، 113، ارشاد القلوب ج2، ص 285، الایقاظ 287، بحار 252386، بحار ج 3، ص 277276، و ج 36، ص 245، ج 52، ص 379 و 283، ج 53، ص 124. [4] . بحار 30/ 383. [5] . جنایات آنها را در کتاب (شهادت مادرم زهرا سلام الله علیها افسانه نیست!) مطالعه کنید (با استفاده از منابع غیر شیعی. [6] . بحار ج 47، ص 323، رِجال کَشّی، ص 206. منبع: اندیشه قم
شرح پرسش: چگونه امام زمان (عج) بعد از ظهور، از آنان که به حضرت زهرا (س) سیلی زده و خون امام حسین (ع) را ریخته اند انتقام می گیرند؟ مگر نه این که آنها سالهاست که در عالم قبر عذاب می‌شوند؟ آیا آنها زنده می‌گردند؟ پاسخ: جهت یافتن پاسخ مورد نظر، بررسی چند نکته ضروری است: الف) چه کسانی به دنیا باز می گردند؟ در ادبیّاتِ معارفِ شیعه، چنین آمده است که: پس از ظهور حضرت مهدی (عج) عده ای از خالص ترین مؤمنان و پلیدترین کافران به دنیا (بازگشت) می نمایند. چنین بازگشتی را (رَجعت) می نامند و صرفاً شاملِ همان افرادی است که ایمان یا کُفرشان در بالاترین درجه باشد و اگر شخصی به این میزان نرسیده باشد، در زُمرة (رَجعت یافتگان) نخواهد بود.[1] ب) آیا دشمنان حضرت زهرا و امام حسین علیهما السلام رَجعت می کنند؟ جای تردید نیست که ستمگران به اهل بیت علیهم السلام ، مصداق کُفر و شرک اند؛ تا جائی که در احادیث آمده است: (هر کس در کفر دشمنان و ستمگران به ما اهل بیت شک کند، کافر است)![2] با در کنار هم قرار دادنِ این پیام و روایت پیشین، نتیجه می گیریم این افراد حتماً به دنیا بازگشت کرده و به دست یداللهیِ حضرت مهدی علیه السلام به گوشه ای از جزایِ دنیاییِ بَرخی اعمال خود مواجه می شوند. از احادیث متعدّد استفاده می شود که: (اولین کار حضرت مهدی علیه السلام پس از ورود به مدینه، بیرون آوردن جنازة آن دو نفر ظالم و غاصبِ حق زهرا سلام الله علیها است. خلاصه مطلب این می باشد که ایشان از مردم می پرسند: آیا بین شما کسی هست که آندو را بشناسد؟ در پاسخ می گویند: ما آنها را از طریق اوصافشان می شناسیم و کسی غیر از آن دو نفر کنار جدّ به خاک سپرده نشده.... سپس ایشان دیوارهای کنار قبر آندو را خراب می کنند.... تا اینکه به جنازة آندو رسیده و جسد آنها را با همان صورت که از دنیا رفته اند بیرون آورده و کفن را کنار می زنند. امام به اذنِ خدا، آندو را زنده نموده و بر آنها لعن و نفرین می نمایند... هر کس به اندازة دانه ای از دوستی و محبّت آنها به دل داشته باشد، آنجا عقیدة خود را ظاهر کند. آنگاه به امر حضرت، خلایق اجتماع می کنند (تا شاهد محاکمة آندو باشند) سپس تمام رفتارهای ناپسند آنها را در هر عصر و زمانی، ذکر کرده و آنها نیز به جنایات خویش اعتراف می کنند. به دستور حضرت، ابتدا حاضرین از آنها قصاص می کنند. سپس حضرت امر می فرمایند تا آتشی از زمین بیرون آید که این همان آتشی است که بَر در خانة حضرت فاطمه سلام الله علیها آورده بودند. و با همان هیزمی که برای آتش زدن اهل بیت علیهم السلام جمع آوری کرده بودند و نزد اهل بیت باقی مانده و از یکدیگر ارث می بَرند آنها را آتش زده، پس دستور می دهند که بادی وزیده و خاکسترشان را به دریا ریخته و پراکنده نمایند). البته تصور نشود که این، آخرین عذابِ آندو است: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در این رابطه چنین می فرمایند: (هرگز!... به خدا سوگند که (سیّداکبر) رسول خدا صلی الله علیه و آله و (صدّیق اکبر) امیرالمؤمنان و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین و بقیّة ائمه هُدی علیهم السلام و تمامیِ آنهایی که ایمان خالص داشته اند و همة کسانی که کافر محض بوده اند برگشته و آنجا حاضر شده و قصاص می گیرند. تا جائیکه در یک شبانه روز هزار مرتبه کشته می شوند ولی باز به صورت نخست بر می گردند.)