در این که شب قدر یا شب اول و آخر ماه قمری برای همگان باید یکسان باشد بین عالمان دینی محل بحث است. برخی معتقدند هنگامی که هلال ماه در یک نقطه زمین رؤیت شود برای تمام کسانی که در شب مشترکند همان زمان اول ماه خواهد بود و برای جاهایی که روز است هنگامی که شب شود شب اول ماه خواهد بود. در برابر این نظریه بسیاری از فقها در افقهایی که نزدیک به هم نیستند دیده شدن ماه در یک افق را به خصوص اگر افق غربی باشد برای دیگر افقها ملاک نمیدانند و هر کدام برای خودشان استدلالهای مفصلی دارند. بنا بر نظریه اول، شب قدر در واقع یک شب بیش نیست و آغاز و انجام آن 24 ساعت؛ یعنی، به اندازه یک دور گردش کره زمین است و در این مدت تدریجا تمام زمین را فرا میگیرد. به عبارت دیگر شب قدر در سطح کل کره زمین به اندازه یک شبانهروز در هر جایی از کره است. بنابراین، هر قسمتی از کره زمین در پارهای از آن قرار میگیرد. از این رو اگر کسی آن را شبی در ایران درک کند و سپس به کشور دور دستی سفر نماید و شب بعد در آن جا مجددا لیلةالقدر را درک کند، در واقع یک شب بیشتر نبوده است؛ زیرا شب بعد استمرار همان شب و پاره دیگری از آن واحد زمانی است و فاصله شدن روز در بین دو نقطه، آن را به دو شب تبدیل نمیکند؛ زیرا از 24 ساعت خارج نشده و آنچه در نظر این فرد شب دوم است، در واقع مراحل پایانی همان 24 ساعت میباشد و در نتیجه همه آثار مترتب بر آن مانند تعیین مقدرات، یک بار بیش نیست. به همین نسبت مسأله شب نیمه شعبان و ... نیز روشن میشود. به عبارت دیگر همه شبها یا روزها همین حالت را دارند که در عرض 24 ساعت به صورت متخالف و تدریجی کل زمین را پوشش میدهند. اما نسبت به دو شب در ایران و عربستان باید بگوییم یکی از آنها شب قدر نیست و فضیلت آن یا از دست ما رفته است یا از دست آنها. بنا بر نظریه دوم، برای دو نقطه از زمین میتواند دو شب قدر وجود داشته باشد و خواص شب قدر نسبت به افقهای مختلف برای مردم آن مناطق جاری خواهد بود. مثل این که وقت ظهر و زوال خورشید دارای فضیلت میباشد و به عنوان مثال دعا در آن وقت مستجاب باشد. این فضیلت برای هر کسی نسبت به افق خودش محفوظ است ولو به تعداد دقیقهها و یا ثانیهها نسبت به افقهایی مختلف وقت زوال داشته باشیم. اما در خصوص نزول فرشته و روح بر امام زمان به چه نحو خواهد بود .در این باره می توان به "زمان واقعی" شب قدر و "زمان اعتباری" شب قدرمعتقد باشیم با این توضیح که نزول فرشتگان در یک زمان مشخص نازل می شوند وبا امام زمان (ع) نیز ارتباط پیدا می کنند.که به آن "زمان واقعی" شب قدر گفته می شود.ومردم نیزهمگی برای درک آن زمان احیا می گیرند اما از ویژگیهای ظرف زمان ان است که آثار تحولات آن در ساعات بعد نیز باقی است .لذا در روایت آمده است روز قدر نیز فضیلت شب قدر دارد.که از تمام سب وروز به عنوان "شب قدر اعتباری "یاد می شود.مانند اینکه لحظه تحویل سال در یک لحظه است اما تمام روز را عید می گیرند.در نتیجه اگر چه در زمان مشخصی فرستگان نازل می شوند.اما در طول 24 ساعت افقهای مختلف از برکات آن بهرمند خواهند بود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/10787)
در این که شب قدر یا شب اول و آخر ماه قمری برای همگان باید یکسان باشد بین عالمان دینی محل بحث است. برخی معتقدند هنگامی که هلال ماه در یک نقطه زمین رؤیت شود برای تمام کسانی که در شب مشترکند همان زمان اول ماه خواهد بود و برای جاهایی که روز است هنگامی که شب شود شب اول ماه خواهد بود.
