اختلاف شب قدر در نقاط مختلف کره زمین چه نتیجه ای دارد؟
در این که شب قدر یا شب اول و آخر ماه قمری برای همگان باید یکسان باشد بین عالمان دینی محل بحث است. برخی معتقدند هنگامی که هلال ماه در یک نقطه زمین رؤیت شود برای تمام کسانی که در شب مشترکند همان زمان اول ماه خواهد بود و برای جاهایی که روز است هنگامی که شب شود شب اول ماه خواهد بود. در برابر این نظریه بسیاری از فقها در افق‌هایی که نزدیک به هم نیستند دیده شدن ماه در یک افق را به خصوص اگر افق غربی باشد برای دیگر افق‌ها ملاک نمی‌دانند و هر کدام برای خودشان استدلال‌های مفصلی دارند. بنا بر نظریه اول، شب قدر در واقع یک شب بیش نیست و آغاز و انجام آن 24 ساعت؛ یعنی، به اندازه یک دور گردش کره زمین است و در این مدت تدریجا تمام زمین را فرا می‌گیرد. به عبارت دیگر شب قدر در سطح کل کره زمین به اندازه یک شبانه‌روز در هر جایی از کره است. بنابراین، هر قسمتی از کره زمین در پاره‌ای از آن قرار می‌گیرد. از این رو اگر کسی آن را شبی در ایران درک کند و سپس به کشور دور دستی سفر نماید و شب بعد در آن جا مجددا لیلة‌القدر را درک کند، در واقع یک شب بیشتر نبوده است؛ زیرا شب بعد استمرار همان شب و پاره دیگری از آن واحد زمانی است و فاصله شدن روز در بین دو نقطه، آن را به دو شب تبدیل نمی‌کند؛ زیرا از 24 ساعت خارج نشده و آنچه در نظر این فرد شب دوم است، در واقع مراحل پایانی همان 24 ساعت می‌باشد و در نتیجه همه آثار مترتب بر آن مانند تعیین مقدرات، یک بار بیش نیست. به همین نسبت مسأله شب نیمه شعبان و ... نیز روشن می‌شود. به عبارت دیگر همه شب‌ها یا روزها همین حالت را دارند که در عرض 24 ساعت به صورت متخالف و تدریجی کل زمین را پوشش می‌دهند. اما نسبت به دو شب در ایران و عربستان باید بگوییم یکی از آنها شب قدر نیست و فضیلت آن یا از دست ما رفته است یا از دست آنها. بنا بر نظریه دوم، برای دو نقطه از زمین می‌تواند دو شب قدر وجود داشته باشد و خواص شب قدر نسبت به افق‌های مختلف برای مردم آن مناطق جاری خواهد بود. مثل این که وقت ظهر و زوال خورشید دارای فضیلت می‌باشد و به عنوان مثال دعا در آن وقت مستجاب باشد. این فضیلت برای هر کسی نسبت به افق خودش محفوظ است ولو به تعداد دقیقه‌ها و یا ثانیه‌ها نسبت به افق‌هایی مختلف وقت زوال داشته باشیم. اما در خصوص نزول فرشته و روح بر امام زمان به چه نحو خواهد بود .در این باره می توان به "زمان واقعی" شب قدر و "زمان اعتباری" شب قدرمعتقد باشیم با این توضیح که نزول فرشتگان در یک زمان مشخص نازل می شوند وبا امام زمان (ع) نیز ارتباط پیدا می کنند.که به آن "زمان واقعی" شب قدر گفته می شود.ومردم نیزهمگی برای درک آن زمان احیا می گیرند اما از ویژگیهای ظرف زمان ان است که آثار تحولات آن‌ در ساعات بعد نیز باقی است .لذا در روایت آمده است روز قدر نیز فضیلت شب قدر دارد.که از تمام سب وروز به عنوان "شب قدر اعتباری "یاد می شود.مانند اینکه لحظه تحویل سال در یک لحظه است اما تمام روز را عید می گیرند.در نتیجه اگر چه در زمان مشخصی فرستگان نازل می شوند.اما در طول 24 ساعت افقهای مختلف از برکات آن بهرمند خواهند بود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/10787)
عنوان سوال:

