در پاسخ به نکات زیر توجه کنید. 1- ترتیب موجود سورههای قرآنی که از سوره حمد شروع میشود و به سوره الناس ختم میگردد قطعاً با ترتیب نزول آنها هماهنگی ندارد؛ زیرا بسیاری از سورههایی که در مکه و در آغاز بعثت نازل شده است، اکنون از جهت ترتیب در پایان قرآن قرار گرفته و بر عکس بسیاری از سورههای مدنی در اول یا وسط قرآن قرار گرفته است. تقریباً میتوان گفت ترتیب موجود سورههای قرآن برعکس ترتیب نزول آنها میباشد و ابتدا سورههای طولانی آمدهاست و در آخر به سورههای کوتاه که نوعاً مکی هستند ختم میشود . 2- مسئله این است که آیا ترتیب کنونی سوره قرآن به دستور پیامبر(ص) انجام گرفته یا با اجتهاد و رأی صحابه بعد از پیامبر(ص) بوده است؟ نظر اکثر محققان بر آن است که ترتیب موجود، امر توقیفی است؛ یعنی، از جانب خدا و به دستور پیامبر(ص) انجام شده است و مؤید آن روایتی است از ابی بن کعب که گفت: روزی رسول خدا(ص) مرا احضار کرد و فرمود: جبرئیل مرا مأمور ساخته تابر تو درود و تهنیت بگویم و قرآن را بر تو بخوانم... و سپس رسول خدا(ص) به بیان فضیلت سورههای قرآنی به ترتیب موجود در قرآن از سوره حمد تا الناس پرداخت. 3- همان گونه که در مورد ترتیب نزول سورهها گفته شد، ترتیب آیات هر سوره نیز با ترتیب نزول آیات تفاوت دارد و بین ترتیب نزول آیات هر سوره، تقدیم و تأخّر وجود دارد؛ چه بسا آیاتی که دیرتر نازل شده، ولی در اول سوره قرار گرفته است و حتی در بعضی از سورهها، بخشی از آیات آن مکّی و بخش دیگر آن مدنی است. ولی از مجموع اسناد و روایات چنین برمیآید که ترتیب آیات در بین سورهها و همچنین الحاق هر آیهای به سوره مخصوص،امری توقیفی بوده که از جانب خدا و به دستور پیامبر(ص) انجام گرفته و تقریباً اکثریت قریب به اتفاق علمای اسلامی بر این باور هستند.
در پاسخ به نکات زیر توجه کنید.
1- ترتیب موجود سورههای قرآنی که از سوره حمد شروع میشود و به سوره الناس ختم میگردد قطعاً با ترتیب نزول آنها هماهنگی ندارد؛ زیرا بسیاری از سورههایی که در مکه و در آغاز بعثت نازل شده است، اکنون از جهت ترتیب در پایان قرآن قرار گرفته و بر عکس بسیاری از سورههای مدنی در اول یا وسط قرآن قرار گرفته است.
تقریباً میتوان گفت ترتیب موجود سورههای قرآن برعکس ترتیب نزول آنها میباشد و ابتدا سورههای طولانی آمدهاست و در آخر به سورههای کوتاه که نوعاً مکی هستند ختم میشود .
2- مسئله این است که آیا ترتیب کنونی سوره قرآن به دستور پیامبر(ص) انجام گرفته یا با اجتهاد و رأی صحابه بعد از پیامبر(ص) بوده است؟ نظر اکثر محققان بر آن است که ترتیب موجود، امر توقیفی است؛ یعنی، از جانب خدا و به دستور پیامبر(ص) انجام شده است و مؤید آن روایتی است از ابی بن کعب که گفت: روزی رسول خدا(ص) مرا احضار کرد و فرمود: جبرئیل مرا مأمور ساخته تابر تو درود و تهنیت بگویم و قرآن را بر تو بخوانم... و سپس رسول خدا(ص) به بیان فضیلت سورههای قرآنی به ترتیب موجود در قرآن از سوره حمد تا الناس پرداخت.
3- همان گونه که در مورد ترتیب نزول سورهها گفته شد، ترتیب آیات هر سوره نیز با ترتیب نزول آیات تفاوت دارد و بین ترتیب نزول آیات هر سوره، تقدیم و تأخّر وجود دارد؛ چه بسا آیاتی که دیرتر نازل شده، ولی در اول سوره قرار گرفته است و حتی در بعضی از سورهها، بخشی از آیات آن مکّی و بخش دیگر آن مدنی است. ولی از مجموع اسناد و روایات چنین برمیآید که ترتیب آیات در بین سورهها و همچنین الحاق هر آیهای به سوره مخصوص،امری توقیفی بوده که از جانب خدا و به دستور پیامبر(ص) انجام گرفته و تقریباً اکثریت قریب به اتفاق علمای اسلامی بر این باور هستند.
