امام زمان
امام مهدی به دوازدهمین امام معصوم شیعیان اطلاق می‌شود. از آن بزرگوار به مناسبت در بابهای خمس و حج یاد شده است.
آیا عریضه نویسی برای امام زمان از نظر شرعی صحیح است ؟
آیا عریضه نویسی برای امام زمان از نظر شرعی صحیح است ؟ وآیا در احادیث شیعی یا در آیات قرآنی می تواند سندی برای اثبات خرافی نبودن عریضه نویسی ونامه نوشتن برای امام زمان پیدا کرد این واقعیت وجود دارد که ارتباط با اولیاء الهی چه در زمان حضورشان در دنیا و حتی بعد از ارتحال شان از راه اسبابی چون زیارت در حرم های ایشان و نیز اتصال با قلب و دل از راه دور و یا نوشتن نامه و عریضه و از این قبیل، امری مطلوب است، زیرا نفوس اولیاء خدا نفوسی پاک و بیدار و آگاه از ملکوت و اسرار پشت پرده است. همان طور که در زیارت های ایشان خصوصا زیارت جامعه کبیره بدان تصریح شده است، به همین جهت هر گونه ارتباطی که البته دور از وهن و خرافه باشد و نیز دستاویزی برای تمسخر دیگران نشود، امری مطلوب بوده و نمی توان ممانعتی در برابر آن ایجاد کرد. بنابر این اصل ارتباط با امام معصوم ریشه دینی دارد که با برخی از ظواهر و رفتارها در هم آمیخته شده است. محدث بزرگ شیعه شیخ عباس قمی از محدث بزرگ علامه مجلسی نقل کرده: هر کسی حاجتی دارد آنچه که ذکر می شود (دعایی است که به منبع آن اشاره می گردد) در ورق های بنویسد و در ضریح یکی از قبور امامان معصوم سلام الله علیهم اجمعین بیندازد یا ورقه را ببندد و مهر کند و خاک پاک را گِل سازد، و آن میان گِل گذارد و در نهر یا چاهی عمیق یا غدیر (گودال) آبی بیندازد که به حضرت صاحب الزمان می رسد و آن بزرگوار عهده دار برآوردن حاجت می شود.آن گاه دعا را ذکر کرده است.(1) نگارنده خود مشاهد کردم که یکی از علمای بزرگ را که اکنون در قید حیات نیستند نامه ای نوشته از شخص معتمدی خواستند که آن را در ضریح امام رضا(ع) قرار دهد. این سیره نشان می دهد که ارتباط با اولیاء خدا به شکل های مختلف زیارت حضوری و حضور در مراقد مطهرشان و نیز نوشتن عریضه و حاجت،فراخور حال طالب، مطلوب و طلب،با پاسخ آنان روبرو می شود. علاوه بر این، بیان شده است که در صورت عدم دست رسی به امام و در خواست حاجت از امام عصر(عج)، آن را مکتوب کرده(نوشته) در آب جاری یا چاه بیندازید و امام (عج) از آن آگاه خواهند شد. در کتاب تحفة الزایر آمده که حضرت امام صادق (ع) فرمود: (هرگاه تو را حاجتی به خدای تعالی باشد، یا از امری خائف و ترسان باشی، در کاغذی بنویس: بسم اللّه الرّحمن الرّحیم. اللّهم انی اتوجّه الیک بأ حبّ الاسماء الیک و اعظمها لَدَیک و اتقرّب و اتوسّل الیک به من اوجَبْتَ حقّه علیک بمحمّد وعلیّ و فاطمة تا نام مقدس حضرت مهدی(عج)، سپس می نویسی إکفنی کذا و کذا، به جای این دو کلمه حاجت خود را ذکر می کنی. بعد نامه را بپیچ و در میان گِل بگذار و در آب جاری یا چاه بینداز که حق تعالی به زودی فرج می فرماید.(2) و اما در عصر حضور امام زمان (ع) در دنیا، ارتباط مریدان و عاشقان حضرت با ایشان پر رنگ تر و میل شدید شیعیان برای هر گونه دریافت لطفی از امام بیشتر شده است، اگر چه متاسفانه با غیبت حضرت، در پس پرده غفلت هستیم، اما نمی توان انکار کرد که لطف امام در جامعه مشهود است و مدیریت اصلی جهان به اقتضای مصلحت الهی در تسخیر او است تا به وقت ظهورش آن را به طور کامل اجرا کند در این میان، شیعیان، خصوصا منتظران ظهور حضرت ممکن است از هر وسیله و راهی برای ایجاد ارتباط بهره بگیرند و چون امام زنده است. ارتباط از راه نوشتن حاجت و درد دل و ...