( پیروان بسیاری از ادیان و مذاهب معتقدند که در یک عصر تاریک و بحرانی که فساد و ظلم همه جا را فراگرفته، یک نجات دهنده بزرگ جهانی قیام خواهد کرد و با مدد غیبی وضع آشفته را اصلاح میکند.
هر ملّتی او را با لقب مخصوصی می‌‌شناسد و او را از ملت خود میدانند، یهودیان او را به‌نام سرور میکائیلی و مسیحیان به‌نام مسیح موعود و زرتشتیان به‌نام سوشیانس (به معنای نجات دهنده جهان) و مسلمانان به‌نام مهدی منتظر می‌‌شناسند.
... آنچه را که در این ادیان و مذاهب وعده داده شده، مطابق است با روایات اسلامی، از باب نمونه به موارد مختصری اشاره میشود.
در کتاب (دید) که نزد هندویان از کتب آسمانی است آمده: پس از خرابی دنیاپادشاهی در آخر الزمان پیدا میشود که پیشوای خلائق باشد و نام او منصور (که در روایات ما لقب امام زمان عج است) باشد و تمام عالم را بگیرد و به‌دین خود در آورد و همه کس را از مؤمن و کافر بشناسد و هر چه از خدا خواهد بر آید.
در کتاب (زند) که از کتابهای مذهبی زردشتیان است چنین آمده: آنگاه فیروزی بزرگ از طرف ایزدان برانگیخته میشود، و اهریمنان را منقرض می‌‌سازند و تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند و بعد از پیروزی ایزدان و بر انداختن تبار اهریمنان، عالم کیهان به سعادت اصلی خود رسیده بنی آدم بر تخت نیکبختی خواهد نشست.
همچنین در تورات، در سفر تکوین از دوازده امام که از نسل اسماعیل بوجود می‌‌آیند سخن گفته شده است.
و در مزامیر حضرت داود علیه السلام آمده است:... و امّا صالحان را خداوند تأیید میکند... صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن همیشه ساکن خواهند بود.)[1]
آقای حسن قائمیان در صفحه 17 کتاب ظهور و علائم ظهور مینویسد: (قسمت اعظم ترجمه متن‌های پهلوی صادق در باره ظهور و علائم ظهور است، و اگر روی هم رفته نظر کنیم به همه متون پهلوی ترجمه صادق (هدایت) باید بگوئیم که تماما جنبه مذهبی دارد. موضوع ظهور و علائم ظهور موضوعی است که در همه مذاهب بزرگ جهان واجد اهمیت خاصی است. و در همه مذاهب مشترک است و آرزوی مشترک همه معتقدین بمذاهب بزرگ را تشکیل میدهد... از این رو در همه قرون و اعصار آرزوی یک مصلح بزرگ جهانی در دلهای خدا پرستان وجود داشته است و این آرزو تنها در میان پیروان مذهبهای بزرگ مانند زرتشتی، یهودی، مسیحی و مسلمان سابقه ندارد، بلکه آثار آن را در افسانه‌های یونان، در افسانه‌های میترا در ایران، در کتابهای قدیم چینیان و در عقائد هندیان و در بین اهالی اسکاندیناوی و حتی در میان مصریان قدیم و بومیان وحشی مکزیک و نظائر آنها نیز میتوان یافت.)[2]
[1]. ر.ک: دوازده گفتار درباره حضرت مهدی ع- حسین اوسطی - ص 285.
[2]. مهدی موعود ع، ترجمه علی دوانی، مقدمه، ص: 177.