در برابر این نظریه بسیاری از فقها در افقهایی که نزدیک به هم نیستند دیده شدن ماه در یک افق را به خصوص اگر افق غربی باشد برای دیگر افقها ملاک نمیدانند و هر کدام برای خودشان استدلالهای مفصلی دارند.
بنا بر نظریه اول، شب قدر در واقع یک شب بیش نیست و آغاز و انجام آن 24 ساعت؛ یعنی، به اندازه یک دور گردش کره زمین است و در این مدت تدریجا تمام زمین را فرا میگیرد. به عبارت دیگر شب قدر در سطح کل کره زمین به اندازه یک شبانهروز در هر جایی از کره است. بنابراین، هر قسمتی از کره زمین در پارهای از آن قرار میگیرد. از این رو اگر کسی آن را شبی در ایران درک کند و سپس به کشور دور دستی سفر نماید و شب بعد در آن جا مجددا لیلةالقدر را درک کند، در واقع یک شب بیشتر نبوده است؛ زیرا شب بعد استمرار همان شب و پاره دیگری از آن واحد زمانی است و فاصله شدن روز در بین دو نقطه، آن را به دو شب تبدیل نمیکند؛ زیرا از 24 ساعت خارج نشده و آنچه در نظر این فرد شب دوم است، در واقع مراحل پایانی همان 24 ساعت میباشد و در نتیجه همه آثار مترتب بر آن مانند تعیین مقدرات، یک بار بیش نیست. به همین نسبت مسأله شب نیمه شعبان و ... نیز روشن میشود.
به عبارت دیگر همه شبها یا روزها همین حالت را دارند که در عرض 24 ساعت به صورت متخالف و تدریجی کل زمین را پوشش میدهند. اما نسبت به دو شب در ایران و عربستان باید بگوییم یکی از آنها شب قدر نیست و فضیلت آن یا از دست ما رفته است یا از دست آنها.
بنا بر نظریه دوم، برای دو نقطه از زمین میتواند دو شب قدر وجود داشته باشد و خواص شب قدر نسبت به افقهای مختلف برای مردم آن مناطق جاری خواهد بود. مثل این که وقت ظهر و زوال خورشید دارای فضیلت میباشد و به عنوان مثال دعا در آن وقت مستجاب باشد. این فضیلت برای هر کسی نسبت به افق خودش محفوظ است ولو به تعداد دقیقهها و یا ثانیهها نسبت به افقهایی مختلف وقت زوال داشته باشیم.
اما در خصوص نزول فرشته و روح بر امام زمان به چه نحو خواهد بود .در این باره می توان به "زمان واقعی" شب قدر و "زمان اعتباری" شب قدرمعتقد باشیم با این توضیح که نزول فرشتگان در یک زمان مشخص نازل می شوند وبا امام زمان (ع) نیز ارتباط پیدا می کنند.که به آن "زمان واقعی" شب قدر گفته می شود.ومردم نیزهمگی برای درک آن زمان احیا می گیرند اما از ویژگیهای ظرف زمان ان است که آثار تحولات آن در ساعات بعد نیز باقی است .لذا در روایت آمده است روز قدر نیز فضیلت شب قدر دارد.که از تمام سب وروز به عنوان "شب قدر اعتباری "یاد می شود.مانند اینکه لحظه تحویل سال در یک لحظه است اما تمام روز را عید می گیرند.در نتیجه اگر چه در زمان مشخصی فرستگان نازل می شوند.اما در طول 24 ساعت افقهای مختلف از برکات آن بهرمند خواهند بود. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/10787)
- [سایر] شب قدر در کره زمین چند شب است؟
- [سایر] اختلاف افق و شب قدر چگونه است؟
- [سایر] درباره اختلاف افق و شب قدر توضیح دهید؟
- [سایر] (لیلة القدر) کدام شب از سال است؟ با توجه به اختلاف تقویم در کشورها، آیا ممکن است چند شب قدر وجود داشته باشد؟
- [سایر] (لیلة القدر) کدام شب از سال است؟ با توجه به اختلاف تقویم در کشورها، آیا ممکن است چند شب قدر وجود داشته باشد؟
- [آیت الله سبحانی] هر سال در ثبوت اول ماه رمضان دچار اختلاف می شویم، تکلیف شب قدر چیست؟
- [سایر] چرا شب قدر، شب نزول قرآن کریم بین مسلمین مورد اختلاف است؟ چرا شیعه شبهای 19، 21 و 23 و اهل سنت شبهای 23 و 27 را شب قدر می دانند؟