و انداختن آن را در نهر آب و یا چاهی که موجب وهن نشود، جایز می دانند و بر این گمان اند که امام از دل نوشته ایشان با خبر خواهد شد و به آن پاسخ می دهد. البته مورد چاهی که در مسجد جمکران وجود دارد، سند خاصی وارد نشده است، ولی اعتبار این چاه با توجه به روایاتی است که به طور کلی بیان شده است که به هنگام درخواست حاجت، آن را مکتوب کرده در چاه یا آب جاری بیندازید. در خصوص چاه جمکران هیچ روایتی نداریم. احتمالاً با توجه به همان روایات کلی، از طرف مسئولان مسجد چاهی در آن حفر شده تا نامه ها و حاجت ها در آن انداخته شود. در مورد وهابیت نیز اشاره می کنیم که این فرقه گمراه بسیاری از معتقدات مورد توجه و تایید شده شیعه را دستاویز تمسخر خودشان قرار داده اند و موضوع چاه مسجد جمکران در مقابل آن بسیار کم رنگ است و نمی توان برای کار ایشان ارزش خاصّی قایل شد و آن را دارای اهمیت دانست.(برای اطلاع بیشتر راجع به اعتقادات و فتواهای مضحک وهابیت به سایت ولی عصر زیر نظر آیت الله حسینی قزوینی مراجعه بفرمایید). پی نوشت ها: 1. میر عظیمی سید جعفر، مسجد مقدس جمکران تجلی گاه صاحب الزمان، قم، انتشارات مسجد مقدس جمکران،سال 1378 ه.ش، ص 207. 2. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، مبحث (حالات امام زمان) و مفاتیح الجنان، مبحث(کیفیت رقعه حاجت).
آیا عریضه نویسی برای امام زمان از نظر شرعی صحیح است ؟ وآیا در احادیث شیعی یا در آیات قرآنی می تواند سندی برای اثبات خرافی نبودن عریضه نویسی ونامه نوشتن برای امام زمان پیدا کرد این واقعیت وجود دارد که ارتباط با اولیاء الهی چه در زمان حضورشان در دنیا و حتی بعد از ارتحال شان از راه اسبابی چون زیارت در حرم های ایشان و نیز اتصال با قلب و دل از راه دور و یا نوشتن نامه و عریضه و از این قبیل، امری مطلوب است، زیرا نفوس اولیاء خدا نفوسی پاک و بیدار و آگاه از ملکوت و اسرار پشت پرده است. همان طور که در زیارت های ایشان خصوصا زیارت جامعه کبیره بدان تصریح شده است، به همین جهت هر گونه ارتباطی که البته دور از وهن و خرافه باشد و نیز دستاویزی برای تمسخر دیگران نشود، امری مطلوب بوده و نمی توان ممانعتی در برابر آن ایجاد کرد. بنابر این اصل ارتباط با امام معصوم ریشه دینی دارد که با برخی از ظواهر و رفتارها در هم آمیخته شده است. محدث بزرگ شیعه شیخ عباس قمی از محدث بزرگ علامه مجلسی نقل کرده: هر کسی حاجتی دارد آنچه که ذکر می شود (دعایی است که به منبع آن اشاره می گردد) در ورق های بنویسد و در ضریح یکی از قبور امامان معصوم سلام الله علیهم اجمعین بیندازد یا ورقه را ببندد و مهر کند و خاک پاک را گِل سازد، و آن میان گِل گذارد و در نهر یا چاهی عمیق یا غدیر (گودال) آبی بیندازد که به حضرت صاحب الزمان می رسد و آن بزرگوار عهده دار برآوردن حاجت می شود.آن گاه دعا را ذکر کرده است.(1) نگارنده خود مشاهد کردم که یکی از علمای بزرگ را که اکنون در قید حیات نیستند نامه ای نوشته از شخص معتمدی خواستند که آن را در ضریح امام رضا(ع) قرار دهد. این سیره نشان می دهد که ارتباط با اولیاء خدا به شکل های مختلف زیارت حضوری و حضور در مراقد مطهرشان و نیز نوشتن عریضه و حاجت،فراخور حال طالب، مطلوب و طلب،با پاسخ آنان روبرو می شود. علاوه بر این، بیان شده است که در صورت عدم دست رسی به امام و در خواست حاجت از امام عصر(عج)، آن را مکتوب کرده(نوشته) در آب جاری یا چاه