[3] ج آنها در قبر به عذاب می رسند، پس چرا باز هم در رَجعت متحمّل عذاب می شوند؟ عدالت یعنی: (حفظ تناسبات و اینکه هر چیز در جای شایسته اش قرار گیرد). پس اگر دانش آموزی به گونه ای کامل به درس بپردازد، شایستة نمرة 20 است و در غیر این صورت، به همان میزانی که تلاش کرده به امتیاز می رسد. نکته اینجاست که ما خیال می کنیم: جنایت دشمنانِ حضرت زهرا سلام الله علیها همان سیلیزدن به ایشان است و ظلم قاتلین حضرت امام حسین علیه السلام نیز، قتل ایشان می باشد؟! در حالیکه عمق جنایت فراتر از شعاع درکِ ماست. حضرت امام محمد باقر علیه السلام پاسخ این سؤال را چنین می فرمایند: (آن دو اولین کسانی هستند که به ما ظلم کرده، حق ما را ربوده و بر ما چیره شدند. آندو دری از ظلم و ستم به رویِ ما گشودند که تا قیامت بسته نخواهد شد. خداوند از ستمی که در حق ما نمودند نگذرد و آنها را نیامرزد).[4] به عبارتی: آن (سیلی) نیز آغاز نبرد بی پایانی بود که از دست پلید دوّمی شلیک شد و تنها جنایت آندو نیست![5] تمام جنایات (حتی شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام از روزِسقیفه و هم پیمانی ِ شیطان صفتان جهت غصب حق امامت و مدیریّت شایسته سالارِ معصومان، نشأت می گیرد. حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وزر و وبال همه را گردن آندو می داند و می فرماید: (تا قیامت هر خون ناحقی که ریخته شود، هر مالی که از حرام کسب شود، و هر فحشایی که مرتکب شوند همه بر گردن آن دو می باشد، تا این که قائم آل محمد صلی الله علیه و آله به پاخیزد (و از این اعمال جلوگیری کند). ما بنی هاشم بزرگ و خُردسال خود را دستور می دهیم که آن دو را سَب نموده (و ناسزا) گویند و از آنها برائت و بیزاری جویند)[6] با این حساب، دانسته می شود که جرم دشمنان اهل بیت علیهم السلام یکی و دو تا و صدتا و یک میلیون و یک میلیارد نیست بلکه به اندازه تمام گناهان صغیره و کبیره جن و انس (در طول زمان)، مرتکب فحشا و منکرند؛ و از اینروست که حتّی قصاصِ در زمان رجعت نیز کافی نمی باشد! امام صادق علیه السلام فرمودند: محبت و ولایت اولیای الهی و برائت از دشمنان آنها واجب است. برائت از کسانی که به آل محمد صلی الله علیه و آله ستم کرده، هتک حرمت نموده، فَدَک و میراث حضرت فاطمه سلام الله علیها را به زور گرفتند و حقوق آن حضرت و امیرالمؤمنین علیه السلام را به یغما بردند... (بحار10/ 356226؛ عیون اخبار الرضا علیه السلام 2/ 126124) پی نوشتها: [1] . انما یرجع الی الدنیا قیام القائم علیه السلام من محض الأیمان محضا او محض الکفر محضا. فاما من یَسوی هذین فلا رجوع لهم الی یوم الحساب. بحارالانوار، ج 6، ص 254، ب 8، ح 87؛ بحارالانوار، ج 53، ص 138. [2] . بحار، ج 27، ص 62؛ وسایل الشیعه، ج 28، ص 345؛ اعتقادات شیخ صدوق(ره) 8079. [3] . ر.