چگونگی نفخ روح در انسان را شرح دهید؟
الف : آنچه در قرآن کریم آمده این است که خدا از روح خود در جسم آدم دمید نه در روح خود چنانکه در سوال آمده است . در دو جای قرآن خداوند متعال فرمود( فاذا سویته و نفخت فیه من روحی فقعوا له ساجدین) (حجر 29 و ص72) یعنی : هنگامی که کار آن را به پایان رساندم و در او از روح خود دمیدم ، همگی برای او سجده کنید . ب: درباره آیه باید به چند نکته توجه داشته باشیم : 1- کلمه نفخت به معنای دمیدم است این تعبیر معنایش این است که رابطه روح با بدن ، رابطه تعلقی است یعنی روح به بدن انسان تعلق می گیرد نه این که در بدن داخل شود و گرنه باید می فرمود ادخلت فیه من روحی (یعنی از روح خود در آن داخل نمودم ). 2- کلمه من به معنای از گاهی به معنای تبعیض به کار می رود مانند( اکلت من الغذا )یعنی از غذا خوردم که منظور این است من مقداری غذا خوردم ولی کلمه من همیشه به این معنا نیست . در آیه شریفه منظور از من تبعیض نیست بلکه منظور این است که این روح از جانب خداست و از او نشات گرفته است . 3- کلمه روحی یعنی روح خودم معنایش این نیست که خدا روح و جسم دارد بلکه منظور این است که این روح را خدا آفریده است (این آفرینش به معنای جدا شدن چیزی از خدا نیست ) و منظور خدای متعال از این که فرمود : روح خودم شرافت دادن به روح انسانی است چنان که درباره خانه کعبه فرمود : خانه من در سوره حج آیه 26 خطاب به حضرت ابراهیم می فرماید (و طهر بیتی للطائفین) (خانه مرا برای طواف کنندگان تطهیر نما ) منظورش شرافت دادن به کعبه است نه این که خدا خانه ی دارد و مانند ما وارد آن خانه می شود . حاصل این که : اولا: خدا مانند ما دارای روح و جسم نیست بلکه خدا ، وجود محض است ثانیا: روح انسان جلوه وجود خداست ثالثا: این روح دارای شرافت و منزلت بالاست . به جهت همین شرافت است که خداوند متعال در همین آیه به ملائکه فرمود وقتی من از روح خود در او دمیدم بر او سجده کنید . به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 461/400008)
عنوان سوال:

چگونگی نفخ روح در انسان را شرح دهید؟


پاسخ:

الف : آنچه در قرآن کریم آمده این است که خدا از روح خود در جسم آدم دمید نه در روح خود چنانکه در سوال آمده است . در دو جای قرآن خداوند متعال فرمود( فاذا سویته و نفخت فیه من روحی فقعوا له ساجدین)
(حجر 29 و ص72)
یعنی : هنگامی که کار آن را به پایان رساندم و در او از روح خود دمیدم ، همگی برای او سجده کنید .
ب: درباره آیه باید به چند نکته توجه داشته باشیم :
1- کلمه نفخت به معنای دمیدم است این تعبیر معنایش این است که رابطه روح با بدن ، رابطه تعلقی است یعنی روح به بدن انسان تعلق می گیرد نه این که در بدن داخل شود و گرنه باید می فرمود ادخلت فیه من روحی (یعنی از روح خود در آن داخل نمودم ).
2- کلمه من به معنای از گاهی به معنای تبعیض به کار می رود مانند( اکلت من الغذا )یعنی از غذا خوردم که منظور این است من مقداری غذا خوردم ولی کلمه من همیشه به این معنا نیست . در آیه شریفه منظور از من تبعیض نیست بلکه منظور این است که این روح از جانب خداست و از او نشات گرفته است .
3- کلمه روحی یعنی روح خودم معنایش این نیست که خدا روح و جسم دارد بلکه منظور این است که این روح را خدا آفریده است (این آفرینش به معنای جدا شدن چیزی از خدا نیست ) و منظور خدای متعال از این که فرمود : روح خودم شرافت دادن به روح انسانی است چنان که درباره خانه کعبه فرمود : خانه من در سوره حج آیه 26 خطاب به حضرت ابراهیم می فرماید (و طهر بیتی للطائفین) (خانه مرا برای طواف کنندگان تطهیر نما ) منظورش شرافت دادن به کعبه است نه این که خدا خانه ی دارد و مانند ما وارد آن خانه می شود .
حاصل این که :
اولا: خدا مانند ما دارای روح و جسم نیست بلکه خدا ، وجود محض است
ثانیا: روح انسان جلوه وجود خداست
ثالثا: این روح دارای شرافت و منزلت بالاست .
به جهت همین شرافت است که خداوند متعال در همین آیه به ملائکه فرمود وقتی من از روح خود در او دمیدم بر او سجده کنید .
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 461/400008)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین