(لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ...)؛ قدر (97)، آیه 3.؛ (شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است). شب قدر به این جهت (قدر) نامیده شده که جمیع مقدرات بندگان در تمام سال، در آن شب تعیین می شود و شاهد این معنی، سوره دخان است که می فرماید: (إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ. فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ)؛ دخان (44)، آیه 3 و 4.؛ (ما این کتاب مبین را در شبی پربرکت نازل کردیم و ما همواره انذار کننده بوده ایم، در آن شب است که هر امری بر طبق حکمت خداوند، تنظیم و تعیین می گردد). این بیان، هماهنگ با روایات متعددی است که در آنها آمده است: در آن شب، مقدرات یک سال انسان ها تعیین می شود و ارزاق و سرآمد عمرها و امور دیگر، در آن شب مبارک، تفریق و تبیین می شود. این امر، هیچ گونه تضادی با آزادی اراده انسان و مسئله اختیار ندارد؛ زیرا تقدیر الهی به وسیله فرشتگان، بر طبق شایستگی ها و لیاقت های افراد و میزان ایمان و تقوا و پاکی نیت و اعمال آنهاست. تفسیر نمونه، ج 27، ص 187. علاوه بر تقدیرات امور در شب قدر و عرضه آنها بر (حجت خدا)، در این شب، فرشتگان الهی نیز نازل می شوند و لطف و برکات ویژه الهی، شامل بندگان خدا می شود. شب زنده داری و (احیا)ی این شب، موجب بالا رفتن قابلیت انسان، جهت تقدیر بهتر امور و بهره مندی بیشتر از لطف و عنایت الهی، با نزول فرشتگان در این شب می شود و باید دانست که درک این شب، مهم است و خیر و برکت آن بیش از هزار ماه، برای انسان، منشأ اثر می باشد. آیا شب قدر تنها یک شب است یا می تواند متعدد باشد و با شروع شب قدر در یک نیم کره، وضعیت مردم در بهره مندی از شب قدر در مناطق دیگر و نیم کره دیگر، چگونه خواهد بود؟ در این باره می توان گفت: با استفاده از ظهور آیات و روایات، (شب قدر) تنها یک شب در طول سال است و این زمان (شب)، موقعیت ممتازی است که تقدیرات امور و بهره مندی از برکات نزول فرشتگان، به طور ویژه، شامل حال بندگان می شود. حال با توجه به اختلاف افق ها، چند نظریه مطرح شده است که برخی عبارتند از: 1. شب، همان سایه نیم کره زمین است که بر نیم کره دیگر می افتد و می دانیم که این سایه همراه گردش زمین در حرکت است و یک دوره کامل آن در بیست و چهار ساعت انجام می شود. بنابراین، ممکن است شب قدر یک دوره کامل شب به دور زمین باشد؛ یعنی مدت بیست و چهار ساعت تاریکی که تمام نقاط زمین را زیرپوشش خود قرار می دهد، شب قدر است که آغاز آن از یک نقطه شروع می شود و در نقطه دیگر پایان می گیرد. تفسیر نمونه، ج 27، ص 192 و 193. 2. مراد از شب قدر، مجموع شب و روز است؛ مثل یوم که به یک شبانه روز اطلاق می شود که ممکن است برخی شب آن را درک کنند و برخی در مناطق دیگر کره زمین، روز آن را درک کنند و به همین جهت در برخی روایات آمده است که اگر کسی از شب زنده داری در شب قدر محروم بود، از برکات روز آن استفاده کند بحارالانوار، ج 95، ص 121.؛ چنان که از امام صادق علیه السلام چنین روایت شده است: (لیلةالقدر فی کل سنةٍ و یومها مثل لیلها؛ در طول سال، یک شب قدر وجود دارد و روز آن، مانند شب آن است).
(لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ...)؛ قدر (97)، آیه 3.؛ (شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است).
شب قدر به این جهت (قدر) نامیده شده که جمیع مقدرات بندگان در تمام سال، در آن شب تعیین می شود و شاهد این معنی، سوره دخان است که می فرماید: (إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ. فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ)؛ دخان (44)، آیه 3 و 4.؛ (ما این کتاب مبین را در شبی پربرکت نازل کردیم و ما همواره انذار کننده بوده ایم، در آن شب است که هر امری بر طبق حکمت خداوند، تنظیم و تعیین می گردد).
این بیان، هماهنگ با روایات متعددی است که در آنها آمده است: در آن شب، مقدرات یک سال انسان ها تعیین می شود و ارزاق و سرآمد عمرها و امور دیگر، در آن شب مبارک، تفریق و تبیین می شود. این امر، هیچ گونه تضادی با آزادی اراده انسان و مسئله اختیار ندارد؛ زیرا تقدیر الهی به وسیله فرشتگان، بر طبق شایستگی ها و لیاقت های افراد و میزان ایمان و تقوا و پاکی نیت و اعمال آنهاست. تفسیر نمونه، ج 27، ص 187. علاوه بر تقدیرات امور در شب قدر و عرضه آنها بر (حجت خدا)، در این شب، فرشتگان الهی نیز نازل می شوند و لطف و برکات ویژه الهی، شامل بندگان خدا می شود.
شب زنده داری و (احیا)ی این شب، موجب بالا رفتن قابلیت انسان، جهت تقدیر بهتر امور و بهره مندی بیشتر از لطف و عنایت الهی، با نزول فرشتگان در این شب می شود و باید دانست که درک این شب، مهم است و خیر و برکت آن بیش از هزار ماه، برای انسان، منشأ اثر می باشد.
آیا شب قدر تنها یک شب است یا می تواند متعدد باشد و با شروع شب قدر در یک نیم کره، وضعیت مردم در بهره مندی از شب قدر در مناطق دیگر و نیم کره دیگر، چگونه خواهد بود؟
در این باره می توان گفت: با استفاده از ظهور آیات و روایات، (شب قدر) تنها یک شب در طول سال است و این زمان (شب)، موقعیت ممتازی است که تقدیرات امور و بهره مندی از برکات نزول فرشتگان، به طور ویژه، شامل حال بندگان می شود.
حال با توجه به اختلاف افق ها، چند نظریه مطرح شده است که برخی عبارتند از:
1. شب، همان سایه نیم کره زمین است که بر نیم کره دیگر می افتد و می دانیم که این سایه همراه گردش زمین در حرکت است و یک دوره کامل آن در بیست و چهار ساعت انجام می شود. بنابراین، ممکن است شب قدر یک دوره کامل شب به دور زمین باشد؛ یعنی مدت بیست و چهار ساعت تاریکی که تمام نقاط زمین را زیرپوشش خود قرار می دهد، شب قدر است که آغاز آن از یک نقطه شروع می شود و در نقطه دیگر پایان می گیرد. تفسیر نمونه، ج 27، ص 192 و 193.
2. مراد از شب قدر، مجموع شب و روز است؛ مثل یوم که به یک شبانه روز اطلاق می شود که ممکن است برخی شب آن را درک کنند و برخی در مناطق دیگر کره زمین، روز آن را درک کنند و به همین جهت در برخی روایات آمده است که اگر کسی از شب زنده داری در شب قدر محروم بود، از برکات روز آن استفاده کند بحارالانوار، ج 95، ص 121.؛ چنان که از امام صادق علیه السلام چنین روایت شده است: (لیلةالقدر فی کل سنةٍ و یومها مثل لیلها؛ در طول سال، یک شب قدر وجود دارد و روز آن، مانند شب آن است).
- [سایر] درباره اختلاف افق و شب قدر توضیح دهید؟
- [سایر] (لیلة القدر) کدام شب از سال است؟ با توجه به اختلاف تقویم در کشورها، آیا ممکن است چند شب قدر وجود داشته باشد؟
- [سایر] (لیلة القدر) کدام شب از سال است؟ با توجه به اختلاف تقویم در کشورها، آیا ممکن است چند شب قدر وجود داشته باشد؟
- [سایر] اختلاف شب قدر در نقاط مختلف کره زمین چه نتیجه ای دارد؟
- [آیت الله سبحانی] هر سال در ثبوت اول ماه رمضان دچار اختلاف می شویم، تکلیف شب قدر چیست؟
- [سایر] چرا شب قدر، شب نزول قرآن کریم بین مسلمین مورد اختلاف است؟ چرا شیعه شبهای 19، 21 و 23 و اهل سنت شبهای 23 و 27 را شب قدر می دانند؟
- [سایر] با توجه به اینکه هر سال در ثبوت اول ماه رمضان، دچار اختلاف میشویم، تکلیف شب قدر چه میشود؟
- [آیت الله مظاهری] اگر در شب اول ماه در شهری ماه رؤیت شود، برای دیگر شهرهای همافق یا شهرهایی که اختلاف افق کمی دارند، هم کفایت میکند و اول ماه به حساب میآید؟
- [آیت الله مظاهری] اگر در شب اول ماه در شهری ماه رؤیت شود، برای دیگر شهرهای همافق یا شهرهایی که اختلاف افق کمی دارند، هم کفایت میکند و اول ماه به حساب میآید؟
- [آیت الله مظاهری] اگر در شب اول ماه در شهری ماه رؤیت شود، برای دیگر شهرهای همافق یا شهرهایی که اختلاف افق کمی دارند، هم کفایت میکند و اول ماه به حساب میآید؟
- [آیت الله خوئی] اگر در شهری اول ماه ثابت شود، در شهرهای دیگر چه دور باشند چه نزدیک چه در افق متحد باشند یا نه نیز ثابت میشود درصورتی که در شب مشترک باشند ولو اول شب یکی آخر شب دیگری باشد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر در شهری اول ماه ثابت شود؛ در شهرهای دیگر چه دور باشند چه نزدیک چه در افق متحد باشند یا نه نیز ثابت می شود در صورتی که در شب مشترک باشند ولو به اینکه اول شب یکی آخر شب دیگری باشد.
- [آیت الله سیستانی] اگر کسی که وظیفهاش روزه گرفتن در سفر است، از شهر خودش که هلال رمضان در آن دیده شده به شهری سفر کند که به دلیل اختلاف افق هنوز هلال در آن دیده نشده است، روزه آن روز بر او واجب نیست. و اگر در شهری که هلال ماه شوّال در آن دیده شده عید کند و سپس به شهری سفر کند که به دلیل اختلاف افق، هنوز هلال در آن دیده نشده است، بنا بر احتیاط واجب باید بقیه آن روز را امساک کند و قضای آن را نیز بجای آورد.
- [آیت الله سبحانی] وقت اذان صبح برای نماز و روزه در شب های مهتابی و غیر مهتابی یکسان است و معیار ظاهر شدن نور شفق در افق است هرچند بر اثر مهتاب یا عوامل دیگر نمایان نباشد و وقت نماز صبح از اول طلوع فجر صادق تا طلوع آفتاب است، و فجر صادق سپیده صبح است. که در افق پهن می شود. نمازهایی که باید به ترتیب خوانده شود
- [آیت الله مکارم شیرازی] 22 در شهرهایی که از نظر افق با شهری که هلال در آن رؤیت شده هم افق و یا قریب الافق است و همچنین اگر در مناطق شرقی دیده شود برای مناطق غربی حجت است.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در شهری اول ماه ثابت شود در شهرهای دیگر چه دور باشند چه نزدیک چه در افق متحد باشند یا نه در صورتی که در بیشتر از شب مشترک باشند ثابت می شود و در غیر این صورت ثبوت اول ماه در انجا محل اشکال است
- [آیت الله مکارم شیرازی] مغرب موقعی است که قرص آفتاب در افق پنهان شود و احتیاط آن است که صبر کند تا سرخی طرف مشرق که بعد از غروب آفتاب پیدا می شود از بالای سر بگذرد و به طرف مغرب برگردد، هنگام مغرب وقت نماز مغرب و عشا وارد می شود و تا نیمه شب ادامه دارد.
- [آیت الله سبحانی] اگر در شهری اول ماه ثابت شود، برای مردم شهر دیگر که به آن نزدیک است کفایت می کند و همچنین شهرهای دور دستی که افق آنها با هم متحد است و همچنین اگر ماه در بلاد شرقی مانند مشهد دیده شود برای کسانی که در بلاد غربی هستند، کفایت می کند. ولی رؤیت در بلاد غربی برای کسانی که در قسمت شرقی آن هستند کفایت نمی کند، مگر آن دو شهر با هم نزدیک باشند، یا انسان بداند که افق آنهایکی است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] وقت اذان صبح (برای نماز و روزه) در شبهای مهتابی و غیر مهتابی یکسان است و معیار، ظاهر شدن نور شفق در افق است، هرچند بر اثر تابش مهتاب نمایان نباشد، و وقت نماز صبح از اوّل طلوع فجر صادق است تا طلوع آفتاب و فجر صادق سپیده صبح است که در افق پهن می شود و بهتر است نماز صبح را قبل از روشن شدن هوا در همان تاریکی اوّل صبح به جا آورد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اوّل ماه به چند چیز ثابت می شود: اوّل: آنکه خود انسان ماه را ببیند. دوّم: عدّه ای که از گفته آنان یقین پیدا می شود بگویند ماه را دیده ایم و همچنین است هر چیزی که بواسطه آن یقین پیدا شود. سوّم: سی روز از اول ماه شعبان بگذرد که بواسطه آن اوّل ماه رمضان ثابت می شود یا سی روز از اوّل رمضان بگذرد که بواسطه آن اوّل ماه شوال ثابت می شود. چهارم: دو مرد عادل بگویند که: در شب، ماه را دیده ایم، ولی اگر صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند، یا شهادتشان خلاف واقع باشد مثل اینکه بگویند: داخل دائره ماه طرف اُفق بود، اوّل ماه ثابت نمی شود. امّا اگر در تشخیص بعض خصوصیّات اختلاف داشته باشند مثل آنکه یکی بگوید ماه بلند بود، و دیگری بگوید نبود، بگفته آنان اول ماه ثابت می شود. پنجم: مجتهد جامع الشرائط حکم کند که اوّل ماه است.