بیندازید و امام (عج) از آن آگاه خواهند شد. در کتاب تحفة الزایر آمده که حضرت امام صادق (ع) فرمود: (هرگاه تو را حاجتی به خدای تعالی باشد، یا از امری خائف و ترسان باشی، در کاغذی بنویس: بسم اللّه الرّحمن الرّحیم. اللّهم انی اتوجّه الیک بأ حبّ الاسماء الیک و اعظمها لَدَیک و اتقرّب و اتوسّل الیک به من اوجَبْتَ حقّه علیک بمحمّد وعلیّ و فاطمة تا نام مقدس حضرت مهدی(عج)، سپس می نویسی إکفنی کذا و کذا، به جای این دو کلمه حاجت خود را ذکر می کنی. بعد نامه را بپیچ و در میان گِل بگذار و در آب جاری یا چاه بینداز که حق تعالی به زودی فرج می فرماید.(2) و اما در عصر حضور امام زمان (ع) در دنیا، ارتباط مریدان و عاشقان حضرت با ایشان پر رنگ تر و میل شدید شیعیان برای هر گونه دریافت لطفی از امام بیشتر شده است، اگر چه متاسفانه با غیبت حضرت، در پس پرده غفلت هستیم، اما نمی توان انکار کرد که لطف امام در جامعه مشهود است و مدیریت اصلی جهان به اقتضای مصلحت الهی در تسخیر او است تا به وقت ظهورش آن را به طور کامل اجرا کند در این میان، شیعیان، خصوصا منتظران ظهور حضرت ممکن است از هر وسیله و راهی برای ایجاد ارتباط بهره بگیرند و چون امام زنده است. ارتباط از راه نوشتن حاجت و درد دل و ...و انداختن آن را در نهر آب و یا چاهی که موجب وهن نشود، جایز می دانند و بر این گمان اند که امام از دل نوشته ایشان با خبر خواهد شد و به آن پاسخ می دهد. البته مورد چاهی که در مسجد جمکران وجود دارد، سند خاصی وارد نشده است، ولی اعتبار این چاه با توجه به روایاتی است که به طور کلی بیان شده است که به هنگام درخواست حاجت، آن را مکتوب کرده در چاه یا آب جاری بیندازید. در خصوص چاه جمکران هیچ روایتی نداریم. احتمالاً با توجه به همان روایات کلی، از طرف مسئولان مسجد چاهی در آن حفر شده تا نامه ها و حاجت ها در آن انداخته شود. در مورد وهابیت نیز اشاره می کنیم که این فرقه گمراه بسیاری از معتقدات مورد توجه و تایید شده شیعه را دستاویز تمسخر خودشان قرار داده اند و موضوع چاه مسجد جمکران در مقابل آن بسیار کم رنگ است و نمی توان برای کار ایشان ارزش خاصّی قایل شد و آن را دارای اهمیت دانست.(برای اطلاع بیشتر راجع به اعتقادات و فتواهای مضحک وهابیت به سایت ولی عصر زیر نظر آیت الله حسینی قزوینی مراجعه بفرمایید). پی نوشت ها: 1. میر عظیمی سید جعفر، مسجد مقدس جمکران تجلی گاه صاحب الزمان، قم، انتشارات مسجد مقدس جمکران،سال 1378 ه.ش، ص 207. 2. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، مبحث (حالات امام زمان) و مفاتیح الجنان، مبحث(کیفیت رقعه حاجت).
پاسخ:
آیا عریضه نویسی برای امام زمان از نظر شرعی صحیح است ؟ وآیا در احادیث شیعی یا در آیات قرآنی می تواند سندی برای اثبات خرافی نبودن عریضه نویسی ونامه نوشتن برای امام زمان پیدا کرد
این واقعیت وجود دارد که ارتباط با اولیاء الهی چه در زمان حضورشان در دنیا و حتی بعد از ارتحال شان از راه اسبابی چون زیارت در حرم های ایشان و نیز اتصال با قلب و دل از راه دور و یا نوشتن نامه و عریضه و از این قبیل، امری مطلوب است، زیرا نفوس اولیاء خدا نفوسی پاک و بیدار و آگاه از ملکوت و اسرار پشت پرده است. همان طور که در زیارت های ایشان خصوصا زیارت جامعه کبیره بدان تصریح شده است، به همین جهت هر گونه ارتباطی که البته دور از وهن و خرافه باشد و نیز دستاویزی برای تمسخر دیگران نشود، امری مطلوب بوده و نمی توان ممانعتی در برابر آن ایجاد کرد.