اختلاف شب قدر در نقاط مختلف کره زمین چه نتیجه ای دارد؟


پاسخ:

در این که شب قدر یا شب اول و آخر ماه قمری برای همگان باید یکسان باشد بین عالمان دینی محل بحث است. برخی معتقدند هنگامی که هلال ماه در یک نقطه زمین رؤیت شود برای تمام کسانی که در شب مشترکند همان زمان اول ماه خواهد بود و برای جاهایی که روز است هنگامی که شب شود شب اول ماه خواهد بود.
در برابر این نظریه بسیاری از فقها در افق‌هایی که نزدیک به هم نیستند دیده شدن ماه در یک افق را به خصوص اگر افق غربی باشد برای دیگر افق‌ها ملاک نمی‌دانند و هر کدام برای خودشان استدلال‌های مفصلی دارند.
بنا بر نظریه اول، شب قدر در واقع یک شب بیش نیست و آغاز و انجام آن 24 ساعت؛ یعنی، به اندازه یک دور گردش کره زمین است و در این مدت تدریجا تمام زمین را فرا می‌گیرد. به عبارت دیگر شب قدر در سطح کل کره زمین به اندازه یک شبانه‌روز در هر جایی از کره است. بنابراین، هر قسمتی از کره زمین در پاره‌ای از آن قرار می‌گیرد. از این رو اگر کسی آن را شبی در ایران درک کند و سپس به کشور دور دستی سفر نماید و شب بعد در آن جا مجددا لیلة‌القدر را درک کند، در واقع یک شب بیشتر نبوده است؛ زیرا شب بعد استمرار همان شب و پاره دیگری از آن واحد زمانی است و فاصله شدن روز در بین دو نقطه، آن را به دو شب تبدیل نمی‌کند؛ زیرا از 24 ساعت خارج نشده و آنچه در نظر این فرد شب دوم است، در واقع مراحل پایانی همان 24 ساعت می‌باشد و در نتیجه همه آثار مترتب بر آن مانند تعیین مقدرات، یک بار بیش نیست. به همین نسبت مسأله شب نیمه شعبان و ... نیز روشن می‌شود.
به عبارت دیگر همه شب‌ها یا روزها همین حالت را دارند که در عرض 24 ساعت به صورت متخالف و تدریجی کل زمین را پوشش می‌دهند. اما نسبت به دو شب در ایران و عربستان باید بگوییم یکی از آنها شب قدر نیست و فضیلت آن یا از دست ما رفته است یا از دست آنها.
بنا بر نظریه دوم، برای دو نقطه از زمین می‌تواند دو شب قدر وجود داشته باشد و خواص شب قدر نسبت به افق‌های مختلف برای مردم آن مناطق جاری خواهد بود. مثل این که وقت ظهر و زوال خورشید دارای فضیلت می‌باشد و به عنوان مثال دعا در آن وقت مستجاب باشد. این فضیلت برای هر کسی نسبت به افق خودش محفوظ است ولو به تعداد دقیقه‌ها و یا ثانیه‌ها نسبت به افق‌هایی مختلف وقت زوال داشته باشیم.
اما در خصوص نزول فرشته و روح بر امام زمان به چه نحو خواهد بود .در این باره می توان به "زمان واقعی" شب قدر و "زمان اعتباری" شب قدرمعتقد باشیم با این توضیح که نزول فرشتگان در یک زمان مشخص نازل می شوند وبا امام زمان (ع) نیز ارتباط پیدا می کنند.که به آن "زمان واقعی" شب قدر گفته می شود.ومردم نیزهمگی برای درک آن زمان احیا می گیرند اما از ویژگیهای ظرف زمان ان است که آثار تحولات آن‌ در ساعات بعد نیز باقی است .لذا در روایت آمده است روز قدر نیز فضیلت شب قدر دارد.که از تمام سب وروز به عنوان "شب قدر اعتباری "یاد می شود.مانند اینکه لحظه تحویل سال در یک لحظه است اما تمام روز را عید می گیرند.در نتیجه اگر چه در زمان مشخصی فرستگان نازل می شوند.اما در طول 24 ساعت افقهای مختلف از برکات آن بهرمند خواهند بود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/10787)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین