[در پاسخ به خلقت آسمان و زمین در 6 روز: در واقع سؤال شما این است که: در آیات 9-12 از سوره فصلت، آفرینش زمین در دو روز و کوه ها و برکات و غذاها در چهار روز و در دنباله این آیات، آفرینش آسمان ها را نیز در دو روز ذکر کرده که مجموعا هشت روز می شود در حالی که در آیات فراوان از قرآن مجید آفرینش آسمان ها و زمین مجموعا در شش روز یا به تعبیر دیگر در شش دوران بیان شده است. (مانند آیات 54 سوره اعراف، 3 سوره یونس، 7 سوره هود، 59 سوره فرقان، 45 سوره سجده، 38 سوره ق و 4 سوره حدید، مفسران در پاسخ این پرسش چنین گفته اند: آنجا که خداوند (اربعه ایام) (چهار روز) فرموده، مراد تتمه چهار روز است به این ترتیب در دو روز اول از این چهار روز، زمین آفریده شد و در دو روز بعد سایر خصوصیات زمین به اضافه خلقت آسمان ها در دو روز که مجموعا شش روز (6 دوران) می شود. نظیر این تعبیر در زبان عرب و تعبیرات فارسی نیز وجود دارد که مثلا می گویند: از این جا تا مکه 10 روز طول می کشد و تا مدینه 15 روز، یعنی پنج روز فاصله مکه و مدینه است و ده روز فاصله اینجا تا مکه.نه اینکه پانزده روز را با ده روز جمع کنیم. البته اگر آیات متعدد آفرینش در شش روز نبود، چنین تفسیری پذیرفته نمی شد ولی از آن جا که آیات قرآن یکیدگر را تفسیر می کنند و قرینه یکدیگر می شوند، تفسیر بالا به خوبی قابل قبول است. آیات سوره 41 با دیگر آیات مربوط به آفرینش در شش روز(که مراد شش مرحله یا دوره است) هماهنگ است.
علامه طباطبایی در تفسیر این آیات آورده است که اربعه ایام در آیه نهم یک کلمه مضاف محذوف دارد. یعنی مراد تقدیر روزی و قوت موجودات در باقیمانده چهار روز از آغاز آفرینش است. بنابراین دو روز آفرینش زمین بود و دو روز دیگر که تتمه چهار روز است برای تقدیر روزی است. بنابراین 4 روز در این آیه افزون بر دو روز در آیه پیشین نیست بلکه تکمیل آن است و با دو روز دیگر در آیه 12 مجموعا شش روز می شوند. جهت آگاهی بیشتر نگا: - المیزان فی تفسیر القرآن، ج17 صص 385-387 تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1388 ه.ق. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 5/100108607)