- [سایر] با توجه به اینکه هر سال در ثبوت اول ماه رمضان، دچار اختلاف میشویم، تکلیف شب قدر چه میشود؟
- [سایر] آیا برای کره زمین در رابطه با ماه، شروق متعددی است یا اینکه فقط یک طلوع و غروب برای کل کره زمین می باشد؟
- [سایر] مگر کره زمین گرد نیست؟ و قبله در قسمتی از آن پس می توان به هر جهت نماز خواند چون بالأخره در آن قسمت کره زمین به قبله می رسیم.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کار مورد قرارداد باید حرام نباشد و نیز باید نتیجه عقلایی داشته باشد، بنابراین اگر بگوید هر کسی شراب بخورد، یا هر کس در شب به جای تاریکی برود فلان مبلغ را به او می دهم این جعاله صحیح نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در شهری اول ماه ثابت شود ، در شهرهای دیگر چه دور باشند چه نزدیک در افق متحد باشند یا نه همین قدر که در شب بودن آن شب متل مکه و کراچی یا لندن و کابل نه مثل تهران و واشنگتن اشتراک داشته باشند ثابت می شود .
- [آیت الله اردبیلی] ایستاده ادرار کردن و ادرار کردن در زمین سخت و سوراخ جانوران و در آب، خصوصا آب راکد و بالاخصّ به هنگام شب، مکروه است.
- [آیت الله مظاهری] مستحب است در شب اوّل قبر، دو رکعت نماز وحشت برای میّت بخوانند و دستور آن این است که در رکعت اوّل بعد از حمد یک مرتبه آیة الکرسی و در رکعت دوّم بعد از حمد ده مرتبه سوره قدر بخوانند.
- [آیت الله بهجت] اگر زمین را به دیگری واگذار کند که در آن درخت بکارد و آنچه عمل میآید مال هر دو باشد، معامله به این صورت باطل است، ولی در صورت توافق طرفین میتوان همین نتیجه را با صلح و یا اجاره بهدست آورد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مستحب است بعد از نماز، سجده شکر نماید، و همین قدر که پیشانی را بقصد شکر بر زمین بگذارد کافی است، ولی بهتر است صد مرتبه یا سه مرتبه یا یک مرتبه، "شُکْراً لله، یا شُکْراً، یا عَفْواً" بگوید، و نیز مستحب است هر وقت نعمتی به انسان می رسد یا بلایی از او دور می شود، سجده شکر به جا آورد.
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است بعد از نماز سجده شکر نماید و همین قدر که پیشانی را به قصد شکر بر زمین بگذارد کافیست ولی بهتر است صد مرتبه یا سه مرتبه یا یک مرتبه شکرا لله یا عفوا بگوید و نیز مستحب است هر وقت نعمتی به انسان می رسد یا بلایی از او دور می شود سجده شکر به جا اورد
- [آیت الله سیستانی] مستحب است بعد از نماز ، سجده شکر نماید و همین قدر که پیشانی را بقصد شکر بر زمین بگذارد کافی است ، ولی بهتر است صد مرتبه ، یا سه مرتبه ، یا یک مرتبه (شکراً للّه) یا (شکراً) یا (عفواً) بگوید . و نیز مستحب است هر وقت نعمتی به انسان میرسد ، یا بلائی از او دور میشود سجده شکر بجا آورد. صلوات بر پیغمبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از نماز سجدهی شکر نماید و همین قدر که پیشانی را به قصد شکر بر زمین بگذارد کافی است؛ ولی بهتر است صد مرتبه یا سه مرتبه یا یک مرتبه (شُکْراً لِلّهِ) یا (شُکْراً) یا (عَفواً) بگوید و نیز مستحب است هر وقت نعمتی به انسان میرسد، یا بلایی از او دور میشود، سجدهی شکر به جا آورد.صلوات بر پیغمبر
- [آیت الله بروجردی] هرگاه پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تا نود هر قدر صلاح میداند تازیانه به او میزند و روایت شده که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکة آسمان و زمین و ملائکة رحمت و غضب بر او لعنت میکنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود، ولی اگر توبه کند توبهی او قبول میشود.