عالم هستی گسترده تر از بخشی است که با چشمان خود می بینیم. انسان با حواس پنج گانه، تنها عالم محسوس مادی را درک می کند، اما با بهره گیری از عقل که توانایی رسیدن به نادیده ها را دارد، متوجه عالمی بسیار گسترده تر از عالم مادی می شود. کما اینکه با درک فطری که پس از صفای قلبی پررنگ تر می شود، می تواند با این عالم گسترده، ارتباطاتی برقرار سازد.
اصل قبول این عالم، نکته بسیار مهمی است و در اسلام به عنوان یکی از خصیصه های مهم مومنان بیان شده است:
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبَِ (3 بقره) (متقین) آن کسانی که به غیب ایمان می آورند .
و روشن است که توجه به این عالم تاثیر بسیاری در زندگی انسان می گذارد. از جمله آنکه محاسبات او برای افعالش را گسترده تر و متفاوت می کند. و انسانی که برای افعالش، تنها محاسبه چند روزه دنیای مادی را می کند، به جایی می رسد که اعمالش را با توجه به ابدیت انجام می دهد و سعی می کند بهره ای این چنین عظیم داشته باشد.
بخشی از عالم غیب نیز فرشتگان هستند که به مدد انسان می پردازند و نمونه های متعددی از آن نسبت به امور مادی یا معنوی در قرآن ذکر شده است.
مثلا درباره کمک فرشتگان در جنگ قرآن می فرماید:
بَلَیٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَیَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ مُسَوِّمِینَ (125 آل عمران) آری، اگر صبر کنید و پرهیزگاری نمایید، و (دشمن) با همین جوش (و خروش) سراغ شما بیاید. پروردگارتان شما را به پنج هزار فرشته نشاندار یاری خواهد کرد.
همچنین درباره کمک های معنوی فرشتگان مطالب بسیاری ذکر شده، مثل آنکه در قبال برخی از نیکی های انسان، فرشتگانی خلق می شوند که تا قیامت از طرف آن انسان، ذکر می گویند تا ثوابش به آن انسان برسد.
اما نکته مهم آن است که مراقب باشیم، از حقایق سوء استفاده نشود و عده ای با اغراض خاص،در پشت حقایقی موضع نگیرند تا سخنان باطل خویش را نشر دهند. فرشته یک حقیقت دینی است و امداد او به انسان ها نیز قابل تردید نیست. اما اینکه چه عملی برای دریافت چه نوع امدادی انجام شود، خود نیازمند مستند معتبر است.
اینکه بدون هیچ مستند معتبری دستور العمل نوشته شود که مثلا نیم ساعت فلان کار خاص با کیفیتی مشخص انجام شود، این جدای از اصل وجود و کمک فرشتگان است. و مثل اعمال بدعت آمیز و خرافی است. و مثل آن است که بگوییم چون قربانی کردن فعل درستی است، پس باید خون قربانی را مثلا به پلاک ماشینی که تازه خریده ایم، بمالیم. حال آنکه مالیدن خون قربانی به وسایل یکی از اعمال دوران جاهلیت است و صحت قربانی هیچ ربطی به جواز این کار ندارد.
