هنگام قیامت آیا کعبه هم ویران می شود؟

در این‌باره به طور خاص مطالبی از احادیث یا آیات به دست نیامد. اگر بخواهیم با توجه به کلیات نظر بدهیم باید بگوییم که: در قیامت زلزله های مهیب و وحشتناکی رخ می دهد که تمام کوه ها را مانند غباری در هوا می پراکند. پس هیچ چیز باقی نخواهد ماند. مقداری از اوصاف قیامت در قرآن این گونه بیان شده است:
إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ* وَ إِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثرَتْ* وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ؛[انفطار، آیات 1 الی3] آن گاه که آسمان بشکافد،*  و آن گاه که ستارگان پراکنده شوند،* و آن گاه که دریاها به هم بپیوندند.
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ* وَ إِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ* وَ إِذَا الجْبَالُ سُیرِّتْ؛[تکویر، آیات 1 الی3] چون خورشید بی‌‌فروغ شود،* و چون ستارگان فرو ریزند،* و چون کوه‌ها از جای خود بشوند.
وَ تَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ؛[قارعه/5] کوه‌ها چون پشم رنگارنگ حلاجی شده می‌‌گردد.
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالهَا(1) وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا؛[زلزله آیات 1و2] آن گاه که زمین لرزانده شود به سخت‌ترین لرزه‌هایش،* و زمین بارهای سنگینش را بیرون ریزد.

اما یک احتمال دیگر نیز می توان درباره کعبه داد. و آن اینکه از زمین بالا رود، همانگونه که این مطلب درباره زمین کربلا بیان شده است:
حضرت علی بن الحسین علیهما السّلام فرمودند: خداوند متعال بیست و چهار هزار سال قبل از اینکه زمین کعبه را خلق کند و آن را حرم قرار دهد زمین کربلاء را آفرید و آن را حرم امن و مبارک گرداند، و هر گاه حق تعالی بخواهد کره زمین را لرزانده و حرکتش دهد (کنایه از قیامت باشد) زمین کربلاء را همراه تربتش در حالی که نورانی و شفّاف هست بالا برده و آن را در برترین باغ‌های بهشت قرار داده و بهترین مسکن در آنجا می‌‌گردانش و ساکن نمی‌‌شود در آن مگر انبیاء و مرسلین این زمین بین باغ‌های بهشت می‌‌درخشد همان طوری که ستاره درخشنده بین ستارگان نورفشانی می‌‌نماید.[1]

اما شاید روز قیامت، پایان تاریخ کعبه باشد، همان گونه که در بعضی از روایات، سنت های کعبه تا روز قیامت مستمر معرفی شده است.
خداوند عزّ و جلّ دوست داشت که سایر بندگان و عبادت‌ کنندگان، مانند ملائکه عبادت کنند، لذا در آسمان چهارم محاذی عرش خانه‌‌ای قرار داد که بدان ضراح می‌‌گفتند، سپس در آسمان دنیا خانه‌‌ای بنا نهاد که آن را بیت المعمور می‌‌گفتند و آن محاذی ضراح بود، آنگاه خانه کعبه را وضع نمود در برابر بیت المعمور و محاذی آن، و آدم ابو البشر را دستور داد تا بگرد آن طواف کند، و خدای عزّ و جلّ بر آدم گناهش را ببخشود و این امر در اولاد آدم تا روز قیامت جاری گشت.[2]
از امام ششم علیه السّلام که: خدا آفریده‌‌ای بیش از فرشته‌‌ها نیافریده، و البته هر روزی 70 هزار فرشته فرو شوند، و بگرد بیت المعمور بگردند، از آن پس فرو شوند و گرد کعبه گردند، از آن پس بزیارت قبر پیغمبر صلی اللَّه علیه و آله آیند و بر او سلام دهند، سپس بیرون روند، و مانند آنها پیوسته تا روز قیامت فرو شوند.[3]

[1]. کامل الزیارات، ص: 268.
[2]. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‌2، ص: 91.
[3]. بحار الأنوار ، ج‌56، ص: 17.