ک: احتجاج 449، اِعلام الوری 436، عیون ج 1، ص 58، کمال الدین 253377، الهدایة الکبری، 163، مثالب النواصب، 113، ارشاد القلوب ج2، ص 285، الایقاظ 287، بحار 252386، بحار ج 3، ص 277276، و ج 36، ص 245، ج 52، ص 379 و 283، ج 53، ص 124. [4] . بحار 30/ 383. [5] . جنایات آنها را در کتاب (شهادت مادرم زهرا سلام الله علیها افسانه نیست!) مطالعه کنید (با استفاده از منابع غیر شیعی. [6] . بحار ج 47، ص 323، رِجال کَشّی، ص 206. منبع: اندیشه قم
پاسخ:
شرح پرسش:
چگونه امام زمان (عج) بعد از ظهور، از آنان که به حضرت زهرا (س) سیلی زده و خون امام حسین (ع) را ریخته اند انتقام می گیرند؟ مگر نه این که آنها سالهاست که در عالم قبر عذاب می‌شوند؟ آیا آنها زنده می‌گردند؟
پاسخ:
جهت یافتن پاسخ مورد نظر، بررسی چند نکته ضروری است:
الف) چه کسانی به دنیا باز می گردند؟
در ادبیّاتِ معارفِ شیعه، چنین آمده است که: پس از ظهور حضرت مهدی (عج) عده ای از خالص ترین مؤمنان و پلیدترین کافران به دنیا (بازگشت) می نمایند. چنین بازگشتی را (رَجعت) می نامند و صرفاً شاملِ همان افرادی است که ایمان یا کُفرشان در بالاترین درجه باشد و اگر شخصی به این میزان نرسیده باشد، در زُمرة (رَجعت یافتگان) نخواهد بود.[1]
ب) آیا دشمنان حضرت زهرا و امام حسین علیهما السلام رَجعت می کنند؟
جای تردید نیست که ستمگران به اهل بیت علیهم السلام ، مصداق کُفر و شرک اند؛ تا جائی که در احادیث آمده است:
(هر کس در کفر دشمنان و ستمگران به ما اهل بیت شک کند، کافر است)![2]
با در کنار هم قرار دادنِ این پیام و روایت پیشین، نتیجه می گیریم این افراد حتماً به دنیا بازگشت کرده و به دست یداللهیِ حضرت مهدی علیه السلام به گوشه ای از جزایِ دنیاییِ بَرخی اعمال خود مواجه می شوند.
از احادیث متعدّد استفاده می شود که:
(اولین کار حضرت مهدی علیه السلام پس از ورود به مدینه، بیرون آوردن جنازة آن دو نفر ظالم و غاصبِ حق زهرا سلام الله علیها است. خلاصه مطلب این می باشد که ایشان از مردم می پرسند: آیا بین شما کسی هست که آندو را بشناسد؟ در پاسخ می گویند: ما آنها را از طریق اوصافشان می شناسیم و کسی غیر از آن دو نفر کنار جدّ به خاک سپرده نشده.... سپس ایشان دیوارهای کنار قبر آندو را خراب می کنند.... تا اینکه به جنازة آندو رسیده و جسد آنها را با همان صورت که از دنیا رفته اند بیرون آورده و کفن را کنار می زنند. امام به اذنِ خدا، آندو را زنده نموده و بر آنها لعن و نفرین می نمایند... هر کس به اندازة دانه ای از دوستی و محبّت آنها به دل داشته باشد، آنجا عقیدة خود را ظاهر کند. آنگاه به امر حضرت، خلایق اجتماع می کنند (تا شاهد محاکمة آندو باشند) سپس تمام رفتارهای ناپسند آنها را در هر عصر و زمانی، ذکر کرده و آنها نیز به جنایات خویش اعتراف می کنند. به دستور حضرت، ابتدا حاضرین از آنها قصاص می کنند. سپس حضرت امر می فرمایند تا آتشی از زمین بیرون آید که این همان آتشی است که بَر در خانة حضرت فاطمه سلام الله علیها آورده بودند. و با همان هیزمی که برای آتش زدن اهل بیت علیهم السلام جمع آوری کرده بودند و نزد اهل بیت باقی مانده و از یکدیگر ارث می بَرند آنها را آتش زده، پس دستور می دهند که بادی وزیده و خاکسترشان را به دریا ریخته و پراکنده نمایند).
