بنابر یک احتمال مقام محمود, چنانکه ازآیه 79 سوره اسرا هم استفاده می شود, مقام شفاعت است . این مقام در مرحله ی اول مخصوص رسول خدا(ص ) و انبیائ و ائمه (ع ) است ولی مراحل نازل تر آن مخصوص علمای واقعی و شهدا و موئمنین واقعی هم هست و بدیهی است اگر کسی موئمن واقعی شد به حسب آن چه در بعضی روایات آمده است می تواند اگر خداوند اذن بدهد از بعضی افراد شفاعت نماید. بنا به احتمال دیگر که با احتمال ذکر شده منافاتی ندارد این است که مقام محمود, مقامی است که تمامی مخلوقات پیامبر را ستایش می کنند. موئید این معنی روایتی است از امیرالمؤمنین (ع ) که در مورد اهل محشر می فرماید: جمع می شوند در موطنی که در آن جا مقام حضرت محمد(ص ) است . آن گاه پیامبر به گونه ای خداوند را ستایش می کند که هیچ کس قبل از او ستایش نکرده است . بعد از آن ستایش می کند بر هر موئمن و موئمنه ای و ابتدا می کند به صدیقین و شهدا و بعد از آن به صالحان . در این هنگام تمامی اهل آسمان و زمین پیامبر را ستایش می کنند چنانچه در قرآن آمده است : )عسی این یبعثک ربک مقاما" محمودا"( پس خوشا به حال کسی که برای او در این روز بهره و نصیبی باشد و وای به حال کسی که در این روز بهره و نصیبی نداشته باشد, (نورالثقلین , ج 3, ص 205).
برای آگاهی بیشتر ر.ک : شفائالصدور فی شرح زیاره العاشور, ج 2, ص 55, میرزا ابوالفضل طهرانی . (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 2/9421)
