در این آیه خداوند می‌فرماید سابقین در ایمان که مقربان هستند گروه بسیاری از پیشینیانند یعنی پیروان انبیای گذشته و گروه کمی از آخرین که مراد امت پیامبر اسلام می‌باشد در این جا ممکن است سؤال پیش بیاید که چگونه این مسئله با اهمیت فوق‌العاده امت اسلامی سازگار است؛ با این که خدا آنها را بهترین امت خطاب کرده و فرموده: کنتم خیر امة (سوره آل‌عمران، آیه 110) پاسخ این است منظور از مقربان همان پیشگامان در ایمانند، مسلم است که در امت اسلامی پیشگامان در پذیرش اسلام در صدر اول گروه اندکی بودند از قبیل حضرت علی و حضرت خدیجه در حالی که کثرت پیامبران پیشین و تعداد امتهای آنها و وجود پیشگامان درهر امّت سبب می‌شود که آنها از نظر تعداد فزونی یابند.
نکته دیگر این که کثرت عددی دلیل بر کثرت کیفی نیست و به تعبیر دیگر ممکن است تعداد سابقون این امت کمتر باشند ولی از نظر مقام بسیار برتر باشند. (تفسیر نمونه، ج 23، ص 207) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100107260)