البته تصور نشود که این، آخرین عذابِ آندو است: حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در این رابطه چنین می فرمایند:
(هرگز!... به خدا سوگند که (سیّداکبر) رسول خدا صلی الله علیه و آله و (صدّیق اکبر) امیرالمؤمنان و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین و بقیّة ائمه هُدی علیهم السلام و تمامیِ آنهایی که ایمان خالص داشته اند و همة کسانی که کافر محض بوده اند برگشته و آنجا حاضر شده و قصاص می گیرند. تا جائیکه در یک شبانه روز هزار مرتبه کشته می شوند ولی باز به صورت نخست بر می گردند.)[3]
ج آنها در قبر به عذاب می رسند، پس چرا باز هم در رَجعت متحمّل عذاب می شوند؟
عدالت یعنی: (حفظ تناسبات و اینکه هر چیز در جای شایسته اش قرار گیرد). پس اگر دانش آموزی به گونه ای کامل به درس بپردازد، شایستة نمرة 20 است و در غیر این صورت، به همان میزانی که تلاش کرده به امتیاز می رسد.
نکته اینجاست که ما خیال می کنیم: جنایت دشمنانِ حضرت زهرا سلام الله علیها همان سیلیزدن به ایشان است و ظلم قاتلین حضرت امام حسین علیه السلام نیز، قتل ایشان می باشد؟! در حالیکه عمق جنایت فراتر از شعاع درکِ ماست.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام پاسخ این سؤال را چنین می فرمایند:
(آن دو اولین کسانی هستند که به ما ظلم کرده، حق ما را ربوده و بر ما چیره شدند. آندو دری از ظلم و ستم به رویِ ما گشودند که تا قیامت بسته نخواهد شد. خداوند از ستمی که در حق ما نمودند نگذرد و آنها را نیامرزد).[4]
به عبارتی: آن (سیلی) نیز آغاز نبرد بی پایانی بود که از دست پلید دوّمی شلیک شد و تنها جنایت آندو نیست![5] تمام جنایات (حتی شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام از روزِسقیفه و هم پیمانی ِ شیطان صفتان جهت غصب حق امامت و مدیریّت شایسته سالارِ معصومان، نشأت می گیرد.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وزر و وبال همه را گردن آندو می داند و می فرماید:
(تا قیامت هر خون ناحقی که ریخته شود، هر مالی که از حرام کسب شود، و هر فحشایی که مرتکب شوند همه بر گردن آن دو می باشد، تا این که قائم آل محمد صلی الله علیه و آله به پاخیزد (و از این اعمال جلوگیری کند). ما بنی هاشم بزرگ و خُردسال خود را دستور می دهیم که آن دو را سَب نموده (و ناسزا) گویند و از آنها برائت و بیزاری جویند)[6]
با این حساب، دانسته می شود که جرم دشمنان اهل بیت علیهم السلام یکی و دو تا و صدتا و یک میلیون و یک میلیارد نیست بلکه به اندازه تمام گناهان صغیره و کبیره جن و انس (در طول زمان)، مرتکب فحشا و منکرند؛ و از اینروست که حتّی قصاصِ در زمان رجعت نیز کافی نمی باشد!
امام صادق علیه السلام فرمودند:
محبت و ولایت اولیای الهی و برائت از دشمنان آنها واجب است. برائت از کسانی که به آل محمد صلی الله علیه و آله ستم کرده، هتک حرمت نموده، فَدَک و میراث حضرت فاطمه سلام الله علیها را به زور گرفتند و حقوق آن حضرت و امیرالمؤمنین علیه السلام را به یغما بردند...
(بحار10/ 356226؛ عیون اخبار الرضا علیه السلام 2/ 126124)
پی نوشتها:
[1] . انما یرجع الی الدنیا قیام القائم علیه السلام من محض الأیمان محضا او محض الکفر محضا. فاما من یَسوی هذین فلا رجوع لهم الی یوم الحساب. بحارالانوار، ج 6، ص 254، ب 8، ح 87؛ بحارالانوار، ج 53، ص 138.