بنابر این اصل ارتباط با امام معصوم ریشه دینی دارد که با برخی از ظواهر و رفتارها در هم آمیخته شده است.
محدث بزرگ شیعه شیخ عباس قمی از محدث بزرگ علامه مجلسی نقل کرده: هر کسی حاجتی دارد آنچه که ذکر می شود (دعایی است که به منبع آن اشاره می گردد) در ورق های بنویسد و در ضریح یکی از قبور امامان معصوم سلام الله علیهم اجمعین بیندازد یا ورقه را ببندد و مهر کند و خاک پاک را گِل سازد، و آن میان گِل گذارد و در نهر یا چاهی عمیق یا غدیر (گودال) آبی بیندازد که به حضرت صاحب الزمان می رسد و آن بزرگوار عهده دار برآوردن حاجت می شود.آن گاه دعا را ذکر کرده است.(1) نگارنده خود مشاهد کردم که یکی از علمای بزرگ را که اکنون در قید حیات نیستند نامه ای نوشته از شخص معتمدی خواستند که آن را در ضریح امام رضا(ع) قرار دهد. این سیره نشان می دهد که ارتباط با اولیاء خدا به شکل های مختلف زیارت حضوری و حضور در مراقد مطهرشان و نیز نوشتن عریضه و حاجت،فراخور حال طالب، مطلوب و طلب،با پاسخ آنان روبرو می شود.
علاوه بر این، بیان شده است که در صورت عدم دست رسی به امام و در خواست حاجت از امام عصر(عج)، آن را مکتوب کرده(نوشته) در آب جاری یا چاه بیندازید و امام (عج) از آن آگاه خواهند شد. در کتاب تحفة الزایر آمده که حضرت امام صادق (ع) فرمود:
(هرگاه تو را حاجتی به خدای تعالی باشد، یا از امری خائف و ترسان باشی، در کاغذی بنویس:
بسم اللّه الرّحمن الرّحیم. اللّهم انی اتوجّه الیک بأ حبّ الاسماء الیک و اعظمها لَدَیک و اتقرّب و اتوسّل الیک به من اوجَبْتَ حقّه علیک بمحمّد وعلیّ و فاطمة تا نام مقدس حضرت مهدی(عج)، سپس می نویسی إکفنی کذا و کذا، به جای این دو کلمه حاجت خود را ذکر می کنی. بعد نامه را بپیچ و در میان گِل بگذار و در آب جاری یا چاه بینداز که حق تعالی به زودی فرج می فرماید.(2)
و اما در عصر حضور امام زمان (ع) در دنیا، ارتباط مریدان و عاشقان حضرت با ایشان پر رنگ تر و میل شدید شیعیان برای هر گونه دریافت لطفی از امام بیشتر شده است، اگر چه متاسفانه با غیبت حضرت، در پس پرده غفلت هستیم، اما نمی توان انکار کرد که لطف امام در جامعه مشهود است و مدیریت اصلی جهان به اقتضای مصلحت الهی در تسخیر او است تا به وقت ظهورش آن را به طور کامل اجرا کند در این میان، شیعیان، خصوصا منتظران ظهور حضرت ممکن است از هر وسیله و راهی برای ایجاد ارتباط بهره بگیرند و چون امام زنده است. ارتباط از راه نوشتن حاجت و درد دل و ...و انداختن آن را در نهر آب و یا چاهی که موجب وهن نشود، جایز می دانند و بر این گمان اند که امام از دل نوشته ایشان با خبر خواهد شد و به آن پاسخ می دهد.
البته مورد چاهی که در مسجد جمکران وجود دارد، سند خاصی وارد نشده است، ولی اعتبار این چاه با توجه به روایاتی است که به طور کلی بیان شده است که به هنگام درخواست حاجت، آن را مکتوب کرده در چاه یا آب جاری بیندازید. در خصوص چاه جمکران هیچ روایتی نداریم. احتمالاً با توجه به همان روایات کلی، از طرف مسئولان مسجد چاهی در آن حفر شده تا نامه ها و حاجت ها در آن انداخته شود.
