با دمیده شدن صور اسرافیل آیا روح انسان همانند سایر موجودات می میرد و یا زنده است ؟

برای روشن شدن سؤال بعضی از آیات مربوط به موضوع را می‌آوریم:
1- و یوم ینفخ فی الصور ففزع من فی السموات والارض الا من شاءالله روزی را که صور دمیده شود آن روز هر که درآسمان‌ها و زمین است جز آن را که خدا خواسته هراسان و تراسان باشند{M، (نمل، آیه 87).
2- و نفخ فی الصور فصعق من فی السموات و من فی الارض الا من شاءالله ثم نفخ فیه اخری فاذاهم قیام ینظرون درصور دمیده شد پس هر که در آسمان‌ها و زمین بود جز آن که خدا خواسته مدهوش مرگ شود آن گاه دگربار در آن دمیده شود که ناگاه خلایق ازخواب مرگ برخیزند{M، (زمر، آیه 68).
آنچه از آیات استفاده می‌شود این است که دو نفخه وجود دارد، نفخه اول برای میراندن و نفخه دوم برای زنده ساختن و حکایت صور و دو نفخه‌اش حکایت همان شیپوری است که در لشکرها برای کارزار به کار می‌برده‌اند.
بار اول در صور دمیده می‌شود که ساکت شوید و برای حرکت آماده گردید و سپس برای بار دوم در صور دمیده می‌شود که برخیزید و حرکت کنید.
بنابراین صور حقیقتی است موجود که دارای دو گونه صیحه است؛ صیحه میراننده و صیحه زنده‌کننده و حکم نفخ صور، همه موجودات آسمان و زمین از جمله ملائکه و ارواح را نیز شامل می‌شود.
تنها مخلصین و اولیاءالله هستند که از حکم صعقه و فزع در نفخ صور استثناء شده‌اند و این در حالی است که همه ساکنان زمین و آسمان با نفخه در می‌گذرند، ولی آنان به حیات خود ادامه می‌دهند و با این بیان آشکار می‌گردد مخلصین که استثناء شده‌اند در اسمان‌ها نیستندبلکه جایگاه آنها در ورای آسمان‌ها و زمین است و با این حال در همه جا حاضرند و از وجه الله می‌باشند و هلاک نمی‌شوند کل شی‌ء هالک الا وجهه ، (زمر، آیه 67).
همان طور که خداوند بر عالم احاطه دارد فاین ماتولّوا فثم وجه الله آنان نیز به واسطه احاطه خداوند بر این عالم محیط‌اند، (انسان از آغاز تا انجام، علامه طباطبایی، ص93).
بنابراین ساکنان زمین و آسمان از جمله ملائکه و ارواح در نفخ صور می‌میرند و با این نفخ صور که مرگ برزخی می‌باشد از نظام برزخ به نظام بالاتر و اولین عالم از عوالم حشر وارد می‌گردند واز نظام برزخی رها می‌شوند، همانند مرگ دنیوی است و ورود به عالم دیگری استاز عوالم و منازلی که ابتدائا روح در تنزلات خود از آنها گذشته و به دنیا وارد شده است؛ یعنی، پشت سرگذشتن عالم برزخ و مثال است در حرکت صعودی الی الله و این انتقال و مرگ خود یک تحول تکاملی برای روح است، (شجاعی، محمد، معاد یابازگشت به سوی خدا، ج 1، ص 156).
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
1- انسان از آغاز تا انجام، علامه طباطبایی، ترجمه و تعلیقات: صادق لاریجانی
2- معاد یا بازگشت به سوی خدا، محمد شجاعی
3- پیام قرآن، ناصر مکارم شیرازی، ج 6
4- الالهیات، جعفر سبحانی، ج 4، ص 239
www.eporsesh.com