[2] . بحار، ج 27، ص 62؛ وسایل الشیعه، ج 28، ص 345؛ اعتقادات شیخ صدوق(ره) 8079.
[3] . ر.ک: احتجاج 449، اِعلام الوری 436، عیون ج 1، ص 58، کمال الدین 253377، الهدایة الکبری، 163، مثالب النواصب، 113، ارشاد القلوب ج2، ص 285، الایقاظ 287، بحار 252386، بحار ج 3، ص 277276، و ج 36، ص 245، ج 52، ص 379 و 283، ج 53، ص 124.
[4] . بحار 30/ 383.
[5] . جنایات آنها را در کتاب (شهادت مادرم زهرا سلام الله علیها افسانه نیست!) مطالعه کنید (با استفاده از منابع غیر شیعی.
[6] . بحار ج 47، ص 323، رِجال کَشّی، ص 206.
منبع: اندیشه قم
- [سایر] امام زمان (عج) چگونه از قاتلان اهل‌بیت (ع) که قرنها پیش مردهاند انتقام می‌گیرند؟
- [سایر] امام زمان (عج) درباره اهل‌بیت (ع) چه فرمودهاند؟
- [سایر] این که امام زمان (عج)، انتقام خون امام حسین (ع) را می‌گیرند به چه معناست؟
- [سایر] نمونهای از روایات اهل‌بیت (ع) درباره غیبت حضرت مهدی (عج) را بیان کنید.
- [سایر] حضرت مهدی (عج) علم اهل‌بیت (ع) را چند نوع معرفی نمودند؟
- [سایر] نمونهای از روایات اهل‌بیت (ع) درباره غیبت حضرت مهدی (عج) را بیان کنید.
- [سایر] امام مهدی(عج) از دیدگاه روایات اهل بیت(ع) چه خصوصیات و اوصافی دارد؟
- [سایر] امام مهدی (عج) از دیدگاه روایات اهل بیت (ع) چه خصوصیّات و اوصافی دارد؟
- [سایر] امام زمان (عج) درباره مقام اهل بیت (ع) و خالقیت خداوند چه فرمودند؟
- [سایر] امام زمان (عج) چه سفارشی درباره محبت و دوستی اهل بیت (ع) نمودند؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اشْهد انْ لا اله إلا الله وحْده لا شریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد. و اشْهد ان محمداً عبْده و رسوله: و گواهی می دهم محمد(صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد و آل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت او(علیهم السلام).
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله بروجردی] در آشامیدن آب چند چیز مستحب است:اوّل:آب را به طور مکیدن بیاشامد.دوم:در روز ایستاده آب بخورد.سوم:پیش از آشامیدن آب (بسم الله) و بعد از آن (الحمد لله) بگوید.چهارم:به سه نفس آب بیاشامد.پنجم:از روی میل آب بیاشامد.ششم:بعد از آشامیدن آب حضرت ابا عبدالله (- ع) و اهل بیت ایشان را یاد کند و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . در آشامیدن آب، چند چیز مستحب است: اول آب را به طور مکیدن بیاشامد. دوم در روز، ایستاده آب بخورد. سوم پیش از آشامیدن آب (بِسْمِ الله) و بعد از آن (اَلْحَمْدُ لله) بگوید. چهارم به سه نفس آب بیاشامد. پنجم از روی میل آب بیاشامد. ششم بعد از آشامیدن آب، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و اهل بیت بزرگوارش را یاد کند، و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] دراشامیدن اب چند چیز مستحب است اول اب رابه طور مکیدن بیاشامد دوم در روز ایستاده اب بیاشامد سوم پیش از اشامیدن اب بسم الله وبعداز ان الحمدالله بگوید چهارم به سه نفس اب بیاشامد پنجم از روی میل اب بیاشامد ششم بعداز اشامیدن اب حضرت ابی عبدالله علیه السلام و اهل بیت ایشان را یاد کند و قاتلان ان حضرت را لعنت نماید
- [آیت الله جوادی آملی] .کسانی که دشمن اهل بیت(ع) هستند، ناصبی و نجساند و دست یافتن بر اموال آن ها حلال بوده و حکم غنائم جنگی را دارد و پس از پرداختن خمس، تصرف در آن جایز است.