منتظران واقعی در عصر غیبت باید این کارهارا انجام و این صفات را دارا باشند:
1- اطاعت از دستورهای دینی و پرهیز از گناهان، تقوا را سرلوحه زندگی قرار دادن، پرهیز از اعمالی که خلاف رضای آنان است.
حضرت در این زمینه می‌فرماید: (هر یک از شما باید به آن چه که به وسیله آن به دوستی ما نزدیک می‌شود، عمل کند، و از آن چه موجب ناخشنودی و غضب ما می‌شود، پرهیز نماید).(1)
2- انتظار فرج.
پیامبر اکرم(ص) فرمود: (با فضیلت‌ترین اعمال امتم انتظار فرج است).(2)
3- دعا برای سلامتی و فرج حضرت ولی عصر(ع)، مانند خواندن دعای فرج و دعای عهد و ندبه.
4- صدقه برای حفظ وجود حضرت.
5- غمگین شدن به خاطر غیبت آن جناب.
6- انجام حج و عمره به نیابت حضرت.
7- برخاستن به جهت تعظیم هنگام شنیدن اسم مبارک (قائم)(ع).
8- دعا برای خود که از شرّ فتنه‌ها در امان باشیم، نیز خواندن دعای (اللهم عرّفنی نفسک...).
9- استغاثه به آن جناب و استمداد از وجودش به هنگام گرفتاری ها.(3)
10- تأسیس حکومت اسلامی و حفظ آن، چرا که اجرای دستور و احکام نورانی اسلام در زمان غیبت از مسلمانان خواسته شده است و پیاده نمودن برنامه‌های اجتماعی اسلام بدون تشکیل حکومت اسلامی ممکن نمی‌باشد.(4)
11- عمل به فریضه مهم امر به معروف و نهی از منکر، که با رعایت آن ریشه‌های فساد قطع شده و زمینه حکومت جهانی دادگستر جهان فراهم می‌گردد.
انتظار ظهور منجی هیچ گاه به حقیقت نمی‌پیوندد مگر در صورتی که سه عنصر اساسی در آن محقّق گردد:
1 - عنصر عقیدتی:
منتظر باید ایمان راسخی به حتمی بودن ظهور منجی و نجات‌بخشی او داشته باشد.
2 - عنصر نفسانی: منتظر باید در حالت آمادگی دائمی به سر ببرد.
3 - عنصر عملی و سلوکی: منتظر باید به قدر استطاعت خود در سلوک و رفتارش زمینه‌های اجتماعی و فردی را برای ظهور منجی فراهم نماید.
با نبود هر یک از این سه عنصر اساسی، انتظار حقیقتاً معنا پیدا نمی‌کند. (5)
پی‌نوشت‌ها:
1. بحارالانوار، ج 53، ص 176.
2. لطف الله صافی، منتخب الاثر، ص 629، حدیث 5.
3. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال ، ص 483.
4. ابراهیم امینی، دادگستر جهان، ص 264.
5 . موعود شناسی ،علی اصغر رضوانی ، ص 85-86