- [سایر] چرا سوره فاتحه به عنوان آغاز کننده کتاب معرفی شده است، در حالی که به عنوان اولین سوره نازل نشده است؟
- [سایر] تفسیر سوره حمد چیست؟
- [سایر] معرفی اجمالی از سوره فاتحه ارایه نمایید.
- [سایر] چرا سوره حمد، اساس قرآن است ؟
- [سایر] چرا به سوره حمد ام الکتاب می گویند؟
- [سایر] سوره حمد مکی یا مدنی است؟
- [سایر] صراط مستقیم در تفسیر سوره حمد چیست؟
- [سایر] چرا در سوره حجر، آیه 87، سوره حمد به صورت جداگانه مطرح شده است؟
- [سایر] منظور از صراط مستقیم در سوره حمد چیست؟
- [سایر] چرا باید در نماز، حتماً سوره حمد خوانده شود؟
- [آیت الله اردبیلی] در رکعت اوّل و دوم نمازهای واجب شبانهروزی، انسان باید نخست سوره حمد و بعد از آن بنابر احتیاط یک سوره کامل بخواند.
- [آیت الله جوادی آملی] .کسی که نمی تواند تسبیحات را صحیح ادا کند , باید در رکعت سوم و چهارم سوره حمد را بخواند.
- [آیت الله بهجت] در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیه، انسان باید اول سوره حمد و بعد از آن بنابر احتیاط در صورتی که میداند یا میتواند یاد بگیرد، یک سوره تمام بخواند. و بنابر اظهر اگر سوره ضُحی را میخواند باید سوره (الم نشرح) را هم به دنبال آن بخواند و اگر سوره فیل را خواند سوره قریش را هم بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] کسی که نمیتواند تسبیحات اربعه را یاد بگیرد یا درست بخواند، باید در رکعت سوم و چهارم سوره حمد را بخواند.
- [امام خمینی] نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد و باید نیت آن را به زبان نیاورد، و احتیاط واجب آن است که سوره حمد و "بسم الله" آن را هم آهسته بگوید.
- [آیت الله اردبیلی] نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد و نباید نیّت آن را به زبان آورند و احتیاط واجب آن است که سوره (حمد) و حتی (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم) آن را نیز آهسته بخوانند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در رکعت اوّل و دوم نمازهای واجب روزانه باید بعد از تکبیرة الاحرام سوره حمد را قرائت کند و بعد از آن بنابر احتیاط واجب یک سوره تمام از قرآن مجید را بخواندن. و باید توجّه داشت که سوره (فیل) و (ایلاف) یک سوره حساب می شود و همچنین سوره (والضّحی) و (الم نشرح).
- [آیت الله مکارم شیرازی] در رکعت اول و دوم نمازهای واجب روزانه باید بعد از تکبیرة الاحرام سوره حمد را قرائت کند و بعد از آن بنابر احتیاط واجب یک سوره تمام از قرآن مجید را و خواندن یک یا چند آیه کافی نیست. و باید توجه داشت که سوره (فیل) و (ایلاف) یک سوره حساب می شود و همچنین سوره (والضحی) و (الم نشرح).
- [آیت الله خوئی] اگر مجتهد اعلم در مسألهای فتوی دهد، مقلد آن مجتهد یعنی کسی که از او تقلید میکند نمیتواند در آن مسأله به فتوای مجتهد دیگر عمل کند ولی اگر فتوی ندهد و بفرماید احتیاط آن است که فلان طور عمل شود، مثلًا بفرماید احتیاط آن است که در رکعت اول و دوم نماز، بعد از سورة حمد یک سورة تمام بخواند مقلد باید یا به این احتیاط که احتیاط واجبش میگویند عمل کند و یا به فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش جائز است عمل نماید، پس اگر او فقط سورة حمد را کافی بداند میتواند سوره را ترک کند. و همچنین است اگر مجتهد اعلم بفرماید مسأله محل تأمل یا محل اشکال است.
- [آیت الله سیستانی] اگر مجتهد أعلم در مسألهای فتوا دهد، مقلّد نمیتواند در آن مسأله به فتوای مجتهد دیگر عمل کند. ولی اگر فتوا ندهد، و بفرماید احتیاط آن است که فلان طور عمل شود مثلاً بفرماید احتیاط آن است که در رکعت اوّل و دوّم نماز بعد از سوره حمد یک سوره تمام بخواند مقلّد باید یا به این احتیاط که احتیاط واجب یا لازم نامیده میشود، عمل کند، و یا به فتوای مجتهد دیگری با رعایت الأعلم فالأعلم عمل نماید، پس اگر او فقط سوره حمد را کافی بداند، میتواند سوره را ترک کند. و همچنین است اگر مجتهد أعلم بفرماید مسأله محل تأمل، یا محل اشکال است.