در مورد وهابیت نیز اشاره می کنیم که این فرقه گمراه بسیاری از معتقدات مورد توجه و تایید شده شیعه را دستاویز تمسخر خودشان قرار داده اند و موضوع چاه مسجد جمکران در مقابل آن بسیار کم رنگ است و نمی توان برای کار ایشان ارزش خاصّی قایل شد و آن را دارای اهمیت دانست.(برای اطلاع بیشتر راجع به اعتقادات و فتواهای مضحک وهابیت به سایت ولی عصر زیر نظر آیت الله حسینی قزوینی مراجعه بفرمایید).
پی نوشت ها:
1. میر عظیمی سید جعفر، مسجد مقدس جمکران تجلی گاه صاحب الزمان، قم، انتشارات مسجد مقدس جمکران،سال 1378 ه.ش، ص 207.
2. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، مبحث (حالات امام زمان) و مفاتیح الجنان، مبحث(کیفیت رقعه حاجت).
- [سایر] آیا عریضه نویسی به امام زمان علیه السلام مدرک معتبری دارد؟
- [سایر] چرا هرچه برای امام زمان (عج) عریضه مینویسم، حضرت پاسخ نمیدهند؟
- [سایر] آیا حضرت مهدی (عج) احکام جدید می آورند؟
- [سایر] امام زمان بهائیت کیست؟ و چه رابطه ای با امام زمان شیعه دارد؟
- [سایر] آیا امام زمان (عج) احکام جدید می اورند ؟
- [سایر] چرا به حضرت مهدی علیه السلام، صاحب الزمان می گویند؟
- [سایر] به نظر شما امام زمان(عج) آمدنی است یا آوردنی؟
- [سایر] نظر حضرت مهدی (عج) درباره حجّت الهی چیست؟
- [سایر] به نظر شما امام زمان(عج) آمدنی است یا آوردنی؟
- [سایر] چه کنیم تا امام زمان(عج) به ما نظر کند؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [امام خمینی] قوانین و مصوباتی که از مجالس قانونگذاری دولتهای جائر به امر عمال اجانب خَذَلَهم اللَّه تعالی بر خلاف صریح قرآن کریم و سنّت پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم میگذرد و گذشته است، از نظر اسلام لغو و از نظر قانون بیارزش است، و لازم است مسلمانها از امرکننده و رأیدهنده به هر طور ممکن است اعراض کنند، و با آنها معاشرت و معامله نکنند، و آنان مجرمند و عملکننده به رأی آنها معصیت کار و فاسق است.
- [آیت الله بهجت] دستور سجده سهو این است که بعد از سلام نماز فورا نیت سجده سهو کند و پیشانی را به چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بنا بر احتیاط واجب به نحو مأثور بگوید : ( بسم اللّه و بِاللّه و صَلَّی اللّه عَلی محمّدٍ و آلِ محمّد ) یا ( بسم اللّه و باللّه اللّهمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ) ، ولی بهتر است بگوید : ( بسم اللّه و باللّه السّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا النَّبِیُّ و رَحْمَةُ اللّه وَ بَرَکاتُه ) ، بعد باید بنشیند و دوباره به سجده رود و یکی از ذکرهایی را که گفته شد بگوید و بنا بر اظهر وقتی سر از سجده برداشت تشهد بخواند سپس سلام بدهد .
- [آیت الله بهجت] دستور سجده سهو این است که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجده سهو کند و پیشانی را به چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بنابر احتیاط واجب بهنحو مأثور بگوید: (بسم اللّه و بِاللّه و صَلَّی اللّه عَلی محمّدٍ و آلِ محمّد) یا (بسم اللّه و باللّه اللّهمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ)، ولی بهتر است بگوید: (بسم اللّه و باللّه السّلامُ عَلَیکَ اَیّهَا النَّبِیُّ و رَحْمَةُ اللّه وَ بَرَکاتُه)، بعد باید بنشیند و دوباره به سجده رود و یکی از ذکرهایی را که گفته شد بگوید و بنابر اظهر وقتی سر از سجده برداشت تشهد بخواند، سپس سلام بدهد.